Kaartjes

En wat heb ik vandaag gedaan?? Op de pc zitten prutsen om uitnodigingen voor de communie te maken. Ik heb veel bijgeleerd en ben weer tot de vaststelling gekomen dat ik 'hem' daar niet bij nodig heb.

Ik heb deze foto gebruikt om de uitnodigingen te maken, maar kan het kaartje zelf niet op de blog zetten, omdat dit een word-bestand is. Misschien is er iemand die mij kan vertellen hoe ik dit naar een j-peg of ander bestand omzet om het zo wel op de blog te krijgen??

Alleen zo jammer dat er ondertussen niemand de strijk gedaan heeft en het huis ook weer niet gekuist is....

Slide show

G*dv*rd*....

Ik heb de hele morgen al surfend gezocht naar een manier om een slideshow van Flickr op de blog te zetten. Eindelijk iets gevonden en na meer dan een uur prutsen met copy en paste in die stomme html-codes was ik er toch wel in geslaagd!! Hoera!!

Maar niet voor lang. Want bij het opladen, kreeg ik het fijne bericht 'Explorer has encoutered a problem and needs to shut down'.
Weg post, want ik had het domweg ook niet tussendoor als draft gesaved. Weg site waar ik het antwoord had gevonden onder de vorm van een html-code en natuurlijk stond die nog niet tussen de 'favorites'.

Dus geen slide show vandaag. Misschien probeer ik het morgen nog een keer opnieuw.

Als er iemand een simpele manier weet om dit te doen..laat maar komen!

Zomeruur-jetlag

Sinds zondag het uur weer veranderd is, hebben de kinderen weer eens last van 'zomeruur-jetlag'. 's Avonds krijg ik ze met moeite in bed en 's morgens kunnen ze er niet uit.

Het duurt het veel langer voor ze in slaap geraken en ik hoor ze nog rondwoelen in hun bed, opstaan om te drinken, naar toilet te gaan en elke andere reden die ze maar kunnen uitvinden om uit hun bed te komen. Terwijl ze normaal zelden of nooit opstaan nadat ik ze heb ingestopt.

Het is elk jaar zo en na een week is hun biologische klok bijgesteld. Dit jaar is juist dàt hetgene dat mij zo stoort. Want net als ze weer vroeg zullen wakker worden, begint de paasvakantie. Dus terwijl ik ze nu nog met man (die er niet is) en macht (die ik niet heb) uit hun bed moet sleuren, zullen ze dit weekend doodleuk om 7h aan mijn bed staan.

En ik zal er niet om kunnen lachen.

Haag (deel 2)

Gisteren is de vader van de eigenares (ofte 'boer boer') met een collega-boer de afscherming komen plaatsen.

Dikke palen in de grond, twee paar draden en een soort geweven-takjes-mat ertegen. Ik content, ook al hebben ze het niet echt geplaatst waar ik het het meeste nodig heb. We gaan nu ook weer niet te veel beginnen zagen....

Gisterenavond bij de buren gaan vragen of er iemand vrijdagavond kon komen babysitten. Even met de buurvrouw gekletst.
Vorige week had ik verteld dat ik gescheiden ben, bleek dat zij ook gescheiden is.(Ze heeft nu wel een vriend, maar die is er enkel in het weekend.) Zij hebben ook een hele show moeten opvoeren om het huis te kunnen huren...
Natuurlijk vroeg zij waarom ze die afsluiting niet aan de kant begonnen waren en zo stomweg in het midden van de haag en ik moest haar vertellen dat er bij hen geen afscherming zou komen... en dat we op het gras ook nog even zouden moeten wachten.
Oeps.

Arme 'boer boer' zit hier met 2 gescheiden vrouwen met dochters op zijn dak! En hij is nog niet thuis vrees ik.Want er zal deze week nog een telefoontje worden gepleegd met de vraag waarom hij nu niet verder werkt aan die afscherming??? Ik vermoed dat hij niet blij zal zijn.

Maar als hij er dan toch bij moet plaatsen, kan hij evengoed mijn hoek afwerken... toch???

Storting

Ik zou zooo graag hebben dat hij weer met super-veel-beter-dan-mij-lief op vakantie vertrok. Dat was pas rustig. geen mails, geen telefoons, geen sms-jes......aaaaaahhhh. Zalig!

Want waar ik de rietepetiete van krijg, zijn telefoontjes zoals vandaag. Twee keer kort na elkaar, terwijl ik met een vriendin aan het kletsen was. En omdat ik niet ONMIDDELLIJK had ingelegd, heeft hij in plaats van een berichtje in te spreken, dan maar op mijn gsm gebeld. Waar hij dit uiteindelijk toch moest doen.
Ik dacht dat als iemand drie keer onmiddellijk na elkaar belt, het wel dringend zou zijn. De school misschien omdat er iets was met de kinderen? Of mijn ouders omdat er iets gebeurd was??

Maar neen, het was meneer om te zeggen dat hij de alimentatie gestort heeft!!! Duidelijk super dringend.
Hij belt daar trouwens elke maand voor. Want ik zou een keer niet moeten zien, dat dit geld op mijn rekening staat! Of niet doorhebben, dat hij dat gestort heeft! En liefst ook nog een keer goed laten merken, hoeveel geluk ik wel heb met een ex die zo plichtsbewust is!!

Of misschien belt hij wel elke keer, omdat hij een medaille verwacht ??

Haag

Ik dacht dat ik het wel allemaal had gehad voor deze week, tot gisteren middag....

Ons huis staat op een hoek van een straat, met de tuin, die al niet groot is, en het terras pal aan de straatkant. Ik vond dat niet zo erg, vermits dit de zuidkant en het hier echt wel rustig is. Bovendien had de eigenares mij beloofd dat ze een deftige haag zou planten, zodat ik ook deze zomer al afgeschermd zou zitten.
Ha!

Gisterenmiddag reed ik op de oprit om te zien dat haar vader met haar zoon de haag aan het planten was. Of toch iets dat een haag moet voorstellen. Hele dunne sprietetakjes, met moeite een meter hoog. Ik gaf de opmerking dat dit wel niet volgens de afspraak was, want dat men mij een haag van tenminste 1.20 m had beloofd.
Amaai. Heb ik daar een hele rimram naar mijn kop gesmeten gekregen over 'wat ik wel dacht' en dat het 'dit zal zijn en daarmee uit' en 'wie dat wel zou betalen'... Die man is echt een oude boer, beleefdheid staat duidelijk niet in zijn woordenboek, gierigheid wel. Héél vet gedrukt.

Nadat ik wat gekalmeerd was, heb ik maar naar zijn dochter gebeld, om van mijn oren te maken en te zeggen dat ik hier wel een oplossing voor verwacht. Ik heb geen zin om bij het feest voor mijn jongste haar communie iedereen die langskomt in mijn bord te zien kijken.
Ze zou een keer langskomen.

Ze heeft natuurlijk gewacht tot alle minitakjes al in de grond stonden en zei dat ze toch wel een meter hoog waren. Ik denk dat ze wortel meegemeten heeft, maar bon.
En dan zei ze dat ik toch strandschermen kon plaatsen... Euh ....probeer het nog een keer???
Tweede poging. 'Kan je het feest niet ergens anders doen???' (Pwèèèèèt. Fout antwoord.)
'Maar als dat zo helemaal dicht is, zie je ook niets...' Dat is wel de bedoeling ja!!!!! (Pwèèèèèèt...u hebt nog één poging...)
'Ja, maar ik weet het ook niet...'
Ik heb toen gezegd dat ik echt iets wou dat ons wat afschermde en mijn blik zal duidelijk gemaakt hebben dat ik daar niet zelf voor zou opdraaien. Misschien zou ik wel een keer bij tuinwinkels gaan kijken en dat we dat dan achteraf wel konden regelen????
Paniek alom natuurlijk, want dan zou ik veeeeel te veel geld uitgeven. lol.

Uiteindelijk is ze een uur later met de zoon gekomen om af te meten hoeveel meter er juist moet worden afgeschermd en gaan ze toch iets bamboe of koskosachtigs plaatsen.
Ik ben benieuwd.

Voor de volgende die er ook maar aan denkt ambetant te gaan doen, weze gewaarschuwd. Ik heb er genoeg van.
De beschrijving van 'gevaarlijke furie' door het ziekenfonds of 'heel moeilijke madam' door de verhuurder is niets tegen wat zij over zich heen zullen krijgen.

Gisteren...

was een heel lange dag.

Eerst nog een paar boodschappen gedaan en dan naar Gent getrokken. 's Middags lekker gegeten. Ik ben er zelfs in geslaagd een cadeautje te vinden! Weer iets minder op mijn to do lijst.

Om 15h naar de rechtbank, waar hij al zat te wachten. Ik had wel verwacht dat er veel volk ging zijn, maar zo een toeloop??
Ik vond het grappig om de koppels te bekijken. Sommigen zaten zo ver mogelijk van elkaar verwijderd en keken elkaar zelfs niet aan. Eén vrouw is al snotterend buiten gekomen, met haar bijna-ex in het kielzog. Die vent zijn air en blik bekijkend, had ik het idee dat ze er beter vanaf is, maar dat kon ik haar maar moeilijk zeggen ;-)

Ik heb mijn bijna-officiële-ex onder zijn voeten gegeven omdat hij alweer geen tijd voor de kinderen gemaakt heeft, gezegd dat hij verdomme kon zien dat hij zijn belofte nakomt en hier is voor de communie en dat als hij nog één keer allusie maakt op 'hoeveel hij wel voor mij betaalt' ik de kat van super-veel-beter-dan-mij-lief in de pot kom steken. Hij kon er nog om lachen, maar heeft de boodschap gekregen.

Ik heb mij nog moeten haasten om het allemaal gezegd te krijgen, want we na een 5-tal minuten wachten, was het al onze beurt. Een tafel met een man en een vrouw aan, vragen 'of we wel wisten waar we mee bezig waren en dit nog wouden verderzetten??' een papier onder uw neus om te tekenen een ander papier met datum en tijd dat je terug moet komen en dan gaat het belletje voor de volgende... 'Nummer 52 is klaar aan de beehouwerij'
Wij stonden nadien nog wat te praten en ook een ander bijna-niet-meer-getrouwd-koppel zag toch het grappige van de situatie in. Mij deed het tekenen van dat blaadje in ieder geval niets. Of ik nu op papier wel of niet officieel gescheiden ben, verandert weinig aan de situatie zoals ze is.
Ik was gewoon blij dat ik weer en keer mijn gedacht tegen hem heb kunnen zeggen, dat wij toch 'normaal' konden praten en dat ik zo vlug naar huis kon vertrekken, dan had ik nog even tijd voor de cursus begon.

Toen ik daar toekwam, bleek dat er iemand was waarmee ik nog gestudeerd heb. Tussen het knopen en kralen kiezen door gezellig gekletst. De groep was sowieso fijn, gezien bijna iedereen alleen gekomen was en er geen 'kliekjes' tussen zaten.
Omdat we eerst de knopen moesten aanleren, had ik aan het einde van de avond nog maar 3(!!) parels op mijn ketting. Maar wel een heel leuke avond gehad.
Ik heb veel gelachen, kreeg van de eigenares de opmerking dat ik wel heel sociaal was en tegen iedereen sprak (lol!!), heb het telefoonnummer van die vriendin om een keer af te spreken en ik sta op de wachtijst om in mei nog een cursus te doen.

Alleen heb ik vandaag een hele dag nodig gehad om te recupereren, want ik ben echt doodmoe.

Things...

to do, people to see.... Dat is wel mijn motto van vandaag.

Deze middag ga ik met de vriendin, die een maand geleden verjaarde en waarvoor ik straks nog het cadeau moet gaan kopen, eten in Gent.

Om 15h mag ik voor de eerste keer op de rechtbank gaan tekenen om officieel gescheiden te zijn. Hoera! Het nadeel is dat hij er ook moet zijn en ik dus naar zijn gezever zal moeten luisteren. (Iemand een i-pod die ik kan lenen?)
Maar oké, hij zal ook naar mijn gezaag moeten luisteren. Hij heeft gisteren namelijk aan mijn jongste beloofd dat hij in België zou zijn voor haar communie. Tot nu toe heb ik er altijd voor gezorgd, dat ze niet wisten dat hij kwam en dus ook niet teleurgesteld konden zijn, omdat hij voor hen geen tijd had. Als hij deze belofte niet houdt, krab ik zijn ogen uit.
Ik hoop alleen dat ik daar niet te lang moet zitten wachten. Het tekenen zelf gaat volgens mij heel rap... we zullen zien.

Deze avond komt één van de buurmeisjes babysitten en ga ik dit doen. Kwestie van ook een keer buiten te komen.

Ziekenfonds

Ik heb een brief gekregen van het ziekenfonds waarin ze mij melden dat ik geschrapt ben. En dat ik pas binnen 3 jaar weer een hospitalisatieverzekering kan aanvragen, waarbij ik moet rekening houden met een wachtperiode. . tenzij ik VOOR 31/12/2006 alles rechtzet. De brief was gedateerd op 16/3/2007. Moet kunnen.

En waarom???? Omdat ze in 2005 en september 2006 een bepaald formulier dat ik moest invullen, zogezegd niet gekregen hebben.

Gezien ik MS heb, is dit voor mij gewoon een ramp.
Ik hoop dat ze de nota over agressie daar ook gekregen hebben, want ik heb een niet-zo-fijn telefoontje gedaan.

Ik laat in het midden of ze die papieren nu wel of niet gekregen hebben. Ik heb ze in 2005 ingevuld en met hem meegegeven naar kantoor, omdat hij moest tekenen en opsturen en er een postkantoor bij hen in het gebouw zit. Misschien heeft hij dit gedaan, misschien ook niet....in beloftes die hij niet is nagekomen, jaag ik mij al niet meer op. Het kan wel dat die formulieren ergens op zijn bureau stof liggen te vangen. Dat van 2006 heb ik niet gezien, ligt waarschijnlijk ook ergens tussen 't stof...

Waar ik zo razend coleirig over was, is dat ik de laatste maanden 2 keer naar het ziekenfonds gebeld heb, om te vragen wat er allemaal moest gebeuren van papierwerk, om de adreswijziging door te geven, zodat ik toch in orde zou blijven. Juist omdat ik het zélf wil regelen en niet van hem wil afhangen voor die dingen.
Ook hij heeft gebeld, 'want ge weet nooit dat die domme ex van hem de mevrouw aan de andere kant van de lijn niet zo goed begrijpt'.

En NOOIT hebben ze iets gezegd over die formulieren. NIEMAND heeft ook maar één keer gezegd dat er iets niet in orde was. Men heeft mij elke keer verzekerd dat er GEEN PROBLEEM was en ik en de kinderen VOLLEDIG verzekerd waren.
Alleen ben ik vanaf 1 januari geschrapt. Klein, ietsiepietsie detail.

Mijn colère heeft opgeleverd dat de 'schrapping' ongedaan wordt gemaakt, zonder onderbreking in de verzekering.
Dat de juffrouw die ik aan de lijn had niet veel durfde zeggen.
Dat ze de papieren nog een keer stuurt met een aan haar geadresseerde enveloppe erbij.

En dat er in mijn dossier nu waarschijnlijk 'gevaarlijke furie' genoteerd staat.

Gillen

Ik ga nu even HEEEEEL HARD GILLEN

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAA-AAAAAARRRRRRRGGG (even adem halen)AAAAAAAAARRRGGGGHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Voilà. dat moest er uit.

De kunst van het negeren

Deze morgen ben ik eindelijk in het douanekantoor geraakt om mijn auto in België te laten inschrijven.

Eerst heb ik vijf minuten gewacht voor iemand mij binnenliet en de weg wees.
Links, rechts, rechts, trappen, tot het einde van de gang, links, rechts en dan staat het aangeduid... of zoiets toch.

Ik heb het loket uiteindelijk nog makkelijker gevonden dan ik verwacht had. En toen stond ik daar, en stond ik daar, en stond ik daar nog een beetje en stond ik daar nog wat langer .... te kijken naar 6 mensen die aan het 'werken' waren. Veel gezucht, geblaas, commentaar over hoe moe ze wel waren, tergend traag typen met 2 vingertjes, gezever over de voetbal, heen en weer sleffen, papieren verschuiven, maar geen enkele die mij zou verder helpen. Eentje heeft per ongeluk even naar mij gekeken, maar herinnerde zich dan weer de cursus 'Hoe negeer ik mensen' (vooral geen oogcontact maken!!!) en draaide zich vlug om. Het was mij al duidelijk dat ik niet aan hun loket stond en zij dus absoluut niks met mij te maken hadden.

Na een dik kwartier (de koffiepauze was gedaan) kwam de dame die mij moest helpen, al was ze daar niet blij mee. Eerst al de papieren bekeken, veel gezucht, hmmm, jaa..... hmmmm.
'Madam, hebt gij al een Belgische identiteitskaart?' Ah nee, anders had ik die wel gegeven in plaats van dat papiertje (duh-uh!).
'Jaa.... dan zult ge toch ne keer moeten terugkomen, want dat is niet voldoende. Ik moet een kopie van uw identiteitskaart of een attest van de gemeente hebben.'
Allé, vooruit. Ik vroeg of ze toch niks anders meer nodig had?? Eerst een boze blik omdat ik nog iets durfde vragen...'Neenee, da's al.'
'Dus als ik dat heb, kan de auto op mijn naam ingeschreven worden?'
'Ja...tenzij ge zelf terug komt en niet uw echtgenoot. Want als ge zelf komt, moet hij wel een toelating schrijven om dat op uwen naam te zetten hé!! Ah ja, da's logisch! En ge moet cash geld meehebben, 10 Eurocent!'
'De volgende!!'
Als ik mij niet zo had staan ergeren, was ik waarschijnlijk beginnen lachen.

Maar het meest hilarisch vond ik de nota die boven het raampje hing, in verband met 'maatregelen met betrekking tot aggressie ten overstaan van ambtenaren van het ministerie van financiën'. Een directeur-generaal (of zo) heeft besloten een meldpunt op te richten waar men 'in naam van zichzelf of een collega kennis kan geven van dergelijke feiten'. Hij bedoelt hiermee 'zowel fysiek als verbaal geweld of enige andere vorm'.

Ik kan mij écht niet voorstellen dat er mensen zijn die daar uit hun krammen schieten.
Echt niet!

Uit eten

Vorig jaar gingen we elke zaterdagmiddag met de kinderen uit eten. Keuze genoeg aan kindvriendelijke restaurants waar je zeer lekker kon eten en nog goedkoop ook.
Nu willen de kinderen dit natuurlijk ook doen. Liefst ook naar een 'restaurant' waar ze tekeningen krijgen en kunnen spelen. Het eten komt duidelijk maar op de tweede plaats. Tot nu toe heb ik twee keer toegegeven en zijn we in de Pizza Hut (hoera!!!) en McDonalds (dubbele hoera!!) terechtgekomen.

De eerst keer viel het mij onmiddellijk op dat de helft van de tafels gevuld was met vaders en kinderen. Zelfs meer dan de helft, want van de 6 tafels die ik kon zien, waren er 4. Waarvan één 'papa' dan nog steeds zeeeeer breed naar de bediening lachte....
En ook gisteren zag ik dit weer. Niet zo uitgesproken (waarschijnlijk omdat het eten van de Mc iets populairder is dan de Pizza hut?) maar toch voldoende (5 van de 10 tafels) om op te merken. Eén vader was duidelijk al geroutineerd, want die had zijn boek mee, om te kunnen lezen terwijl de kroost zat te eten. Een andere zat 'gezellig' de krant te lezen en liet de kinderen in het speelhoekje rommelen. Nog een extra koffietje, want 't is toch zo fijn...

Ik heb me ook rap achter een krant verstopt, want vreesde na enkele blikken, dat mijn nieuwsgierig rondkijken ook wel eens anders kon worden geïnterpreteerd ;-) Nadat de kinderen een kwartiertje de glijbaan op en af gekropen hadden, heb ik me uit de voeten gemaakt.

Ik had visoenen van wat mijn kinderen bespaard blijft, mij gerealiseerd dat de mensen misschien wel denken dat ik een moeder ben die haar kinderen alleen in het weekend ziet en er dan nog niet eens deftig voor kan koken (lol) en ik weet nu zeker dat ik dit écht niet vaak zal doen. Of toch niet meer op zaterdagmiddag.

Maar ik weet nu ook dat als je écht heel erg op zoek bent naar iemand, je gewoon de zaterdagmiddag in een fastfoodketen moet gaan zitten, geen VTM bij nodig!

Scheef

Mijn jongste toen ik gisteren met mijn camera zat te prutsen:

'Kijk mama, ik kijk scheef!!'

Opmerkingen

Ik heb het moeilijk om me in België aan te passen. Ik weet dat je niet mag veralgemenen, maar de 'ik-blijf-onder-mijn-kerktoren-want-dat-ken-ik' mentaliteit is echt niet aan mij besteed. Het feit dat ik niet in België ben opgegroeid speelt hier ook wel in mee. En ja, ik heb hier voordien ook gewoond, maar toen viel ik ook al uit de toon.
Hier is het moeilijk om uit te leggen hoe mijn expatleven eruit zag en mijn vroegere expat-vriendinnen begrijpen niet waarom het hier zo moeilijk is om weer een sociaal netwerk uit te bouwen.

'Waarom doe je geen leuke cursus of zo?'
Omdat die bijna allemaal 's avonds zijn en ik dan weer een babysit moet vinden en dit zo ook wel duurder wordt. De cursussen die ik wil volgen, zijn volzet tot in september.
'Doe dan wat vrijwilligerswerk op school, dan leer je direct mensen kennen!!'
Ja, vooral oma's die komen helpen, want de mama's werken. En ik heb niks tegen oma's, maar een namiddag kaarten is nu ook niet wat ik zoek...
'Zoek dan een job.'
Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kan alleen PT werken en de keuze bij die jobs is niet echt groot. Bovendien moeten de uren nog haalbaar zijn (enkel woendag en vrijdag werken is nu niet direct zo'n superidee) én dan moet ik nog in aanmerking komen.

Maar het beste was wel de opmerking die ik donderdag op school kreeg.
'Nu je dat allemaal weet, zou je toch wel twee keer nadenken voor je verhuist en je je kinderen zoiets aandoet!'
Ik heb mijn grote mond niet kunnen houden en zo rap als tellen geantwoord : 'Ja, ik zou misschien twee keer nadenken en dan onmiddellijk weer vertrekken.'

Zal mijn 'inburgering' ook wel niet veel vooruit helpen, vrees ik....

Zucht.

Smoothies

De juf van mijn jongste had mama's of oma's nodig om deze namiddag te gaan helpen. De bedoeling is dat we een gezond 'tussendoortje' met de kinderen zouden maken, zodat ze aan het eind van alles eens kunnen proeven. Een beetje zoals een dessertbuffet.

Ik had op het formulier voorgesteld om smoothies te maken, met verschillende soorten fruit. Toch ook maar aan mijn dochter gezegd hoe ze simpel (en in't Nederlands) aan de juf kon uitleggen wat smoothies zijn. En ik had gelijk ook. De juf kende het niet en is blijkbaar zeer benieuwd naar wat ik ga fabriceren.

Dus ga ik straks naar de winkel wat fruit kopen, en mag deze namiddag met een groepje kinderen uit het eerste leerjaar aan de slag.

Ik ben benieuwd.

Update:
De smoothie is gelukt en er heeft geen enkel kind in zijn vingers gesneden...of toch niet in mijn groep...lol.
Op school bleek dat niet alleen de juf niet wist wat een smoothie is. Het bleek zelfs dat niemand dit kende en ze mij maar een rare vonden met mijn 'buitenlands' eten. Ik had aan de andere kant ook mijn bedenkingen bij het 'gezond' zijn van vlaaien en pudding....

Bon. Voor de 'onwetende' (dixit C) Belgen (en andere) dit is een smoothie. Ik heb er vandaag een heel simpele gemaakt en mijn exotisch fruit dus thuis gelaten. (Aan de kassa van de supermarkt wisten ze niet wat een mango was...).
Recept van vandaag: banaan, kiwi, peer en appelsiensap.

De kinderen vonden het nog lekker ook.

Leveringen en beloftes

Gisteren een mailtje gekregen van Dell dat het snoer om mijn PDA in de auto te kunnen opladen vandaag tussen 9 en 17h zou worden geleverd. En of ik er voor kon zorgen dat er iemand aanwezig zou zijn??? Ik werk niet, maar ik vraag mij af hoe ze verwachten dat iemand dat de avond ervoor zo maar eventjes kan regelen?

Deze morgen om 10h de bel... Hoera!! Ik hoef niet mee te wachten!!! Zo vroeg had ik ze niet verwacht.
Bleek dat dit mijn Amazon bestelling was. Die zou pas vrijdag toekomen, maar dat ze er nu al is, vind ik natuurlijk niet erg ;-)
Ik ben dan maar beginnen lezen, heb het www onveilig gemaakt, nog een deel van mijn Excel cursus afgemaakt en ook de wasmand is nu leeg. (Alles ligt in stapeltjes gesorteerd, maar toch al veeeeel dichter bij de machine en een deel is zelfs al gewassen!)

En...oh wonder, ze zijn voor 17h hier geweest. Zelfs 3 uur vroeger. Dat ben ik echt niet gewoon. Zo'n luxe!

Nu kan ik na school met de kinderen op stap. Want ik had beloofd dat ze met het geld, dat ze zaterdag door de verkoop van hun speelgoed verdiend hebben, iets mogen kopen. Ze hebben vorige week zelf de puzzelstukjes geteld, alles mooi in de dozen gestoken, knuffels gesorteerd en zo toch elk 17 Euro verdiend. Dan hebben ze ook nog het geld dat ze de laatse weken gespaard hebben, dus elk meer dan 20 Euro.

Dus zal ik straks zeeeeeer lang in de winkel rondlopen, tellen en rekenen, want 20 Euro geef je niet zomaar vlug-vlug uit! Daar moet over nagedacht worden! Daar moet zelfs heel SERIEUS over nagedacht worden en ALLE mogelijkheden moeten de revue passeren.

Vanavond koken??? Ik denk het niet...

Weekend

De voorbije weken hebben mijn zus, oma en ik alle babyspullen van onze zolder gehaald. Oma heeft ettelijke uren in het wassalon doorgebracht en zaterdagnamiddag hebben we de hele rimram op een beurs verkocht. We stonden zelf versteld van hoe vlot dit wel ging. Na anderhalf uur waren we al alle grote spullen kwijt, zonder onderhandelen over de prijs. Het feit dat het geen brol was én alles zeer fris rook, deed er veel toe.
Opa was in ieder geval héél content dat hij de hele boel niet terug in de auto moest laden om naar huis te brengen ;-) en ik heb mij wel goed geamuseerd. Lang geleden dat ik mijn (bij Randstad geleerde) 'verkoopstechnieken' nog een keer had boven gehaald.

Het resultaat was wel dat 's avonds mijn ogen niet meer meededen en ik veel te moe was om naar huis te rijden. Dus zijn we maar bij oma en opa blijven logeren. De kinderen hebben in ieder geval niet geprotesteerd. Ze hebben zelfs zonder problemen hun KSJ gisterennamiddag opgegeven, maar ze mochten dan ook met opa gaan fietsen...en een T-shirt van opa aandoen om te slapen!
Ik heb vooral veel gerust. Toch plezant om ook een keer eten op tafel te krijgen dat je er zelf niet moet zetten en 's namiddags te kunnen slapen, zonder te moeten luisteren of ze mekaar niet vermoorden. En dan nog in een 'hotel' zonder reservatie.

Ondertussen is mijn mand met strijk nog gegroeid, de 'to do' lijst langer geworden, de wasmand opeens 'gekrompen', maar 't zal allemaal nog niet voor direct zijn. Ook deze week wordt er alleen gedaan wat moet, de rest zal moeten wachten tot ik weer meer energie heb.

In ieder geval schijnt de zon, da's altijd fijn als ik in de zetel lig te rusten.

Fortuin

Hij komt eind deze maand naar België, omdat we voor de eerste keer op de rechtbank moeten gaan tekenen. Het oorspronkelijke plan was dat hij voor een paar dagen zou komen en dan kinderen wat langer zou kunnen zien.

'Oorspronkelijk' in de zin dat dit nu dus niet doorgaat. Hij komt nu de avond voordien en vertrekt nog dezelfde dag. Een ticket om vroeger te komen of langer te blijven kost te veel volgens mijnheer en hij heeft dat 'fortuin' (dixit hij) niet om dit te kunnen betalen. Tussendoor mij nog even laten voelen dat hij het financieel zoooo slecht heeft, want hij staat alles af aan ons. Straks krijg ik nog medelijden met hem en begin te huilen...NOT!

Nu moet je wel weten dat hij met zo'n supergoedkope maatschappij vliegt en dat een ticket om een dag later te vertrekken exact 25 Euro meer kost. (Ik ben zo gemeen om dat op de site te gaan checken, en nee, ik heb inderdaad niks beters te doen) Had hij een beetje vroeger geboekt had hij het zeker nog goedkoper kunnen krijgen.
Overmorgen vertrekt hij bovendien voor 10 dagen op reis met super-veel-beter-dan-mij-lief. Natuurlijk is 10 dagen ontspannen in de zon liggen (als de tortelduifjes hun kamer uitkomen) en je nergens zorgen over hoeven te maken, veel meer waard dan contact met je kinderen. Hij heeft ook al gezegd dat hij niet op reis gaat met hen deze zomer, omdat super-veel-beter-dan-mij-lief dan geen verlof kan nemen en het... juist ja....te duur is.

Ik ben blij dat ik niet degene ben die binnen een paar jaar aan mijn puberdochters moet uitleggen waarom ik wel geld genoeg had om met mijn lief op vakantie te gaan, maar niet om hen even één dag te zien.

Hoe kan je nu een limiet zetten op wat je moet betalen om je kinderen te zien?

Bloed, zweet....

(maar geen tranen)... heeft het mij gekost om een nieuw antivirusprogramma op mijn pc te krijgen.

Het oude werkte niet meer, ik kreeg telkens de melding dat het opgegeven paswoord verkeerd was. 'Hij' had dit erin vastgezet, en wist natuurlijk niet meer welk paswoord hij gebruikt had, dus 'kon' mij niet helpen. Ik moest het maar aan iemand anders vragen, want hij had 'belangrijkere' dingen te doen.

Omdat ik ook een 'parental control' programma wou, ben ik maar een keer op zoek gegaan. En ik was blij dat ik niet lang moest zoeken. Ik heb een Telenet-abonnement en daar kan je een security-pack bijkrijgen. Met anti-virus, anti-spam, anti-spyware, anti-luizen (of toch niet) en heeeeeel simpel te instaleren.
Ik heb veeeeel te vroeg gejuicht.

Ik had eigenlijk al argwaan moeten hebben bij de zeer uitgebreide FAQ over de installatie... Zooo simpel was het dus niet. Ik denk dat ik alle vragen wel nodig gehad heb. En ik weet helemaal niks van pc's, maar zo stom ben ik toch ook niet... dus het lag écht niet aan mij ;-)

Op een gegeven moment kreeg ik de raad het hele programma er weer af te halen en maar van voor af aan te beginnen, want er was iets 'fout' gelopen. Nee, toch??? Echt waar???? Bleek dat het oude programma er eerst helemaal af moest.

Ik heb dat er met veel zuchten af gezwierd, wist ik veel hoe dat moest. Ik heb het met moeite teruggevonden. Waarom geven ze de folder waar die brol instaat ook niet dezelfde naam als het programma??? Te simpel of zo?? Ik ben er ook in geslaagd de firewall van Windows XP uit te zetten (neeee, dat kon ik ook niet!)

Uiteindelijk (een uur of zo later) stond het nieuwe programma op mijn pc en zou het mijn pc helemaal scannen op virussen. leek mij niet zo'n slecht idee, vermits het oude al een week of zo niet werkt.

En nu is het bijna 19h, is dat stom programma nog altijd aan het scannen, heeft het al drie keer virussen gevonden, maar is (ooooh jaaammmmerrrr!!) vastgelopen, waardoor ik die stomme dingen niet heb kunnen verwijderen. Maar weer opnieuw dan??? Zucht.

Nu ben ik ipv de hele pc in één keer, stuk per stuk aan het scannen in de hoop zo toch die rotdingen van mijn pc te krijgen. Desnoods scant hij maar de hele nacht.

We zullen zien wie er wint.
Ha!

Fut

Ik heb absoluut geen fut, ben moe, heb pijn....en zo veel te doen, maar geen energie om eraan te beginnen.

Ik zou moeten gaan winkelen, een cadeau kopen voor een vriendin en eindelijk een kast kopen voor de living en zelfs daar kan ik mezelf niet toe brengen. Als ik het niet kan opbrengen om te gaan shoppen, weet ik wel hoe laat het is. Er zal deze week niet veel gebeuren.
Die vieze druilregen helpt ook al niet om me een beetje op te peppen. Anders kon ik tenminste wat in de zon liggen lezen.

Daarnet heb ik (bij afwezigheid van brood) vlug wat deeg gemaakt. Een recept van Nigella, supersimpel en vlug dus. Nu ruikt het huis naar versgebakken broodjes... Hmmmm. Zo heb ik toch het gevoel vandaag iets te hebben gedaan en de kinderen zijn supercontent. Een kinderhand....

Toch goed dat die handen van hen nog klein zijn ;-)

Eerste foto

Ik heb een nieuwe camera gekocht, kan er nog niet mee werken (sta op de wachtlijst voor een cursus), maar zal af en toe mijn probeersels op de blog smijten.

Mijn 'Disco-queen'

Moederinstict??

Vrijdagavond heb ik de kinderen naar Sint-Niklaas gebracht voor hun weekend met de KSJ. Wat dus betekent dat ik gisteren en vandaag heerlijk lang kon uitslapen en doen waar ik zin in had.

Hmmm.
Juist ja.

Gisteren was ik al om 6 uur wakker en heb ik me, luisterend naar de wind en de kletterende regen, liggen afvragen of ze toch wel goed geslapen zouden hebben?? En of ze niet te koud hadden?? Zouden ze wel warm genoeg aangekleed zijn?? Zou mijn oudste zich niet weer ziek voelen?? En wat moeten ze nu de hele dag in de regen doen??

De rest van de dag heb ik wat boodschappen gedaan, geprutst op de pc, hoopvol naar buiten gekeken en gehoopt dat het ginder ook droog bleef, maar vooral rondgelopen 'gelijk een kieken zonder kop'.

Ik ben er echt niet goed in, in het 'genieten van de tijd zonder kinderen', hoe hard ik ook probeer. Ik loop de hele tijd aan hen te denken en zou niets liever willen dan ze even opbellen om te horen hoe het gaat. Zelfs als ze nog geen volle 2 dagen weg zijn.

Nog goed dat m'n zus en betere wederhelft mij gisteravond mee op sleeptouw genomen hebben. Anders zat ik me de hele avond in de zetel af te vragen of ze al zouden slapen...

Straks mag ik ze gaan halen, zal ik (hopelijk) horen hoe fijn ze het vonden en mezelf voor de kop slaan omdat ik mijn vrij weekend niet benut heb.
Ik zal het nooit leren, vrees ik.

Cursus

Ik wou al een hele tijd een onlinecursus van de VDAB volgen, alleen was er altijd wel iets dat in de weg zat.

Ik heb een oudere Excel versie dan die van de cursus en kreeg van bij de VDAB geen antwoord of dit nu wel of niet een probleem was. Want veel geld betalen voor de 2003 versie, terwijl die van 2007 evenveel kost, dat zag ik nu ook weer niet zitten.
Uiteindelijk heeft iemand mij toch geantwoord at als ik geen complete leek ben, het wel zou lukken, maar ik gewoon zelf zou moeten zien wat wel of niet veranderd is.
Hoera!

Of toch nog niet...
Want toen ik me wou inschrijven, bleek dat mijn adres niet klopte met mijn rijksregisternummer en dus ging de inschrijving niet door. Het probleem was dat ik geen domicilie meer in België had en dat ook het buitenlandse adres niet aan het rijksregisternummer gekoppeld was.
Dus moest ik wachten tot ik mijn domicilie hier had.
Simpel genoeg....

Of toch niet...
Want ik moest een toelating van hem hebben om de kinderen hier te kunnen domiciliëren. Met een kopie van zijn Belgische identiteitskaart...die hij niet heeft. Na veel heen en weer dat ook in orde gekregen.
Oef...

Maar nog niet helemaal..
Want meneer-de-polies moet eerst nog komen vaststellen of ik hier echt wel woon en daar moet hij dan wel ook eerst tijd voor hebben, die hij duidelijk niet heeft. Na meer dan een week heb ik een telefoontje gekregen dat hij, omdat we niet thuis waren, door het venster is komen kijken (????) en gezien heeft dat ik hier met de 2 kinderen woon. Hoe hij dat zo zeker kon zien, blijft mij een raadsel, maar ik heb geen vragen gesteld, want het kan mij ABSOLUUT niet schelen. Ik wil gewoon mijn domicilie hier hebben.
Zucht.

Ik heb nog steeds mijn nieuwe identiteitskaart niet, maar begin deze week kon ik wel EINDELIJK de inschrijving doen en sinds gisteren kan ik de cursus volgen.

En ik vind het nog plezant om te doen ook.
HOERA.

Ik zou misschien best nu al beginnen met de inschrijving voor de opvolgmodule, dan kan ik die zeker doen als ik met dit deel klaar ben ;-)