woensdag 29 augustus 2007

Promises, promises...

Jullie wilden meer details. Awel ge krijgt ze.
Wat zou ik een leuke blind date vinden....mmmmmmhhhhh....effe denken....

Iemand van rond mijne leeftijd of ouder (fyi ik ben 36). Gevoel voor humor is zéér belangrijk én relativeringsvermogen. Ironie en sarcasme mogen ook geen woorden zijn die hij nog eerst in het woordenboek moet gaan opzoeken...

Qua uiterlijk val ik niet op bepaalde types. Ik vind iemand aantrekkelijk...of niet.
Ik heb zelf niet de pretentie een Miss of Barbie-poppemieke te zijn ( heb daar net één hersencel te veel voor, dju toch! ). Maar dat wil ook niet zeggen dat ge mij met ne lelijkaard op stap moet sturen hé!!

Iemand die mans genoeg is om een speld tussen mijn gekwèèk te krijgen.

Hij moet zonder -dt fouten kunnen schrijven. Dan kan hij die van mij verbeteren ;-)

Iemand die iets te vertellen heeft. (Is altijd handig om mij een keer te doen zwijgen).

Iemand die met mes en vork kan eten, zonder de inhoud van zijn mond en maag voor alle andere aanwezigen tentoon te spreiden met bijpassende geluiden.

Maar vooral, iemand die niet absoluut op zoek is naar ziijn nieuwe 'droomvrouw' om nog lang en gelukkig mee te gaan samen leven.
Want eigenlijk ben ik helemaal niet 'op zoek'. Ik heb momenteel niet echt behoefte aan een nieuwe relatie en vooral niet aan alle rompslomp die daar ook weer bij komt.

Ik ben content met de situatie zoals ze nu is en jaàààààjaaa.... 'zeg nooit nooit!' en 'ge weet niet wat er zal komen' en 'met twee is toch beter...' en wat weet ik nog allemaal.... dat zien we dan wel als het ooit nog zo ver komt. Nu wil ik vooral wat genieten.

Dus laat maar komen die voorstellen. Ik ben écht wel benieuwd of jullie iemand vinden die zo zot is, om een keer met mij op stap te trekken ;-)

maandag 27 augustus 2007

Helaas pindakaas

Ik zal Zapnimf (en anderen met eventueel dezelfde hoop) moeten ontgoochelen. Er zullen geen pittige verhaaltjes over grote smurf komen.

Of hij al dan niet geïnteresseerd zou zijn, laat ik dan nog in het midden. Nieuwsgierig ja, geïntrigeerd is hij ook wel en volgens mij absoluut op zoek naar een lief. Al beweert hij er 'genoeg' te hebben ;-)
Maar ik zou het, zelfs al was hij mijn baas niet, echt niet zien zitten. Ik heb gewoon niks gemeenschappelijks met die man. Buiten het feit dat we bij hetzelfde bedrijf werken (waar hij dan nog de CEO is..lol)

Ik heb niks met het genre man dat op zaterdagavond een mail stuurt naar zijn secretaresse om een restaurant te reserveren voor de maandagmiddag. (Heb nog moeite moeten doen om die op tijd te bereiken! Belt dan toch zelf.)
Of die hele procedures opstelt over hoe de labels en de indeling van zijn mappen moeten gemaakt worden. De kleuterklas heeft er niks aan... en ik vind het niet erg om dat te doen, verstand op nul is heel fijn (vooral als je er al niet veel hebt zoals ik) maar de manier waarop de mails geschreven zijn.... Ik vraag me af of hij zou doorhebben dat ik de helft van de tijd met hem zit te lachen ;-) Waarschijnlijk niet, gezien ik er nog altijd werk!

En vemits er geen andere mannen aan de horizon lijken rond te dwalen, die zich eventueel wel in mijn richting zouden kunnen begeven (en dan moet ge nog het geluk hebben dat ze niet snel rechtsomkeer maken), zal ik jullie moeten ontgoochelen. Geen mannen of date-verhaaltjes in't verschiet.

Helaas pindakaas. Jammerrrrr de bammerrrrrrr.

Tenzij jullie met een blind date op de proppen komen.

Dat zou ik nog een keer grappig vinden.

vrijdag 24 augustus 2007

Opdracht

Vandaag een brief gekregen ivm met mijn cursus fotografie die binnen 2 weken (yay!!!) start.

We hebben al een opdracht voor de eerste les. Foto's meebrengen, 5 foto's die jezelf beschrijven en 1 'super' foto. Het hoeven gelukkig geen zelfgemaakte te zijn ('t is maar een beginnerscursus hé!)

Ik vind mezelf beschrijven al zo moeilijk. Ik zou het niet weten onder vorm van 5 woorden, laat staan dat ik daar 5 foto's over vind.
Mijn kinderen, dat zijn er dan al twee...nog 3 te gaan..... euh... foto's van eten?? Hoewel ik het laatste jaar nog maar bitter weinig kook. Het communiefeest was daar echt wel een uitzondering in. Foto's van boeken dan maar??? Zoooooo saai.......dan vallen ze daar direct in slaap. Nen kapot geknipten foto van hem en Trezebees??
Het feit dat ik blog komt ook al niet in aanmerking. Anders moet ik ook al geen commentaar meer geven op de lessen en zeker niet over 't volk dat in de groep zit.

Een 'super' foto vinden is niet zo'n groot probleem. Het www staat er vol van. Uit dat hele aanbod kiezen, is veel moeilijker.

Ik heb nog een weekje om na te denken.

Het zet je 'stoute franke teut' op een foto?

woensdag 22 augustus 2007

Stout

Gisteren koffiekoeken meegenomen naar 't werk. En omdat ik nu eenmaal de centraal zittende secretaresse ben die over alles op de hoogte zou moeten zijn, kwamen ze bij mij vragen of ik niet wist van wie die waren.
Veel kussen en gelukwensen gekregen. Voor een paar koffiekoeken doet ne mens al ne keer iets ;-)

Alleen grote smurf. Die moest weer speciaal doen.
omdat ik jarig was, zou hij het 'officieel' doen en mij dan toch 3 kussen geven. 'Want voor één keer mag dat dan wel eens..."
Om dan een kwartier later zonder schaamte te vragen of ik 's avonds goed ging feesten 'met mijn vriend'.

"Want ge hebt toch wel een vriend.. of zo...???"
"Eén?? Maar neeee...Ik heb er meerdere. Een meisken moet het gebrek aan kwaliteit toch oplossen en dus heb ik voor de kwantiteit gekozen."
"Ah. Da's dan toch wel lastig op zo dagen als een verjaardag of nieuwjaar als ze u allemaal willen zien???"
"Aaaah, ge hebt daar precies ervaring mee! Enige tips?"

Maar daar heb ik geen antwoord meer op gekregen. lol

Hij weet precies nog altijd niet wat hij aan mij heeft, want komt vaak als ik bij smurfin-baas in de bureau sta ook neuzen en nieuwsgierige en dubbelzinnige vragen stellen. Vrouwen nieuwsgierig?? Mannen nog vele meer!
Zijn conclusie vandaag was dat ik 'een stoute' ben.

Een stoute franke teut.

't Wordt met de dag beter.

maandag 20 augustus 2007

Niets wijzer

270 € armer en niets wijzer. Dat is mijn conclusie voor vandaag.

Omdat Jongste op school zo'n problemen had, heb ik deze zomer beslist de kinderen te laten testen. Kwestie van ze zo goed mogelijk te kunnen begeleiden en te vermijden dat de problemen alleen maar groter worden.

Een eerste testdag was in Antwerpen, waar de resultaten verruit in lijn lagen met wat ze mij op school verteld hadden. Dus ook maar een psychologe onder de arm genomen om die resultaten nog beter te kunnen interpreteren.
Of dat was toch het plan.

Blijkt dat dat braaf meisken haar resultaten helemaal niet in lijn liggen met wat ik tot nu toe te horen gekregen heb. En een uitleg voor dat verschil heeft ze natuurlijk niet. Wat had je verwacht.
Ik heb het kaartje 'Ga naar de gevangenis en indien u start passeert, krijgt u geen geld' getrokken. (Ha neen, want ik moet betalen!)

Maar ik moet, met twee tegenstrijdige resultaten, wel beslissen wat ik nu ga doen. En hulp van hem moet ik daar niet bij verwachten. Die kreeg ik al niet toen we nog getrouwd waren, laat staan dat hij daar nu mee zou beginnen.

Bon, ik ga de fles wijn open doen. En er een nachtje over slapen, maar er morgen niet aan denken, want dan ben ik jarig. (HINT! HINT!)

zondag 19 augustus 2007

Weg. Alweer.

Dit weekend heb ik voor de vierde keer deze vakantie valiezen gemaakt. En geen enkele keer voor mezelf! Hebde nu geen medelijden met mij? Nee???

Ik ook niet. Had maar tegen grote smurf moeten zeggen dat ik een vakantie had gepland en een week onbetaald moeten nemen. 'Eigen schuld dikke bult' zou Jongste zeggen en ze heeft dan nog gelijk ook.

Ondertussen zijn ze alweer weg. Met zijn ouders.
Het enthousiasme dròòp eraf toen ze deze morgen de kinderen kwamen ophalen. 't Was werkelijk overdreven.
Commentaar op het teveel aan bagage, die ik al had gehalveerd... (Mijn ouders zouden gevraagd hebben waar ik de rest had gezet...) En op mijn 'En veel plezier, hé!' kreeg ik van zijn moeder het antwoord: 'Goh, ja....we zullen er maar het beste van maken...'
Het prototype van super-enthousiaste grootouders die er een paar dagen op uit trekken met hun kleinkinderen.

Ben benieuwd of ze het tot zaterdag gaan volhouden. En hoe ze gaan reageren als ze doorkrijgen dat Jongste niet enkel op haar papa lijkt, maar ook het karakter van hun zoon heeft... succes verzekerd!

zaterdag 18 augustus 2007

Zoek de fout

Zijn ouders komen de kinderen morgenvroeg halen om aan weekje naar de zee te gaan. Iets dat de kinderen van zijn broer al jaren elke zomer twee weken doen. Die van mij mogen dit jaar voor de eerste keer.

Hij heeft hen duidelijk de les gespeld, want zijn moeder heeft maandag al gebeld om een uur af te spreken. Toen ik vroeg wanneer ze terug thuis gingen zijn, had ze wel niet onmiddellijk een antwoord, daar hadden ze nog niet over nagedacht (een mens mag ook niet té veel verwachten hé, waarom zou ik moeten weten wanneer mijn kinderen weer thuis komen....moeilijke madam dat ik ben!)

Nu blijkt dat de twee oudste super-slimme-toffe-kinderen van zijn super-broer ook meegaan.
Want.... de jongste is op kamp en de ouders moeten werken en ze hebben geen opvang. En als ze niet meegaan naar de zee, zou er misschien nog wel iemand moeten komen die ze helemaal niet kennen en dan heeft mémé nog liever dat ze met hen meegaan, want dat is toch beter....

Die gasten worden dit jaar 14 en 15.

Als mijn kinderen op die leeftijd nog een babysit nodig hebben om voor hen te zorgen terwijl ik ga werken, dan fret ik mijn schoenen op.

vrijdag 17 augustus 2007

Suuuuuper-mama

Vandaag ben ik weer uitgeroepen tot 'beste-mama-van de-heeeeeeeele-wereld'. Een titel die meestal maar één dag geldig is. Van genieten zolang het duurt dus.

Ik had eindelijk de knoop doorgehakt en beslist welke trampoline ik zou kopen. Hele vreugdedansen zijn er uitgevoerd toen bleek dat de brave man die ik had opgebeld, ze onmiddellijk zou brengen en opstellen.

Ze hebben met z'n tweeën, elk op een stoel zitten kijken hoe hij meer dan een uur gewerkt heeft. Beter dan een babysit. Ik heb ze gewoon niet gehoord.

En nu zijn ze met Buurmeisje aan het springen. En draaien. En vallen. En botsen.
En ben ik een sùùùùùùùper-mama, want ik heb zelfs nog pannenkoeken gebakken ook!

Dat dit alleen was omdat ik geen brood in huis had, weten mijn bloeikens van kinderen natuurlijk niet ;-)

donderdag 16 augustus 2007

De waarheid komt uit....

Jongste heeft vorige week moppen-van-op-kamp tegen mijn moeder verteld. Niveau verzekerd dus.

Toen ze de vraag kreeg of ze die moppen volgende week ook aan zijn ouders zou vertellen, bekeek ze haar grootmoeder een keer scheef en zei ze dat ze dat 'natuurlijk' niet zou doen.

Want....
'Dat zijn niet mijn échte oma en opa!'
'Huh??'
'Ah neen, jullie zijn mijn echte oma en opa. Die noemen we wel mémé en pépé, maar dat is zo maar een naam. Die zijn niet écht.'

En mijn Jongste is niet van gisteren ;-)

woensdag 15 augustus 2007

html

Grote smurf heeft me gisteren een hele uitleg gegeven over html-codes. Ik vind het al bewonderenswaardig dat hij dat nog durft, nadat ik vorige week de hele site had laten crashen door mijn gepruts ;-)) Tenzij hij daar natuurlijk nog niets van wist...

Vermits de facturatie de deur uit was (én volgens procedure Ha!!), heb ik nu weer tijd om andere dingen te doen en het bos even te laten voor wat het is. Dus pruts ik maar weer aan de site. En stel ik een vraag die, volgens mij dan toch, met een simpel en kort zinnetje kan worden beantwoord. Simpel, mijn oren... de hele html-rimram heb ik gekregen.

Maaaaar.....ik heb er zelfs een stuk van begrepen (juicht ende feest!) en iets op de site gezet via de code. Want zo ben ik dan wel, niet toegeven dat ik het niet zou kunnen.... De wysiwyg-versie heb ik verwaarloosd, html was gisteren mijn vriendje.

Ik moet mijn titel van IT-verantwoordelijke (staat zo op de site, écht waar!) toch een beteken invullen ;-)

zondag 12 augustus 2007

Vollen bak

Ze zijn weer thuis. En ik zal het geweten hebben.

De 'mààààmaaaaaaa-'s' en 'ik wil... ik wil..' zijn niet te tellen. Het aantal keren dat de wasmachine gedraaid heeft ook niet en de manden strijk wìl ik niet eens tellen. Mijn pc is niet meer van mij en er ligt weer eten in de koelkast.

Bon, ik had me wel voorbereid op het feit dat ze vuil zouden terugkeren van op kamp. Maar 'vuil' is gewoon 'vuil'. En dat woord was donderdagavond echt niet van toepassing op mijn oogappeltjes. 'Ongelofelijk smerig' is eerder iets dat in mij opkwam. Of 'degoutant vies'.

Jongste had er niet beter op gevonden dan al haar vuile kleren gewoon bij de propere in de reiszak te smijten. En dan kwam ze met een mama-jij-bent-toch-niet-slim-gezicht zeggen dat ze na drie dagen niks meer had dat nog niet vuil was en dat ze niks kon vinden tussen haar spullen. Ik had de zak duidelijk niet goed ingepakt.
Ze verwachtte blijkbaar dat ik mezelf zou verdedigen, maar ik heb maar simpelweg schuld bekend. The easy way out. Die discussie kan ik toch niet winnen ;-)

Vandaag nog de berg was en strijk bezweren en hopen dat hij vanzelf smelt of verdampt. De rommel die ze maken à la Mary Poppins opruimen. Zien dat er deze middag eten op tafel staat.
Maar ook verder lezen in mijn boek.

't Is tenslotte weekend.

donderdag 9 augustus 2007

Voice mail

Gisteren een berichtje van een vriendin...

Ik hoefde haar niet terug te bellen om te weten wat er scheelde, de toon van haar stem zei al genoeg. Toen ik haar hoorde, werd mijn vermoeden alleen maar bevestigd. En ook toen ze zei dat ik nog niet het hele verhaal kende, wist ik al wat ze bedoelde.
Heel even was het terug één jaar geleden en voelde ik weer waar zij nu door moet. Ook al zijn de omstandigheden compleet verschillend, de essentie blijft toch altijd hetzelfde en de pijn ook.

Plotseling zijn we van plaats verwisseld en ben ik degene die haar vertelt dat ze sterk genoeg is. En dat ze mij altijd mag bellen, want dat ik zal luisteren zonder te oordelen. En dat ze wel een regeling zullen uitwerken.

En dat het goed komt. Met tijd en boterhammen.

Ooit komt het goed. Echt waar.

Ik spreek uit ondervinding.

dinsdag 7 augustus 2007

Bos

Ik was vandaag in een bos. Een héél groot bos, met hooooooooge bomen. En met dikke bomen. Maar vooral met héél veel bomen. En twee smurfen-bazen.

Deze morgen een meeting met grote smurf en brilsmurf over de facturatie. Sinds ik die doe, is door mijn (waarschijnlijk heel domme) vragen duidelijk geworden dat de procedure voor elk van hen nogal verschillend is. Dus gingen ze die nu wat meer op elkaar afstemmen.
Toeme. Ik had juist door wie er wat van mij wou.
Tijdens de meeting zijn ze een paar keer 'way over my head' gegaan, maar ik ben minzaam blijven glimlachen en noteren. Mijne mens, azo'n ingewikkeld gedoe.

En dus zat ik de rest van de dag in't bos. Met de hoooooge bomen. Om mijne weg te vinden, want de facturatie moet NU buiten. En om alles in een overzichtelijke, begrijpbare procedure te gieten. Komt ervan als er geen secretaresse voor u was. Dan moet ge't zelf nog allemaal opstellen.

Ik heb op't werk ook gezegd dat ik in't bos zat en ik eigenlijk maar aangenomen was om postzegels te plakken, de post te verdelen en de vaatwas te legen. En ze vonden het grappig. (zij wel!) Ze hebben er blijkbaar alle vertrouwen in dat ik mijne weg wel weer vind.

Ik ook.

Ooit een keer.

Misschien tegen volgende week of zo, want moet nog naar het website-beheer-bos ook...

maandag 6 augustus 2007

Rood

Resultaat van mijn weekend, veel kilomerters bij op de teller van mijn voiture en een rode rug en schouders. Een hééééél rode rug en schouders.

Maar ik heb toch genoten van de drie dagen dat de zomer hier geduurd heeft.

Vrijdag eten en een glas wijn op een terras met collega-bloggers die me deze keer niet in de diepvries gedraaid hebben (want geen plaats)...Lol verzekerd.
Zaterdag de was en de plas gelaten voor wat hij was (daar ben ik héél goed in) en naar Gent getrokken om een paar spullen. Gezien ik daar dan toch was, kon ik maar moeilijk terug naar huis gaan, zonder (zoals veel anderen) mij op een terrasje te placeren.

Gisteren (zoals nog véél meer anderen) richting kust gertrokken. Een expat-vriendin heeft daar voor een tweetal weken haar tenten opgeslaan. De afspraak lag al vast van in mei en ik kon echt geen andere dag, anders was ik in mijn tuintje blijven zitten. Meer dan 2 uur heen en nog een keer zoveel terug. Uren op't strand zitten kletsen (ik weet weer alle roddels), maar te lui zijn om de zonnecrème, die we op het appartement vergeten waren, te gaan halen.

En vandaag aan grote smurf moeten uitleggen dat ik momenteel schouderklopjes echt, maar écht niet zo leuk vind...

vrijdag 3 augustus 2007

Moe

Week 4 op mijn niet-meer-zo-nieuw-werk is achter de rug. En het voelt alsof ik daar al maanden werk.

Mijn werk wordt nog steeds geapprecieerd en ze komen nog steeds vragen of ik dit of dit ook wil doen. Bazin-smurf heeft wel een mail rondgestuurd dat ik niet verplicht ben aan alle opdrachten te werken en ik zelf mag aangeven wanneer ik er geen tijd voor heb. Yay!

Deze week was de eerste week dat ik werk en kind ('t was er maar eentje) moest combineren. Oeps. Ik ben er toch twee dagen in geslaagd op tijd op mijn werk aan te komen...

Ondanks het feit dat er een week vakantie tussenzat (waar van rusten wel niet veel is in huis gekomen) ben ik nu al moe.
Ik zou veel vroeger moeten gaan slapen, in't weekend recupereren, gezonder eten, niet tot een stuk in de nacht lezen, niet bij de buren mogen blijven hangen....Ik wéét dat wel, maar ik wil ook het gevoel hebben dat ik tenminste leef. Alleen werken en kinderen proberen opvoeden, daar heb ik niet genoeg aan.

Bon, deze avond trek ik erop uit, morgen moet ik om 9h in Gent aan't station staan om Jongste op kamp te sturen, de was en de strijk doen, zondag een dagje naar de kust op bezoek bij vrienden...

en maandag héél moe naar mijn werk.
En ze zijn daar nu al aan't speculeren over waarom ik zo moe was....