woensdag 31 oktober 2007

Heen en weer

Vandaag mijn 4/5-dag, morgen vrijaf, vrijdag nog een beetje werken en 't is weekend. En wat doet een mens met die vrije dagen?? Op en af rijden. Heen en weer gaan. Kilometers in den auto (met nog steeds buitenlandse platen, omdat die er op een speciale manier opzitten en ik die er nog niet af gekregen heb....zucht)

De kinderen zijn bij oma en opa. Maar omdat het vandaag Halloween is, organiseren ze hier een spokentocht. Buurmeisje en ouders doen mee, dus die van mij willen "OOOOK Mama!!!"
Goei moeder dat ik ben (ha!), ga ik ze dus halen bij mijn ouders. En morgen terugbrengen, want ik moet vrijdag werken.

Zaterdag nog een keer op-en-af, want dan gaan mijn zus, moeder en ik voor de tweede keer onze kinder- en babyspullen verkopen op een beurs. Vorig jaar hebben we daar een pak geld mee binnengehaald. En vermits ik nu tussen de verkooppraatjes werk, zal dat nog beter lukken deze keer ;-)
De kinderen blijven ginder slapen, want madam (ik dus) gaat zaterdagavond op stap.

En zondag dan nog een keer hetzelfde traject. Want dan moeten ze echt wel naar huis komen, om maandag naar school te gaan.

Voordeel?

Kinderen content en vooral....gratis maatijden! Om niet naar de supermarkt te moeten sjesen, mijn voeten onder tafel te kunnen schuiven en eten dat ik zelf niet moet koken op mijn bord te krijgen, doe ik al een keer wat kilometers.

maandag 29 oktober 2007

Tof

Héél tof als je in de gietende regen op de autostrade rijdt en de hele tijd moet niezen.

Ook wel tof om om de vijf voeten uw neus te moeten snuiten omdat het snot er anders zelf wel uitkomt. En dan niet in een zakdoek.

Vooral tof als dit op een dag is, dat je - uiteraard - geen kleenex balsam zakdoekjes in huis had. Want het laatste had je per abuis gebruikt om je bril proper te krijgen.
Wat natuurlijk niet echt gelukt is.

Super tof om al snuitend en niezend de hele dag op je werk proberen door te komen, terwijl de medicatie thuis in de garage op het hoogste schap veilig weggeborgen staat.

Maar écht tof om op die dag te horen dat een collega-smurf je pc dringend nodig heeft, omdat jij wel een Pdf-writer hebt en hij niet. "En of je het héél erg zou vinden je uurrooster wat aan te passen en vandaag vroeger te stoppen? Want je kan dat morgen of een andere keer toch wel inhalen?"

"Goh...wat zou ik zeggen....mmmm, moeilijke beslissing"

"Alé dan. Voor één keertje wil ik wel vroeger naar huis."

En dan zijn de smurfen-bazen nog dankbaar voor mijn 'flexibiliteit'.
't Wordt tijd dat ik daar mijn vast contract krijg.

zaterdag 27 oktober 2007

Moppersmurf

De enige op't werk die een 'jij-bent-mààr-de secretaresse'-houding heeft.

En altijd véééééél te druk met BELANGRIJKE zaken als ik hem vraag iets in orde te brengen. God Forbid dat hij orders van de SECRETARESSE of all people zou opvolgen. Enkel als Brilsmurf zegt dat het moet, dàn wel. lol

Ook de enige die zijn broodjesrekening tot op de cent controleert en elk rijsttaartje betwist, voor hij ze betaalt. Dat ik dit allemaal uit mijn eigen zak voorschiet en hij ook zelf naar de bakker kan lopen, doet ABSOLUUT niet terzake. Dat hij de enige is die altijd zogezegde fouten vindt, is ook hélemaal niet raar. Echt niet. Want de rest betaalt gewoon het bedrag dat ik hen doorgeef ;-).

Nu koopt hij zelf een broodje bij de Panos, die zijn natuurlijk veeeeeeel lekkerder dan die van de bakker waar ik meestal ga. Dus ik hoef hem niet meer te vragen of hij iets wil. En als hij per uitzondering wél iets wil, dan zal hij het zelf wel aan mij zegggen (nee-eeee, niet vragen....zéggen!)

Geen probleem.

Maar wat deed hij toen hij gisterenmiddag aan tafel kwam en zag dat wij allemaal lasagne en chocoladetaart zaten te eten, die IK gaan halen was?
Mopper-mopper-mopper......nog wat gemopper en zelfbeklag....mopper-de-mopper-de-mopper...

Tot Vrolijke smurf zei dat het zijn eigen schuld was en hij maar moest zorgen dat hij op betere voet stond met de secretaresse en doen wat ze vraagt....want dan krijg je namelijk de specialekes!

Vrolijke smurf heeft verstand.

En een lief die ook secretaresse is ;-)

woensdag 24 oktober 2007

Yay!! - Bis

Moest gisteren in de fotografieles nog twee opdrachten tonen, 'mens en dier' en 'beweging'.

De eerste vond ik vreselijk moeilijk, omdat de foto's buitenshuis, niet geposeerd en manueel scherpgesteld moesten zijn. Pfff. Beweging zag ik al veel meer zitten, omdat ik daar meer mee kon prutsen.

Uiteindelijk toch weer veel punten voor creativiteit, originaliteit en interpretatie van de opdracht gekregen.
Van beide opdrachten zijn er 4 van de 5 foto's opgenomen in mijn 'selectie' die op het einde van de cursus wordt beoordeeld.Ik suuuuuuper content, want meestal halen maar 2 of 3 foto's het.

De linkse is één van mijn mens en dier-interpretaties. Ik had ook nog een metalen stier voor een restaurant, een affiche voor Het Zwanenmeer en een hond in een etalage. De foto van baasje-met-hondje is unaniem naar de vuilbak gestemd, wegens veuls te saai in vergelijking met de andere.

Bij beweging bleek mijn appel-foto de populairste, samen met de kinderen op de trampoline. Oudste kan zelfs al springend in de lucht deftig poseren en naar de lens lachen ;-)

Ik heb veel gezucht en gevloekt, maar zie door de positieve commentaar de volgende opdrachten toch weer zitten.

Op naar 'portret' en 'kerkhof'.
Maar over dat laatste moet ik eerst nog een keer hééél goed nadenken. Heb nog geen flauw idee hoe ik dat ga aanpakken.

dinsdag 23 oktober 2007

Yay!!

Ik ben blij. Want ze is vandaag toegekomen. Mijn spiksplinternieuwe-Belgische-wit-met-rode-nummerplaat.

Morgen een tweede exemplaar aanschaffen, op mijn voiture bevestigen en ik word niet meer door zatlappen op weg geholpen.

Dus als jullie nu in de buurt van Gent (of elders in't vloamsche land) een donkerblauwe Opel met de nummerplaat WXK-439 zien rijden, altijd vriendelijk zwaaien.
En tussenlaten in de file.
En niet tegen de bumper kleven (want de boetes weten mij nu te vinden).

Heb ik al 'Yay!' gezegd???

woensdag 17 oktober 2007

Net gezien...

Mijn blog heeft het eerste jaar met mijn gezever, frustraties, flauwekul en gezaag overleefd.

Sommige lezers komen hier al een jaar af en toe (of meer) lezen. Waarvoor merci!
Sommigen nemen zelfs de moeite commentaar in te tikken. Nog ne merci!
Anderen hadden er na één keer al genoeg van ;-)

En ik.... Ik heb nog lol... dus ga nog effe door.

Weir joe wanne goo?

Gisteren moest ik documenten van op kantoor in de kluis bij de bank gaan steken. Voor de tweede keer, want grote smurf had mij vorige keer een verkeerde code meegegeven...

Net mijn auto geparkeerd, alle papieren samen rapen, wou uitstappen... toen er opeens op mijn ruit werd geklopt. Op het moment dat ik mijn ruit naar beneden draaide, had ik al spijt. De lucht die me tegemoet kwam was meer dan een beetje doorweven van drankgeur.

"Weir joe wanne goo??"
"Excuseer??" (ik ben ook tegen zatlappen beleefd...toch minstens 2 minuten)
"Weir joe wanne goo??"
"Wablieft meneer??"
"Weir joe wanne goo?? Ai help joe!"
"Bedankt, maar ik hoef geen hulp."
" Joe spiek Vloamsch!! Awèèèl amaai! Ek gink u help'n om ouf boan te zoek'n. Wan ek at ouf pelak hezien op ouffe otto!"

Ik wil NU mijn Belgische nummerplaten.

Nu. Sofort. Niet morgen. Maintenant. Heute noch verdomme...
(zou de Raymond zeggen)

dinsdag 16 oktober 2007

Ambetant

Om 18h in zeven haasten met Oudste van de pianoles naar huis gekomen, om voor een keer niet te laat te zijn in de fotografieles.

De babysit van vandaag dacht daar anders over. Of beter gezegd, hij dacht er niet over. Want is gewoon niet komen opdagen.

Na wat telefoontjes bleek dat hij de hele week op het scoutsterrein hier in't dorp zit en 'vergeten' was dat hij vandaag moest komen. Terwijl hij het heel simpel met de tweede babysit had kunnen regelen door van week te wisselen.

Nog even bij de buren geprobeerd een oplossing te vinden, maar die waren zelf allemaal op stap.

Ik slechtgezind omdat ik niet naar de les kon en Jongste zo mogelijk nog malcontenter omdat ik zou thuisblijven.

Eén avond per week wil ik iets voor mezelf doen. En zelfs dat is blijkbaar al te moeilijk.

Dààr word ik nu ne keer ambetant van.

Héél écht ambetant.

Hoorde mij gillen??

Nee??

Ge moogt blij zijn.

zondag 14 oktober 2007

Zal wel...

Deze namiddag naar Gent getrokken om toch nog wat foto's bijeen te scharrelen. 't Zag zwart van't volk en ik dacht dat ik tussen de toeristen wel niet zou opvallen met mijn camera. En toch keken er meer mensen naar mij dan ik had verwacht.

Hmmm.

Misschien omdat ik geen foto's nam van het Gravensteen?
Of omdat mijn camera er net iets professioneler uitziet dan de gemiddelde toerist meesleept? Omdat ik er toch niet toerist-genoeg uitzie?

Tot een madam toen ze mij voorbijliep malcontent aan haren meneer vroeg "En waar zitte gij zo naar te kijken?? Hé???"

Hij: "Euh...naar die camera!"

Antwoord: "Zal wel!! En diene décollete die erbij hoort, die hebde nie gezien zeker?"

Lol.

Morgen op't werk mijn collega-smurf toch gelijk geven. Mannen kunnen geen décollete voorbij lopen zonder te kijken. 't Is sterker dan henzelf.

donderdag 11 oktober 2007

Oma en Opa

Ze zullen het geweten hebben dat hun vakantie gedaan is. De kleinkinderen hebben precies afgeproken om elk om beurt ziek te worden.

Jongste voelde zich deze morgen niet helemaal in orde, maar leek niet echt ziek... tot de secretaresse mij belde om haar te komen halen. Blijkbaar vond zij tot 16h met een brakend kind in haar bureau zitten geen goed idee. Pfff. Zo flauw.

Dan maar mijn boeltje gepakt en naar school vertrokken, zoekend naar oplossingen, want onbetaald verlof nemen lukt deze dagen echt niet. Omdat een aantal dingen vandaag moesten zijn afgewerkt, omdat ik al een halve dag minder werk, én omdat mijn portemonnee na gisteren 2.5 uur in de garage wachten op mijn auto-in-onderhoud-met-nog-wat-mankementen een ferme deuk heeft gekregen.

Oma en Opa zijn weer de reddende engel.
Thuis Jongste in de zetel geïnstaleerd, vlug wat kleren en knuffels ingepakt en Opa stond er al. Klaar om de zieke mee te nemen en te 'bekukkelen'. Zo zal ze zich vlug beter voelen.

Terug op mijn werk kreeg ik de vraag waarom ik mijn vader 150 km laat rijden als de andere grootouders op 10 minuten van mijn deur wonen.
Dacht van er goed aan te doen, niet op de vraag te antwoorden, maar mijn blik zei volgens smurfin-baas alweer meer dan woorden ;-)

Moet misschien mijn pokerface toch nog een beetje oefenen...

Nah. Toch maar niet.

maandag 8 oktober 2007

Relatief

Vandaag op mijn werk.

Ik: "Hoeveel moet ik daar nu voor aanrekenen?"
Hij: "Euhmmm... Hoeveel minuten staan er?"
Ik: " 550, dus da's ongeveer 9 uur. Maar daar moest toch korting op verrekend worden? "
Hij: "Ik weet niet." "Wacht effe."

Neemt een rekenmachine.

Deelt 550 door 60.

Hij: "Ja, da's 9 uur."

Nota aan mezelf: niet gillen als Oudste meer dan 1 minuut nadenkt over dergelijke berekeningen. 't Kind zit nog maar in het vierde leerjaar.
Een burgerlijk ingenieur heeft daar een rekenmachientje voor nodig.

We zullen het maar op de maandagmorgen steken zeker ?

zaterdag 6 oktober 2007

Kuddedier

Yep. Ik ben een kuddedier ;-) Gezien bij Joe en Elle en natuurlijk té nieuwsgierig naar wat mijn uitslag zou zijn.

Bij deze:



Alé vooruit. Mijn nieuwsgierige kantje is weer content.
Tot ze iets nieuws vindt dan toch...

vrijdag 5 oktober 2007

Plakkers

Ik kan mij er ongeloofelijk aan ergeren. Aan van die plakkers. Vre-se-lijk.

Vorige zaterdag met de kinderen iets gaan eten. Natuurlijk zitten we net aan die tafel met zicht recht op een koppel plakkers. Alhoewel, ze zaten zo centraal dat iedereen er zicht op had ;-)
De godganse tijd hand in hand, benen verstrengeld, ze zaten bijna op elkaars schoot. Fluisteren in elkaars oor, niet aanwezige haarlokken uit het gezicht wrijven, uit hetzelfde glas drinken, 't mankeerde niet veel of ze zaten te kwijlen. Met véééél moeite toch de handen uit mekaar kunnen trekken om hun bestek vast te nemen toen het eten kwam. 't Verwonderde mij al dat ze eten besteld hadden. Als die nog niet van de liefde kunnen leven... ;-)
De dochter die er blijkbaar bijhoorde werd met wat Euro's weer de regen ingestuurd om zich nog wat bij de opgestelde kermiskraampjes bezig te houden. Opgeruimd staat netjes.

En deze middag in de broodjeszaak. Net voor mij in de rij natuurlijk. Alwééééér.
Ze hadden zich beter staan afvragen welk broodje ze nu eigenlijk wouden, dan zou de rest van de rij een half uur vroeger bediend zijn geweest.

En nee, het is niet omdat ik nu een jaar alleen ben, dat mij dat ergert. Ik heb dat altijd al gehad. Vroeger zou ik nog 'get a room ' gezegd hebben. Vandaag de dag bijt ik op mijn tong. En geloof me, dat kost moeite.

Veel moeite.

Zoveel moeite dat ik me eigenlijk afvraag waarom ik zo op mijn tong bijt...

En nee, ik ben niet jaloers. Nooit moeten weten van mannen die constant in mijn haar zaten te friemelen of niet van mijn lijf konden blijven. Ik heb blijkbaar een nogal uitgestrekte 'personal space' cirkel rond mij ;-)

't Zal wel weer aan mijn 'curiosum'-gehalte liggen zeker?

dinsdag 2 oktober 2007

Spiegeling


In plaats van volgende week naar Brussel of de kust te rijden, komt iedereen bij mij thuis foto's maken.

Want ik heb vandaag in de fotografieles de prijs gekregen voor meest creatieve, originele en best gecadreerde foto... mijn rol wc-papier.

En nu allemaal ....WAVE!!!! Pluim voor mezelf.

maandag 1 oktober 2007

Vroeg

Ik weet wel dat kinderen steeds vroeger met alles beginnen, maar toen ik de fijne leeftijd van 9 of 10 bereikt had, was mijn lichaamsgewicht wel het minst van mijn zorgen.

Vandaag de dag dus niet meer.
Oudste is vorige week thuis gekomen met de mededeling dat ze dik is. Ze heeft dikke billen, een dikke buik en wat weet ik nog allemaal niet.

Merci aan de pestkoppen (die alweer gestart, maar op't matje geroepen en alweer gestopt zijn, voor zolang het duurt...ik ga jullie niet met de details vervelen) die blijkbaar niks beter vonden dan haar nu met dit soort commentaar te bekogelen.

Oudste heeft de pech in een gezin met graatmagere zus en magere moeder, die dan nog alles mogen eten, te wonen. En ja, ze is iets molliger...maar dik?!? Ze eet praktisch geen snoep, drinkt water en zelden frisdrank, maar 't kind eet zo graag. Ze vindt alles zo lekker....
Ik heb haar bmi berekend en ze valt (niet eens nipt) binnen de gezonde scores. Ze draagt een gewone maat kleren voor haar leeftijd, alleen niet alle modellen. Maar breng haar nu maar een keer aan't verstand dat ze inderdaad niet zomaar alles mag gaan eten, want te dik is ongezond, maar dat dieeten nu ook niet goed of zelfs nodig is, zonder er een anorexia-patiënt aan over te houden.

Ik weet in ieder geval weer waar mijn dagen mee te vullen. Gelukkig maar. Anders zou een mens zich nog gaan vervelen.