't Stinkt

Gisteren de resultaten van de fotocursus gekregen en heel blij vastgesteld dat ik ondanks mijn alles-behalve-super-eindwerk en onbestaande-photoshop-kennis-op-een-photoshop-examen de tweede ben op onze 15-koppige groep.
Moet ik nog zeggen dat ik héél content ben??

Jeuj!
Wave!
Hoera!
Yessssss!

En jaaahaaa, kom nu maar vertellen dat het maar een onnozel avondschool cursusken is.
En dat die punten er niet toe doen.
Dat kan mij absoluut niet schelen.
Heb dat goed gedaan.
Ben goe bezig.
Yay!
Een rondedans is aan de orde.
Er is zelfs iemand zot genoeg om één van mijn foto's op canvas te willen voor zijne living.
Ha!

Eigen stoef stinkt, maar ik heb hier een hele doos wasspelden, pakt er maar één. Of gaat op een ander lezen.

Heb weer motivatie om elke dinsdag voor een babysit te zorgen en daar 3.5 uur in de klas te gaan zitten.
En nu eindelijk wel wat photoshopkennis op te doen.

En ervan te dromen dat ik ooit misschien later een keer één foto ga kunnen maken waarmee ik halverwege deze meneer zijn hielen kom.

Pfffff.

Ik heb het gehad.
Smijt de handdoek in de ring.
Geef het op.
Heb geen zin meer.
't Is gewoon genoeg geweest met dat minimalisme.
Veel te moeilijk.

Zal er vijf kiezen uit de foto's die ik heb en al ben ik er niet 100% content mee, ik heb deze week slechtere foto's gezien in de les. En buizen doen we in die opleiding nooit, of 't moet al heel erg zijn.

Zal als ik wat meer tijd en weer goesting heb, wel nog opnieuw proberen. Omdat het dan niet 'moet'.

Waarom dat stom liedje daar nu bijstaat, weet ik niet. Ik krijg het er niet af en heb eigenlijk geen goesting om nog verder te prutsen.
Zet uw geluid af. Dan hebt ge daar geen last van.

Simpel

Ik had het gevonden.
Het licht gezien.
Bijna eureka geroepen.

Want ik wist na een goddelijke ingeving opeens welk thema ik voor mijn examenopdracht zou nemen.
Minimalisme.
Ta-daaaaah.
Simplisme.
Yay.

Of toch niet.
Simpel van geest moette zijn om te denken dat het makkelijk is om een foto-met-praktisch-niets-op interessant te maken.
Héél simpel.
Het feit dat een medecursiste u er op moet wijzen dat ge nog juistgeteld één week hebt om vijf foto's te produceren én te laten printen, zorgt ervoor dat uw simpel-van-geest-heid nog een ietsiepietsie minimalistisch klein beetje wordt uitvergroot.
Oeps.

Ik realiseer me nu uiteraard dat ik die goddelijke ingeving alleen gekregen heb, omdat ik een afvallige ongelovige ben, die dezelfde-ongeloof-leer aan haar kinders verkondigt.

Maar ik ben niet alleen simpel en ongelovig.
Ik ben ook koppig.
En zal niet toegeven dat ik het niet kan.
Nah.

Dus krijgt mijn camera de volgende dagen meer aandacht dan hij gewend is.

En zal dat op-zoek-gaan-naar-nieuw-werk toch nog effe moeten wachten.
Dju toch.
Niks aan te doen.

Ik herken overmacht als ik hem zie.

Blogvulsel

Geen zin, geen inspiratie, wel tijd, maar die besteed ik aan andere dingen, geen echt excuus...

Maar ge krijgt fotookens.
Is ook al lang geleden.

Heb mijn camera gisteren van onder het stof gehaald en geprutst.
'Kies een kleur' is het thema. En ik moet -oh-wat-zijn-we-nu-verwonderd- weer speciaal doen en kies in plaats van het makkelijke rood of blauw paars.
Waarom??
Dat weet ik toch zelf niet jong.

Maar dit zijn de eerste resultaten.

Lieve

Lieve Lieve.
Ik ben ontgoocheld. Echt waar.

Zaterdagavond hadden gij en uwe Nic-met-hoed-want-'t-was-koud-en-zonder-haar-waarschijnlijk-nog-vele-kouder ons zo mooi welkom geheten in't restaurant waar wij binnen en jullie buiten gingen. Ge hebt zowaar de deur voor mij open gehouden.
We mochten jullie plaats innemen. Naast de verwarming. Maar vooral weg van de deur.

Mijn gezelschap heeft zich op de stoel van uwen Nic gezet. Omdat ze dat ne knappen vind. Ik eerlijk gezegd niet zo, maar nen sympathieken is't zeker! Absoluut!
Ik heb op uwen stoel gezeten. En gehoopt. Maar duidelijk tevergeefs.
De kruimels van jullie kroepoek en brood hebben we gekregen. En de druppel gemorste kerrie-saus. (Was die trouwens lekker? Zo na één druppel was dat niet zo duidelijk...)

Maar ik... ik had liever wat anders gekregen.
Eén klein, ietsiepietsie mini kruimeltje van uw talent en inspiratie. Met een hééééél kleintje zou ik al zoooo content geweest zijn.
Ge hebt er toch meer dan genoeg? Moogt er zelfs mee op den televies komen showen.

Dàt hoef ik niet. Al kreeg ik nen helen boterham van uw talent. Echt niet. Ge moet dus niet eens bang zijn dat ik concurentie zou worden. Kom nog niet tot aan uw hielen. En zo'n kruimeltje of zelfs een heel brood zou daar nog niet voldoende voor zijn.
Gewoon niet meer mijn hoofd moeten breken over wat-ik-nu-weer-zou-kunnen-fotograferen-voor-de-cursus. En veel belangrijker. Hoe?? Want wat er op staat doet het uiteindelijk niet. 't Is de manier waarop.

En nu zijn we woensdag. Ge kunt dus niet zeggen dat ik niet geduldig gewacht heb.
Maar weette hoeveel foto's ik sindsdien al heb gemaakt?
Nul-komma-nul. Geen enkele.
Omdat mijn inspiratie op is. Weg. Foetsie.
En eigenlijk heb ik die wel nodig om een thema voor mijn eindwerk uit mijn mouw te schudden.

Dat ge geen kruimeltje aan mij gegeven hebt, dàt kan ik nog begrijpen. Als elke pseudo-fotografe-trien daarom komt vragen, hebt gij binnen de kortste keren alleen nog droge beschuiten over.
Maar dat ge het mini-beetje talent en inspiratie dat ik wél had in't voorbijgaan meegenomen hebt, dàt .... dàt vind ik nu echt te ver gaan.
Dus gelieve het terug te geven.

Vandaag nog als't kan.

Alstubelieft.

Productief

Mijn fotocursus de laatste weken schandelijk verwaarloosd. Al drie weken niet geweest en nog geen enkele foto getoond...

Maar ik ben in gang geschoten.
Heb twee opdrachten afgewerkt en ben aan de derde begonnen. Erover denken dat is. Denken over wat ik op die foto's ga plakken is ook belangrijk. Uh-huh. We moeten deze module 10 in plaats van 5 foto's produceren. Dat wil dus zeggen dubbel denkwerk.

Dit zijn resultaten van "tussen dag en nacht" en "roest".




De rest staat elders op't www.

Blommen

Omdat ik niks interessants te vertellen heb en omda't lang geleden is, krijgde nog ne keer foto's te zien die ik de voorbije 2 weken gemaakt heb.
Van blommen.


Vanaf september start in de les de module 'kleur'. Eén foto heb ik dan toch al ;-)

Trouw

Een tijd geleden had mijn teerbeminde zus het lumineuze idee om maar ne keer met haar lief en vader van de twee vruchten dezer liefde te gaan trouwen. Ne mens doet al raardere dingen in het jaar dat ze 40 worden en 10 jaar samen zijn. Ik vermoed dat 't lief ook wel iets in de pap te brokken had, maar heb daar geen bewijzen van.

Nog wat later had er iemand (ikzelf??? moh neu gij!!! zot!) het nog-lumineuzere idee dat ik fotograaf kon spelen.
En ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik dat wel zag zitten. Uhuh.
Tot ik op't stadhuis tegelijkertijd fotookens moest maken en een papier onder mijne neus geschoven kreeg alwaar ik mijn handtekening moest op zetten. Geen flauw idee wat er op stond. Voor zover ik weet, kan mijn zus volgende maand afkomen met een betalingsplan van een fonds voor die bloeikens van haar. Of zo.

Het feit dat er nog andere would-be-fotografen de hele tijd voor, naast en achter mij kwamen staan, bemoeilijkte de uitdaging nog een ietsiepietsie hééééél klein beetje meer.
Maar ik heb me niet van mijn stuk laten brengen en heb moedig doorgezet. A la guerre comme à la guerre.

En nu zit ik nu met een stuk of 200 foto's waar ik in moet schiften, die moeten worden bewerkt en waar ik idealiter een paar deftige foto's moet uithalen. Wat ons brengt bij het probleem. Dat 'deftige' dan vooral.
Zucht.

Ik vrees dat ik er nog een ietsiepietsie-veel-beetje tijd voor ga nodig hebben.
En misschien beter eerst met Photoshop zou leren werken.
Ook geen slecht gedacht.

Of zouden ze al content zijn met nen mooi-ingekaderden-foto van de blommen?

Productief

Een heel weekend met maar 1 ding op de kalender. D die gisterenavond is komen eten. Fles wijn, samen in de keuken, babbelen en lachen. Doen we veel te weinig. Zou mijn schuld zijn. Wegens nooit in mijn kot. Weet begot niet waar ze het haalt.

Maar ik ben productief geweest dit weekend. Ik heb zelfs mijn foto's voor de examenopdracht van dinsdag gemaakt. Dat er nog kunst- en vliegwerk aan te pas zal komen om ze tegen dinsdag geprint te krijgen, daar zal ik me morgen wel zorgen over maken.
En dat ik er dan nog 5 moet uitkiezen... dat trekken we ons vandaag ook niet aan. Ik heb foto's. Da's al heel wat.

Als ik deze keer weer te horen krijg dat het geen 'reeks' is, ga ik gillen. Hoeveel meer 'reeks' dat alleen witte blommen kunde maken??

Tegenlicht

Veel te weinig tijd om te bloggen, want veel te veel te doen.

Zoals foto's maken voor de opdracht 'tegenlicht' of 'portret'. Die van 'mode' vergeet ik gemakshalve maar wat. Wegens absoluut geen zin in.

Vandaag oa deze gemaakt:


Verder nog veel ideeën, maar of ik de tijd ga vinden om die allemaal uit te voeren, is nog maar de vraag. Ondertussen moet ik eigenlijk ook al met mijn eindopdracht beginnen.

Ge zult binnenkort weer mogen kiezen.

Foto

Niks te vertellen.

Dus ge krijgt ne foto.

Landschap

De foto-opdracht voor de les van gisteren. 't Was de bedoeling dat we 3 foto's van natuur- en 3 van een stedelijk landschap hadden.
Iedereen weer half België rondgereden natuurlijk.
Behalve ik.De natuurfoto's zondag op 5 minuten van mijn deur genomen en de andere maandag op een rappeke tijdens mijn middagpauze.

En toch... zijn er sommigen met slechtere foto's dan de mijne komen aanzetten.
Ik heb weer hoop. Zooo slecht ben ik niet bezig ;-)

Stilleven

Me deze namiddag bezig gehouden met fotookens maken.
De volgende opdracht is eigenlijk landschap, maar daar had ik geen zin in, dus ben ik maar beginnen prutsen rond 'stilleven'.

De bedoeling is dat we 3 foto's maken 'geïnsipreerd op' de oude schilderkunst. Zie mijn eieren, peren en tomaten met look, tot zover mijn 'inspiratie'. Verder dan dat ga ik daar echt niet in mee. Fazanten en druiven en ik-weet-niet-wat-nog-allemaal op mijnen tafel draperen om een oud schilderij te gaan nadoen. Nee, merci. Heb het bij mijn eigen stijl gehouden, al moeilijk genoeg.

De foto met de look moet nog opnieuw, wegens compleet verkeerd scherpgesteld, maar vind het idee toch leuk genoeg om hem er nu al tussen te zwieren.
Nu nog een paar andere vinden, niet geïnspireerd op schilderijen dan, alhoewel ge het verschil waarschijnlijk niet zult zien ;-)

Nostalgie

Vorige week een mailtje van de foto-leerkracht. Met de opdrachten en een belangrijke mededeling.

Blijkbaar was er iemand (en we hebben er natúúrlijk ABSOLUUT geen idee van wie) van de groep na de les bij hem gaan klagen over het feit dat bepaalde mensen te veel lachen en babbelen. Dus heeft hij die vier met naam in de mail gezet, met de mededeling dat ze storend zijn in de les.

Ik stond erbij.
Ja ik weet het.
Jullie vallen even erg uit de lucht als ik. Compléét verbaasd was ik.
Te veel babbelen???? Moi????
Hoe komen ze erbij.

't Moet bijna 30 jaar geleden zijn dat ik nog onder mijn voeten heb gekregen voor te veel kwetteren in een klas. Ergens in het tweede leerjaar. En dan ook maar omdat die juf mij niet kon uitstaan ;-) Pure nostalgie.
't Is ook wel 30 jaar geleden dat er naar de meester werd gegaan met die dingen. Ietsiepietsie klein mini beetje kinderachtig toch.

Dus hebben we gisteren gezwegen. Niks gezegd.
En 't was stil. Héél stil. Bijna onnatuurlijk stil.

Vorige keer kon ze nog horen waarom we plezier hadden. Ook al apprecieerde ze onze humor niet.
Nu kon ze zich alleen maar afvragen wat we op die papiertjes hebben zitten krabbelen.

Benieuwd wat ze erger vond.

Wij hadden in ieder geval nog altijd lol.

Fotogepruts part two

Veel ideeën, maar nog maar weinig echt goed kunnen uitwerken. Deze avond in de les gemerkt, dat ik tenminste nog wel ideeën had.

Dit zijn de eerste resultaten van mijn geklungel. De oefening houdt in dat de foto's bij een artikel zouden worden geplaatst. Dus beslsis ik dat de foto niet helemaal voor zichzelf moet spreken, maar door het artikel duidelijk kan worden. (en als dat niet goed is, geef ik er wel een andere draai aan...lol)



Toch al twee foto's met weinig scherptediepte. Nu nog twee te gaan met veel scherptediepte...

Fotogepruts

Deze week onze eerste echte opdracht voor zwart-wit foto's gekregen.

De leraar had blijkbaar ook niet veel inspiratie, want is zijn idee uit de Humo van die dag moeten gaan halen. Daar stond toevallig een artikel over anorexia in. En nu hebben wij het zitten. Da's ons onderwerp.

Zucht.

Ik ken niemand die het heeft en als dat wel zo zou zijn, moet je die wel heel goed kennen om zomaar efkens voor uw lens te gaan slepen. Dus moet ik het op een andere manier oplossen.

Komt daar nog bij dat Z-W veel moeilijker is dan ik had gedacht na al die kleurenfoto's te maken... veel gezucht en geblaas hier ten huize dus.

De ideeën die ik heb, moet ik eerst nog deftig op foto krijgen. Misschien smijt ik ze dan nog wel op de blog.

Wave!

Gisteren stond de proclamatie van de fotografieles op mijn programma.
Heel benieuwd vertrokken en super-content terug gekeerd.

Ik heb 75% en ben daarmee 5° op een groep van 16. De scores van onze groep waren algemeen zeer goed. 80 als hoogste en 61 als minste.

Maar waar ik nog veel contenter door werd was het commentaar van de leerkracht.
De punten zijn onderverdeeld in dagelijks werk en vrije opdracht, die dan ook nog een keer apart scores krijgen voor techniek en creativiteit/ keuze van onderwerpen. Mijn punten komen hoofdzakelijk uit dat tweede deel. Ik ben de enige die voor de examenopdracht niet god-weet-waar naartoe getrokken is (zoals bijv Milaan), maar foto's in haar keuken heeft gemaakt.
Mijn techniek moet nog veel worden bijgeschaafd, scherpte van de foto's kan nog heel wat beter en bij de macro's moet de cadrage nog bijgewerkt.

De foto van de vorken en de rasp bleken het meest in de smaak te vallen. De lucifers mochten volgens de leerkracht niet op roze papier. Wat bewijst dat niet alle homo's roos mooi vinden ;-)

Besluit: ik moet nog super veel leren en oefenen, maar techniek is makkelijker aan te leren dan creativiteit. Ik begin vol goede moed aan de tweede module.

Vanaf nu zijn't zwart-wit foto's.

Zelfportret

Tegen morgen moeten onze 'zelfportretten' af zijn. Bij de mijne staat er meestal enkel mijn gezicht op. Liefst héél kwaad kijkend of krijsend.

Maar jullie mogen mij in dit zelfportret zien.

Of ook niet...'t Is maar hoe ge't bekijkt ;-)

Blauw

Vorige week mijn foto's niet kunnen tonen in de les. Deze week alweer niet... We moeten duidelijk nog een deel theorie verwerken, waardoor het bekijken van de foto's wat achterloopt. Het thema was dus 'blauw'. Blauwe dingen genoeg, maar om daar dan ook nog een deftige foto van te maken is wat anders. De meeste zijn gedeleted omwille van 'veuls te saai'.

Deze 6 hebben het wel gehaald.

Tegen volgende week moeten we met foto's van voeding en gerechten op de proppen komen.

Gisteren hebben we ook alle andere opdrachten gekregen. Ik zal nog mogen zwoegen op 'rug', 'zelfportret' , 'contrast' en een zelf gekozen thema als examenopdracht. De inspiratie voor dat laatste is momenteel ver te zoeken.

Kerhof

Dat was het thema voor de fotografieles van gisteren.

Had eigenlijk niet veel zin om te gaan, maar ben blij dat ik toch geweest ben. Ik mag altijd bij mijn medecursisten gaan kuisen met dienstecheques als ik werk zoek ;-)

Deze foto's vielen het best in de smaak. Misschien omdat ik ook één van de enige was die niet naar een gewoon Belgisch kerhof getrokken was.

De tweede foto is met een tele genomen. Twee weken nadat ik deze foto maakte, hebben we in de les een documentaire over Andreas Feininger gezien. Een fotograaf die bekent staat voor zijn tele foto's. Hij vertelde dat je op die manier goed kan weergeven hoe 'vol' of 'druk' iets wel is, omdat je met een teleobjectief alles 'tegen elkaar gaat plakken' zoals onze leraar het uitdrukt.

Ik kon hem alleen maar gelijk geven. lol.