Trouw

Een tijd geleden had mijn teerbeminde zus het lumineuze idee om maar ne keer met haar lief en vader van de twee vruchten dezer liefde te gaan trouwen. Ne mens doet al raardere dingen in het jaar dat ze 40 worden en 10 jaar samen zijn. Ik vermoed dat 't lief ook wel iets in de pap te brokken had, maar heb daar geen bewijzen van.

Nog wat later had er iemand (ikzelf??? moh neu gij!!! zot!) het nog-lumineuzere idee dat ik fotograaf kon spelen.
En ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik dat wel zag zitten. Uhuh.
Tot ik op't stadhuis tegelijkertijd fotookens moest maken en een papier onder mijne neus geschoven kreeg alwaar ik mijn handtekening moest op zetten. Geen flauw idee wat er op stond. Voor zover ik weet, kan mijn zus volgende maand afkomen met een betalingsplan van een fonds voor die bloeikens van haar. Of zo.

Het feit dat er nog andere would-be-fotografen de hele tijd voor, naast en achter mij kwamen staan, bemoeilijkte de uitdaging nog een ietsiepietsie hééééél klein beetje meer.
Maar ik heb me niet van mijn stuk laten brengen en heb moedig doorgezet. A la guerre comme à la guerre.

En nu zit ik nu met een stuk of 200 foto's waar ik in moet schiften, die moeten worden bewerkt en waar ik idealiter een paar deftige foto's moet uithalen. Wat ons brengt bij het probleem. Dat 'deftige' dan vooral.
Zucht.

Ik vrees dat ik er nog een ietsiepietsie-veel-beetje tijd voor ga nodig hebben.
En misschien beter eerst met Photoshop zou leren werken.
Ook geen slecht gedacht.

Of zouden ze al content zijn met nen mooi-ingekaderden-foto van de blommen?