Vaatwas

Secretaresse-die-voor-vanalles-dient zijnde, ben ik op mijn werk ook degene die de vaatwas aan zet en leeghaalt.

Wat ik niet erg vind.
Maar dit is blijkbaar een héél bijzondere vaatwas. Namelijk één die enkel door mij mag worden geopend. Of door de poetsvrouw. Die heeft precies ook speciale toestemming gekregen.

Maar anderen mogen dit wonderlijk apparaat enkel openen als ik erbij sta. Ik vermoed dat ze anders zouden worden aangevallen. Afgehakte handen en verwonde gezichten, bloed overal in de keuken, scherven van kapotte glazen en borden, vorken met ogen op gespiesd .... dat willen we natuurlijk niet.

Dus wordt de vuile vaat, als ik niet in de buurt ben om toezicht te houden, gewoon bovenop de vaatwas gedeponeerd. Ook al is het mooie machien he-le-maal leeg.
Het staat zowaar te wachten om weer te worden gevuld.
Door mij.

Wel triest dat het elke donderdag helemaal overstelpt is door vuile borden en glazen, vies bestek en tassen. Omdat ik op woensdag niet werk.

Misschien moet ik een keer op zoek naar een vaatwas-temmer. Of bestaat er een vaatwas-fluisteraar.
Dan kan iedereen zijn vuil gerief er zelf in steken en hoeven ze niet meer bang te zijn.

Slot

Heeft er iemand een slot?
Voor op mijne frigo.

Eigenlijk twee.
Want ik heb twee frigo's.

En als de tv-programma's mij 's avonds weer een keer niet kunnen boeien en ik geen zin heb om al te gaan slapen, maar mijn ogen te veel pijn doen om te kunnen lezen, moeten die arme dingen het ontgelden.
Alles dat eetbaar is, moet er uit. En in mijne mond.

De kilo's die ik vorige week eventueel door die buikgriep had moeten verliezen.... LOL.
Vreetbuien uit pure verveling noemen ze zoiets.

Als de scenaristen in Hollywood niet meer staken en er misschien - ooit - weer iets op den televies komt dat me langer dan 5 minuten kan afleiden, krijgde uw slot terug.

Beloofd.

Weekend

HET IS VRIJDAG!!!

en 't is van doen

Ik ga jullie niet lastig vallen met gezaag over micromanagement waar ik onnozel van wordt.
Ik gan niet leuteren over kinderen 'mamááááá' roepen als hobby gekozen hebben.
Ik zal niet zagen over mails die ZEKER verstuurd zijn, maar PUUR TOEVALLIG niet bij mij toegekomen, waardoor ik nog heksentoeren moet uithalen om mijn examenfoto's in te dienen en zo tot de volgende module te worden toegelaten.
De stapel rekeningen die daarnet uit mijn brievenbus gekomen zijn, wordt vakkundig genegeerd.

Want het is weekend!!! YAY!!!

Vanavond ga ik een stapken in de Gentste wereld zetten.
Dus als ge daar een halve zotte tegenkomt die blijkbaar veel frustraties kwijt moet.....niet lullen, gewoon een glas drank geven.

;-)

Ouch

Ik had deze morgen een afspraak bij de dermatologe.

Eerst dertien "prikjes" met zuur, "Da brandt effe en daarna voelde niks meer hoor!"
Een kwartier lang twee vrouwen over mij hangend, met laser en rare stofzuiggeluiden, terwijl ze gezellig roddelden over andere patiëntes.

En nu heb ik dertien pleisters op mijn rug.

Dertien pleisters die er de komende week elke dag af moeten, om te onsmetten en zalf te smeren.

Op mijne rug.

Waar ik niet aankan.

Wordt leuk.

Bwèèk.

Ik heb de voorbije dagen mijn wc-pot weer een beetje beter leren kennen. Die is zoals alle venten, voelde zich verwaarloosd en heeft dan in één keer alle aandacht nodig.
Plus de inhoud van mijn maag en darmen. En deze keer zelfs mijn gal.
Gulzigaard.

Toch heb ik hem moeten teleurstellen. De meeste tijd heb ik in mijn bed gespendeerd. Wegens veel zachter en comfortabeler om te liggen dan die wc-bril en badkamervloer.

Deze morgen heb ik mijn strenge stem bovengehaald. Dat het genoeg geweest was. Mijn darmen zijn leeg, mijn maag doet zeer. En vooral...ik heb er genoeg van. Buiten de normale leveringen, krijgt hij deze week niks meer. Nèh. Hij is spontaan beginnen mokken.

Ik ga vandaag in mijne zetel nog een beetje bekomen van die intense wisselwerking. Morgen werk ik sowieso niet en tegen donderdag zal zijn gemok wel gedaan zijn en kan ik hem weer alleen thuis laten.

(De resultaten van de foto's zullen voor volgende week zijn...)

L'embarras du choix

De hele week gelijk een zotte achter mijne camera geplakt, om toch maar vijf foto's, die onder het thema 'huis-tuin en keukenfoto's' vallen, te hebben tegen dinsdag. Vermits we ze uitgeprint moeten afgeven, is mijn deadline nu wel al meer dan verstreken...

Alleen moet ik er nu nog vijf kiezen.
Grmmpfff.

Zeg maar dewelke. Ik neem dan de top vijf.

En als't niet goed is, is't jullie schuld.
LOL

The saga continues

Ik woon hier nu verdorie al een jaar (yay!) en krijg nog altijd geen correte factuur van Electrabrol.

Uuuuuren telefoons en bezoekjes aan de vent in het electrabelkantoortje bij de post (en dat is nog geeneens nen knappen) heeft het mij al gekost.
Tevergeefs.
Alhoewel. Sinds twee maanden betaal ik nu wel al het juiste bedrag.
Hoera. (Zei ze vol overtuiging...)

Alleen staat op mijn factuur nog altijd de tellernummer van mijn buren. En ik heb geen zin om hun verbruik te betalen, gezien alle lieven van de drie dochters daar permanent kamperen. Dus wou ik dat dit vóór de afrekening in orde zou komen.

Gisteren is er uiteindelijk iemand van Eandis langsgeweest.
Nog een héél jong gastjen. Zelfs nog groen achter zijn oren.
En neen...ook geenen knappen.
Al dacht hij zelf van wel.

Hij begreep het niet goed.
Hmmm.
Maar zou alles noteren.
Hmmm.
En bij de volgende rekening zou dan alles in orde zijn.

LOLOLOLOL.
Iemand die durft te wedden?

Ja?

Gij werkt zeker bij Electrabel?
En weddenschappen mogen zeker op uw onkostennota?

In en uit

's Avonds geraak ik er niet in. En 's morgens niet uit.
Mijn bed.

Tegen dat de kinderen in het hunne zitten en de boel hier wat is opgeruimd (onder het tapijt staat ook netjes ;-)), is de avond al voor een groot stuk gevorderd. En dan wil ik nog wat tijd voor 'mezelf'. Absoluut nutteloze dingen doen dus. Die vooral niks met de kinderen, werk of huishouden te maken hebben.

De schuld van de tv is het niet, want wat daar de laatste tijd te bekijken valt, is ronduit triestig.
Dus gaan we maar wat foto's sorteren en bekijken of 'effe' kijken wat er zoal op het www gesmeten wordt.
Duidelijk veel te veel. Want ik geraak niet op tijd in mijn bed.

En als ik er al in geraak, ligt die stapel boeken waar ik nog door moet, me zoooo verwijtend aan te kijken, dat ik echt nog 'effe' moet lezen.
Want dan val ik makkelijker in slaap. Ècht waar.
Als ik na één uur mijn boek wegleg, val ik als een blok in slaap. Omdat het dan laat is en ik moe ben?!?
Maar nee!! Door het lezen!!
Yup.

Het zou allemaal niet zo erg zijn, moest die stomme wekker niet om kwart voor zeven naast mijn hoofd beginnen blèren.
En Jongste niet, binnen de 10 seconden nadat de wekker is afgegaan, met meer decibels lawaai dan dat vervloekte ding op mijn bed zitten springen. Om me te laten weten dat het tijd is om op te staan.
Vreselijk, zo'n ochtendkind.

Maar vanavond kruip ik vroeger in mijn bed.
En morgen kan ik er zonder problemen uit.

Not.

Contrast

Ik plak nog altijd achter mijn camera-met-nief-objectief...'t heeft wat gekost, dus 't moet gebruikt worden! Dus veel te weinig tijd om te bloggen én buiten mijn foto's en gezaag over grote smurf, dat ge nog tegoed houdt ;-), niks om over te vertellen.


Maar ge krijgt nog wat fotookens uit mijn contrast-opdracht voor morgen. Waarbij ik ruiterlijk toegeef 'contrast' zeer vrij te hebben geïnterpreteerd.
So what.

Vindde ze niet mooi?!?

Tant pis.
Ik heb toch lol.
Nah! ;-)

Nieuw speeltje

Woensdag heb ik na lang sparen en er nóg langer over nadenken een Nikon macro objectief gekocht.

Het resultaat is, dat ik nog nog meer achter mijn camera plak dan ervoor. Alles wordt vanaf nu vereeuwigd. (alé... toch bijna alles). Ik kan niet wachten tot het 's avonds minder vroeg donker wordt.
En ik heb ook meteen mijn thema voor de examenopdracht, die stress-oh-stress al binnen twee weken UITGEPRINT moet worden afgeleverd. Niks geen foto's raprap op maandagavond of dinsdagmiddag maken en vlug op de usb-stick smijten dus. 't Was deze week toch effe stil in de les toen we dit te horen kregen.

Mijn opdracht worden huis-tuin-en-keuken foto's. Oftewel, wat voor fotogenieks slingert er hier allemaal rond. Eigenlijk vooral omwille van praktische overwegingen. Ik heb gewoon de tijd niet om een paar dagen op stap te gaan voor foto's.

Iets in deze stijl zal het worden denk ik. Maar dan liefst wél goed scherpgesteld. Ik ga nog wel een keer op Flickr rondneuzen om inspiratie op te doen. Macrofoto's genoeg te vinden daar.

Werk

Jongste gisteren: "Mama, wat doét gij eigenlijk op uw werk?"

Euh... telefoons beantwoorden, facturen maken, veel brieven tegelijk (7-jarigs-voor mailings) naar mensen sturen, zorgen dat een pc die kapot is gemaakt wordt, aan de website werken...

Ja, en eten bestellen mama! Dat moet gij toch ook doen? En gij moet soms gaan werken als het eigenlijk verlof is.

Ja, da's waar.

En al die anderen doen he-le-maal niks anders dan gewoon maar tekstjes schrijven??
Hm.
Toen moest ze toch eens diep nadenken.

En gij vindt dat eerlijk of wat???
Pfff.
Ik zou toch meer geld vragen zenne!

Ik heb vandaag aan bazin-smurf en brilsmurf laten weten dat mijn Jongste mij gewezen heeft op de niet-serieuze-taakverdeling bij ons op kantoor.

Chance dat grote smurf en moppersmurf er niet waren. Die zouden niet gelachen hebben ;-)

Zelfportret

Tegen morgen moeten onze 'zelfportretten' af zijn. Bij de mijne staat er meestal enkel mijn gezicht op. Liefst héél kwaad kijkend of krijsend.

Maar jullie mogen mij in dit zelfportret zien.

Of ook niet...'t Is maar hoe ge't bekijkt ;-)

Iééééél triest - deel II

Ik zou gisteravond met D gaan eten. En dan nog ergens iets gaan drinken, klagen over de venten, roddelen over de vrouwen... De verkoudheid-stem op donderdag was al een hint, en de stem die op vrijdag belde om te zeggen dat het echt niet zou lukken klonk helemaal erbarmelijk :-(
Maar ik heb een 'rain-check' gekregen, dus nog iets om naar uit te kijken.

En ben ik dan thuis gebleven?
Maar nee!! Er zijn blijkbaar meer mensen die zich wel willen 'opofferen' om met mij op stap te gaan, dan er in mijn gsm-lijstje (dat ik nog niet eens helemaal had afgewerkt) staan. (of misschien moet ik dat lijstje dringend eens aanpassen...hmmm...).

Uiteindelijk hier terecht gekomen en heel lekker gegeten. En niet zelf moeten rijden. Driedubbele YAY!

Het 'triestig-geval'-gehalte blijkt hier uiteindelijk nog héél goed mee te vallen ;-)

Iéééél triest.

De kids zijn bij Oma en Opa. Omdat ik moet werken en de 'opvang' daar beter is dan de buitenschoolse hier ;-).

En dus ben ik tot de vaststelling gekomen dat ik morgen, op een vrijdagavond, geen kinderen thuis heb en GEEN plannen.

How sad is that, huh??

Ik heb mij het laatste jaar al in bochten gewrongen om op sommige avonden een babysit te vinden en heb er nu één, gratis en voor niks, en heb niks te doen, want had er niet bij stilgestaan. 't Is ver gekomen.

Probleem is dat mijn vrienden met kids zo vlug geen babysit geregeld krijgen en die zonder al lang plannen voor morgenavond hebben. En dat zal niet in de zetel voor de tv hangen zijn.

Maar ik geef niet op.
Ik zoek verder naar iemand die me wil bijstaan in het voorkomen van een langzame, weliswaar pijnloze maar net daardoor uiterst gevaarlijke, transformatie tot 'saai-en triestig-geval'. (Voelde het medelijden en de opofferingsdrang al? Hoezo nee?!?)

Bon, ik heb nog een paar mensen om lastig te vallen. Maar wie morgenavond in Gent een stapje (of twee - drie) in de wereld wil zetten mag mailen.

Ik ben niet kieskeurig. Iets eten, nen cinema, een café, zelfs een foute danstent kan er bij mij in.
Alles voor het zelfbehoud ;-)

Weer thuis.

Mijn spruiten zijn sinds gisterenavond terug thuis.

Wa nieuws??

Niets wereldschokkends.
Hij gaat trouwen met zijn Trezebees. (oooooh!!! what a surprise!! Dit had ik nu ECHT niet verwacht... ) maar ze weten nog niet wanneer. Het is ook nog een beetje een geheim. Want alleen zij, haar moeder en de kinderen weten het.
En nu ook het hele www. Yay.

En in die vijf dagen hebben ze eigenlijk niet veel gedaan. Een dag naar de zoo, is naast winkelen en wat op het strand wandelen, zowat de enige activiteit. Om te gaan zwemmen hebben ze blijkbaar 'geen tijd' gehad.
Of dit te maken heeft met het feit dat Hij de kinderen 's morgens voor de tv parkeert en tot 11u, met gesloten deur en 'do not disturb'-instructies, met Trezebees in bed blijft??
Maar nee jong! Aléééé. Beetje serieus blijven hé!

Klachten van de kids??
Ja.
Dat ze elke dag om 9u in hun bed moesten en op Oudejaar maar tot 10u mochten opblijven. En dat zijn commentaar was dat dit van mij ook zou moeten ?!?

Haren thee is misschien niet meer zo lekker, maar de rest smaakt blijkbaar nog altijd naar meer ;-)