Vaatwas
Secretaresse-die-voor-vanalles-dient zijnde, ben ik op mijn werk ook degene die de vaatwas aan zet en leeghaalt.
Wat ik niet erg vind.
Maar dit is blijkbaar een héél bijzondere vaatwas. Namelijk één die enkel door mij mag worden geopend. Of door de poetsvrouw. Die heeft precies ook speciale toestemming gekregen.
Maar anderen mogen dit wonderlijk apparaat enkel openen als ik erbij sta. Ik vermoed dat ze anders zouden worden aangevallen. Afgehakte handen en verwonde gezichten, bloed overal in de keuken, scherven van kapotte glazen en borden, vorken met ogen op gespiesd .... dat willen we natuurlijk niet.
Dus wordt de vuile vaat, als ik niet in de buurt ben om toezicht te houden, gewoon bovenop de vaatwas gedeponeerd. Ook al is het mooie machien he-le-maal leeg.
Het staat zowaar te wachten om weer te worden gevuld.
Door mij.
Wel triest dat het elke donderdag helemaal overstelpt is door vuile borden en glazen, vies bestek en tassen. Omdat ik op woensdag niet werk.
Misschien moet ik een keer op zoek naar een vaatwas-temmer. Of bestaat er een vaatwas-fluisteraar.
Dan kan iedereen zijn vuil gerief er zelf in steken en hoeven ze niet meer bang te zijn.
3 opmerkingen:
gij hebt precies wel iets met frigo's en vaatwassers! ;-) groetjes
Afwasmachinevrees, dat is origineel, zou daar ook een interessant klinkend woord, dat eindigt op fobie, voor zijn?
Wat ik wel grappig vind, is dat mannen er prat op gaan dat ze toch zo'n fantastisch ruimtelijk inzicht hebben, maar dat absoluut niet laten zien als ze een wasmachine inladen. Als man en zonen denken dat het machien vol zit, kan ik er met wat organisatie nog een heleboel bij krijgen...
:-)
Bij ons op kantoor is het niet beter. Ik heb eens ooit heel luid en kwaad geroepen dat wij onze medewerkers blijkbaar veel te veel betalen, want die hebben thuis allemaal knechtjes en meiden die achter hun rug de vuile vaat opruimen, de wc-pot uitborstelen, enz...
Een reactie posten