donderdag 31 juli 2008

Stokken

Gezien het toch te warm is om mijn gras af te doen en Elle er nog nen stok heeft bijgesmeten, heb ik maar besloten die hier rap door te geven. Kwestie dat buurmeisje er haar benen niet over breekt op weg naar onze trampoline. 't Is niet omdat uwen verzekeringsmakelaar zegt dagge een goeie familiale hebt dat die gasten van die bewuste verzekering daarin meegaan. Dat van dat voorkomen en genezen weet-u-wel.

Stokken dus. En blogs. Favoriete blogs nog wel.
Hmm.
Ik heb moeten vaststellen dat ik in dezelfde blog-pot blijf draaien.
Yup. Humor is wattet'em doet. Glimlachen, luidop lachen, met of zonder tranen. En veel herkenbaarheid.
Elle en Zap krijgen hunne stok terug. En ook al zal z'er niet blij mee zijn de Huisvrouw krijgt er ook één. Kan ze straks een kampvuur maken :-). Jutblogt staat ook op mijn overingens-korte-dagelijkse-lijstje.

En verder?
Verder zwerf ik door blogland en is zelfs de opsomming hier links niet meer volledig. Sommigen bezoek ik dagelijks, andere als ik tijd en goesting heb. Ik ben al blij dat de pc-vaardigheden van ons konijn beneden alle peil zijn, anders kreeg ik nooit de kans om de mijne bij te schaven.

Dus krijgt ge van mij verder geen opsomming.
Omdat ik met-nog-maar-één-tas-koffie-in-mijn-lijf gewoon niet in staat ben om daar deftig over na te denken.
Omdat elk excuus goed is.
Omdat ik daar ook gewoon te tam voor ben.
Omdat anderen dat al zo goed gedaan hebben, dat er in blogland massa's goede lijstjes te vinden zijn.

Gaat daar dus maar lezen.
Kan ik rustig nog een tas koffie halen.

dinsdag 29 juli 2008

Trouw

Een tijd geleden had mijn teerbeminde zus het lumineuze idee om maar ne keer met haar lief en vader van de twee vruchten dezer liefde te gaan trouwen. Ne mens doet al raardere dingen in het jaar dat ze 40 worden en 10 jaar samen zijn. Ik vermoed dat 't lief ook wel iets in de pap te brokken had, maar heb daar geen bewijzen van.

Nog wat later had er iemand (ikzelf??? moh neu gij!!! zot!) het nog-lumineuzere idee dat ik fotograaf kon spelen.
En ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik dat wel zag zitten. Uhuh.
Tot ik op't stadhuis tegelijkertijd fotookens moest maken en een papier onder mijne neus geschoven kreeg alwaar ik mijn handtekening moest op zetten. Geen flauw idee wat er op stond. Voor zover ik weet, kan mijn zus volgende maand afkomen met een betalingsplan van een fonds voor die bloeikens van haar. Of zo.

Het feit dat er nog andere would-be-fotografen de hele tijd voor, naast en achter mij kwamen staan, bemoeilijkte de uitdaging nog een ietsiepietsie hééééél klein beetje meer.
Maar ik heb me niet van mijn stuk laten brengen en heb moedig doorgezet. A la guerre comme à la guerre.

En nu zit ik nu met een stuk of 200 foto's waar ik in moet schiften, die moeten worden bewerkt en waar ik idealiter een paar deftige foto's moet uithalen. Wat ons brengt bij het probleem. Dat 'deftige' dan vooral.
Zucht.

Ik vrees dat ik er nog een ietsiepietsie-veel-beetje tijd voor ga nodig hebben.
En misschien beter eerst met Photoshop zou leren werken.
Ook geen slecht gedacht.

Of zouden ze al content zijn met nen mooi-ingekaderden-foto van de blommen?

maandag 28 juli 2008

Terug

We zijn heeldhuids terug geraakt. Van de midweek Centerparcs die een week geworden is. Grappig hoe iets waar je tegen opkijkt, opeens iets wordt waarvan je hebt genoten.
Zelfs mét de kinderen.

Het gezelschap dat, na heel lang ge-heen-en-weer, twijfels en ja-nee-discussies, eerst een dag ging komen...of toch niet... of dan toch-weer-wel-misschien twee dagen... en er uiteindelijk de hele week gebleven is, zat er voor niks tussen.
Heeft er uiteraard niksmendalle mee te maken.
AB-SO-LUUT niet.

Nu moet ik eerst afkicken van veel aandacht, te veel activiteiten overdag en te weinig slaap 's nachts.

Dus die stokken die Margo en Zap naar hier gesmeten hebben, zullen nog effe in mijne tuin blijven liggen. Ik denk dat ik ze nog wel zal tegen komen deze week, vermits ik mijn gras toch moet afrijden.
Kunnen ze nog dienen als alibi voor de volgende weken als ik er mijn machien op stukgereden heb.

maandag 21 juli 2008

Impressie

Ik ben deze vakantie goe bezig.
Met mijn impressie van een 'goei moeder'.

Vorige week ben ik met mijn bloeikens naar Technopolis geweest én naar de cinema. Én ze hebben toen buurmeisje kwam slapen nog 2 films mogen huren.
Omdat ik dan tenminste de hele avond rust had?? Sinds wanneer doet dat ertoe??? Hmmm???

Maar nu komt het beste.
Straks vertrekken we naar Centerparcs. Yay.
Alle dagen zwemmen (wat ik niet kan), fietsen, minigolf, naar de speeltuin sjezen, bewegen quoi. (de meeste beweging die ik normaal heb is van mijne zetel naar de trap trotten, om te roepen dat ze moeten stoppen met aan elkaars haar te trekken)

Dus als ge de volgende week in één van de vele centerparcs twee kinderen achterom ziet kijken en 'Allé mamaaaaaaa!!! Kom nuu-uuu-uuu!' hoort roepen, hebt er dan medelijden mee. Geeft ze nen bemoedigende-ik-weet-het-blik, of nog beter nen cocktail (mojito's doen het altijd wel).

Want ook al ben ik het niet, ik weet hoe ze zich voelt ;-)

zaterdag 19 juli 2008

Dommerik

De kinderen gaan deze zomer niet naar hun vader, omdat hij en Trezebees met 'grote verbouwingen' zitten en dus geen tijd hebben.
Dat is toch de officiële versie.

Heeft den dommerik nu toch wel aan Oudste verteld dat die fameuze verbouwingen al startten op't moment dat ze aan zee waren bij Oma en Opa. En dat (nóg dommer...echt waar...) als er een beetje zou worden doorgewerkt, ze na een week al klaar zouden zijn.

Kwam dat kind natuurlijk aan mij vragen hoe het komt dat hij dan de rest van de zomer geen tijd heeft.

Soms vraag ik mij toch af hoe hij er in godsnaam in is geslaagd zo carrière te maken...

woensdag 16 juli 2008

Kaartje

Gisteren zat er een kaartje in mijn bus. Van een vriendin waar ik 20 jaar (ouch....) geleden mee op internaat zat en die ik ruwweg zo'n 17 jaar al niet meer heb gezien.

Ik had geen flauw idee hoe ze in godsnaam te weten gekomen is waar ik woonde, dacht effe dat ze met veel moeite via via op zoek was gegaan, maar ze heeft me naar goede gewoonte weer fijn met mijn voeten op de grond gezet en uit die illusie geholpen. Madam werkt bij de polies. Duurt dus maar 10 minuten om dat even op te zoeken. Why the hell ze dat dan niet vroeger gedaan heeft, laten we maar even in het midden... ;-)

En wat doe je dan als je zo'n kaartje krijgt?
Bellen natuurlijk. En lang aan den telefon hangen. Iedereen van vroeger de revue laten passeren en zagen over 'de venten'. Zij vooral dan. Ze is de enige die er in slaagt om mij geen speld tussen haar geratel te laten steken.
En dat wil wat zeggen....

En beslissen dat we absoluut dringend moeten afspreken.
Of de rest van de bevolking zo blij gaat zijn met het feit dat wij samen de straten weer onveilig gaan maken, doet niet ter zake. Als er nog een fractie overblijft van de lol die we 20 jaar geleden hadden, is't genoeg.

Ik zal jullie op voorhand waarschuwen.

Not.

maandag 14 juli 2008

Beslissen - alweer....

Beslissingen treffen voor je kinderen is niet evident.
Het alleen doen nog vele minder. Vooral als je zoals ik verdomd goed weet dat je er achteraf op zal worden afgerekend als het zou fout gaan, want dat hij natuuuuurlijk anders zou hebben gekozen.

Weten dat het nu de laatste moment is dat je de stap kan zetten. Dat het daarna te laat is.
Weten dat de ene uitweg academisch gezien misschien de beste is, maar je kind dit niet wil. Het moeten stellen met adviezen van twee kanten die uiteraard - hoe kan het ook anders - lijnrecht tegenover elkaar staan. Moeten uitleggen aan een huilende-drama-queen-kind waarom je "het leven zoveel moeilijker" zou gaan maken.

Slapeloze nachten krijg ik ervan.
En als ik 's morgens wakker word, weet ik het nog steeds niet.

Zucht.

zondag 13 juli 2008

IT

's Morgens wakker worden omdat Jongste naast mijn bed staat te zagen dat internet niet meer werkt, is niet de ideale wekdienst.
Na meer dan een uur prutsen nog niks opgelost hebben, is ook niet wat je tijdens je verlof wil.
Bij alles wat je denkt te doen, vaststellen dat je voor 75% daarvan "effe" iets op het www zou willen zoeken, of een mail zou moeten sturen of lezen, heeft menig mooie en minder mooie vloekwoorden tot gevolg.

Wat zeggen ze zo mooi? Pas als je iets niet meer hebt, ga je beseffen hoe vaak je het gebruikt?
Bon. Ik wist dat al. Heel behulpzaam, maar niet nodig om het nog een keer aanschouwelijk te maken. Écht niet. Zonder mail en internet lopen we hier de muren op. Zelfs al is het maar voor één dag.

Gelukkig ken ik mensen die wel benul van IT hebben.
En die na 5 minuten zoeken vaststellen dat ons dwaas konijn een kabel heeft doorgeknabbeld.
Bovendien zijn die zelfs zo slim zijn om zo'n kabel bij de hand te hebben.
Ha! Da's pas service!

Hiep hiep hoera voor de IT-ers.
Want soms komen ze van pas ;-)

woensdag 9 juli 2008

Werk

Er komen de volgende weken geen sappige sollicitatie-verhalen met onmogelijke dwaze vragen en testjes.
Geen frustratie-ik-vind-geen-deftig-wééééérk-zoektocht.
Geen die-bazen-zijn-op-hun-kop-gevallen-en-blijven-botsen-litanieën.

Waarom?

Omdat ik dat nooit ga leren. Dat solliciteren.
Ben juistgeteld een week werkloos geweest.

Gisterenmorgen heeft een fijne koffie-klets-babbel met als inhoud "da formulier was niet echt nodig" voor "wat hebde gij de laatste vier jaar uitgestoken" over "ik zal u ne keer vertellen hoe die nieuwe pool hier werkt" naar "dat loon komt wel in orde" tot "en wanneer kunde gij terug bij ons beginnen?" een einde gemaakt aan mijn werklozen-staat.

Nu geniet ik nog van mijn "verlof" tot september. Dan ga ik weer consulentje spelen.
Flex-consulentje. Ping-pongen van de ene opdracht naar de andere. Van't ene kantoor naar't andere. Maar wel mijn uren zelf mogen kiezen.

't Leven kan toch makkelijk zijn.

zaterdag 5 juli 2008

Ontploft

Dez morgen, net nadat ik mij in zeven haasten vanuit mijn bed naar de badkamer had gerept om mij klaar te maken, kreeg ik een sms van hem.

"Is dat op de camping waar de kinderen zitten?"

Huh? Qué? U bedoelt???

"??Is wat op de camping??"
"Kompas Camping"

Ja, onnozelaar. Ik weet ook wel hoe die camping heet. En gij weet verdomme perfect op welke camping de kinderen zitten. Wa wilde nu eigenlijk?? Toch maar even naar Oma gebeld, en gehoord wat er daar deze nacht is voorgevallen.
En hem braaf een antwoord gestuurd.

"Ik wist nog van niks. Ja, dat is daar, maar knd hebben niks" Dat ik hem anders wel vannacht uit zijn bed had gebeld, heb ik er maar niet bij gezet.

"Mooi. Daarvoor moet ik híer zitten om dat wél te weten. Bedankt."

Het nadeel van iemand 15 jaar lang in uw buurt te hebben gehad is dat die pedante toon waarmee hij dingen zegt nooit uit uwen kop gaat en ge u bijgevolg veel te levendig voor uw eigen goed kunt voorstellen hoe dat zinnetje moet klinken.

Bon.
't Is niet mijn schuld dat hij om 9u op een zaterdagmorgen-zonder-kinderen-in-de-buurt niks beters te doen heeft dan op zijn pc te prutsen en 't nieuws te lezen. Kan er ook niet aan doen dat Trezebees waarschijnlijk koppijn had. Of dat ze vergeten is om brood te kopen en de muesli-pot leeg was.
Hij moet zijn frustratie over het feit dat zijn kinderen, die hij dit jaar al welgeteld 24 uur heeft gezien, er zomaar opeens niet meer zouden kunnen zijn niet op mij uitwerken.

Onder het motto 'anything he can do, I can do better' heb ik hem een antwoord gestuurd.

Pedant zijn kan ik ook.

En zelfs vele beter.

vrijdag 4 juli 2008

Kort

Een lange week... in't kort:

  • ongelofelijk content dat ik mijn contract niet heb verlengd
  • van insiders gehoord dat iedereen daar inderdaad compleet in shock was
  • heb daar AB-SO-LUUUUUT geen leedvermaak over
  • zou niet durven
  • met Zapnimf op mijn terras gezeten
  • die is in't echt nog hilarischer dan geschreven
  • al 3 telefoons gehad voor nieuw werk
  • krijg ze niet aan't verstand dat ik daar nu nog geen goesting in heb
  • want dat ik van mijne zomer wil genieten
  • ga dan toch maar volgende week op gesprek
  • deze morgen door Bazin-Smurf uit mijn bed gebeld op een onooglijk vroeg uur
  • iets na negenen of zo
  • alleen maar omdat Grote Smurf zijn facturen moest maken
  • ga straks naar de kapper
  • en dezen avond op de lappen
  • en morgen naar nen trouw
  • en wat ik de rest van mijn super-deluxe-lang-zelf-gekozen-verlof ga doen, dat zie ik dan nog wel
  • maar ge moogt wel altijd suggesties doen