maandag 31 december 2007

Nodig eens een eenzame uit - jaargang 2

Mijn zus en betere wederhelft hebben ook dit jaar weer plaats voor een 'eenzame'.
Vorig jaar waren we nog met z'n drieën, dit jaar brengt Hij de kinderen niet vroeger naar huis. Blijkbaar hoeft Oudejaar niet meer romantisch alleen met Trezebees te worden gevierd ;-)

Ik 'mocht', bij gebrek aan inspiratie bij mijn zus, de menu opstellen. Dus eten wij vanavond zeer on-traditioneel Indisch. Nadeel van die keuze is, dat Indische kruiden hier zeer moeilijk te vinden zijn. Ben deze morgen nog naar de SunWah op de Vrijdagsmarkt gereden en met héééél weinig buiten gekomen :-(
Op het menu staan : Phulka's of chapatis, Murgh Kalia (chilli coriander chicken) en Chholar Dal (spiced bengal gram oftewel linzen). Allemaal onder Opa's motto "Als't niet goed is - er is nog!" Mijn zus zorgt voor de hapjes en een dessert.

Verder houden we het heel traditioneel.
De drank zal rijkelijk vloeien, de tafel hoeft niet chique te worden gedekt, we hebben geen stress om eventueel te vroeg of te laat komende gasten of een niet-opdagende babysit en kunnen gezellig samen in de potten staan draaien.
Meer moet dat niet zijn.

Ik wens jullie allemaal een schitterend 2008 !

vrijdag 28 december 2007

Goe zot.

Wat doet een mens zoal als ze verlof heeft en geen kinderen om voor te zorgen?

Naar de sauna gaan, of naar de cinema. Lang slapen en de gazet lezen. Uren in bad blijven liggen.

Of...

Gaan werken.

Goe zot?!?
Ja.
Had maar niet moeten rondbazuinen dat ik geen kinderen en ook geen plannen had. Mocht naar kantoor sjezen omdat de server voor de verandering weer plat lag en de IT-smurf zou komen.

Goede nieuws is dat ik die paar uren (Duhuh! Natuurlijk ben ik geen hele dag gebleven. Niet overdrijven è!!) een andere keer mag recupereren.
En leuk was dat een smurf die per toeval ook op kantoor langskwam me verteld heeft over zijn nief madam.

Ge zou 't ervan verschieten hoeveel een secretaresse te horen krijgt op een bedrijf... ;-)

donderdag 27 december 2007

5 keer slapen

Ze zijn weer weg. Voor hun tweede jaarlijkse bezoekje bij de papa en zijn aanhangsel.

Hij en Trezebees zijn gisteren in België toegekomen.
Maar Hij is de kinderen pas deze avond komen ophalen. Ik denk dat ze nog van de jetlag moesten bekomen na die 2 uur durende vlucht, een mens zou van minder een dag wachten om zijn kinderen die hij een half jaar niet heeft gezien te komen halen.

En natuurlijk zullen ze ook wel gaan shoppen zijn. Geef toe, wie neemt daarbij al zijn kinderen mee?? Goed zot moette daarvoor zijn.... en ik spreek uit ondervinding ;-)
Trouwens, de kinderen blijven tot dinsdag bij hen. Vijf volle dagen.... vandaag daar ook nog bijnemen, zou echt wel van het goede teveel zijn.

Trezebees zal bij zijn ouders zitten wachten tot hij haar daar komt ophalen. Ze moet wel heel veel schrik van mij hebben, als ze liever daar alleen blijft, dan hier vijf minuten op mijn oprit in de auto te moeten zitten. Nog een geluk dat 't kind geen Nederlands spreekt en Mémé en Pépé geen Engels.
Ze zou eens moeten weten dat we hier staan lachen en onnozel doen hebben. (Alles om maar niet aan de kids te tonen dat ik dit niet leuk vind...) Hij mag zelfs niet tegen mij spreken als hij van thuis uit de kinderen via Skype wil zien en zij in de buurt is. 't Is ook een Trezebees voor iets....

En verder???

Is Hij duidelijk weer verdikt. En hij kan er niet mee lachen.
Dus zal zijn alcoholconsumptie wel weer gestegen zijn en is haren thee toch niet zo lekker meer. Of heeft hij bij haar toch ook 'geen tijd' meer om naar de fitness te gaan.
't Heeft lang geduurd... zijn 'betere en gezondere levenswijze'.
LOL

Nog 5 keer slapen....

en dan is mijn huis niet meer te groot en leeg.

donderdag 20 december 2007

Beu

Ik ben het beu. Ik heb geen goesting meer. Heb er genoeg van. Ik heb het he-le-maal gehad. Het steekt mij tegen. Ik moet er niet meer van weten. Het is genoeg geweest. Ben er klaar mee.

Waarmee?

Alles en niets.
Het 'leven' in't algemeen. Maar vooral het voortploeteren en niet weten waar naartoe eigenlijk.
Het steeds maar zorgen dat je de dag en de week en de maand halvelings doorkomt, om dan gewoon weer van vooraf aan te beginnen en ervoor te zorgen dat je vooral geen tijd hebt om je af te vragen waar je in godsnaam mee bezig bent. Mezelf voorbij lopen om toch maar niet te moeten stilstaan en beseffen dat ik doelloos rondspartel.

En jajaaaa, ik heb het 'zo slecht niet' en 'mag eigenlijk niet klagen' en 'ik heb de kinderen toch' en 'het gaat toch goed' en blablablablabla...

Wie dat dan toch vindt, mag het komen halen.
Ge krijgt de hele boel, gratis en voor niks.

Maar dan moet ge het wel aandurven om nu in mijn buurt te komen....

dinsdag 18 december 2007

Ja zenne.

Oudste moest dit weekend frustraties kwijt.

"Mama, ik wil niet meer dat je nog 'Ja zenne!' antwoordt als ik vraag of iets goed of mooi of zo is. Ik weet toch dat je het dan niet meent."

"Maar mama meent da wel hoor schat."

Diepe zucht.

"Maaaamààààà!! Ik hoor toch wel je het niet meent! En ik wil niet meer dat je het nog zégt! OK?"

"Absoluut."

"Dus je gaat nu niet meer 'Ja zenne' zeggen?"

"Nee zenne!"

En toen is ze al zuchtend en foeterend naar boven getrokken.
Nog net verstaanbaar iets mompelend als 'wat moet ik nu met zo'n mama?'

't Leven is al zo lastig als je 9 bent en dan zit ze nog met mij opgescheept ;-)

zaterdag 15 december 2007

Voor 't gemak

Helemaal tegen mijn principes heb ik dit jaar een 'alsoffen' kerstboom gekocht.

Enen die uit een doos komt, niet naar dennennaalden ruikt en die je geen water moet geven, want de naalden vallen toch niet uit.
Mijn auto is te klein om zelf een echte te gaan halen en elk jaar iemand anders gaan mobiliseren, zag ik niet zitten. Hem stuurde ik vroeger met plezier naar drie verschillende winkels om een boom te vinden die mij aanstond ;-)

Jaaaaajaaaaaa. Ik weet het.
Er waren anders meer dan genoeg kandidaten die het voor mij zouden hebben gedaan. Mijn 'ikke-doen' factor ligt gewoon te hoog.

Dus heb ik donderdag, als beloning voor het overleven van Jongste's verjaardagfeestje met 13 kinderen in mijn kot, de doos uit de hoek van de garage gehaald, waar ze al twee weken stond te wachten.

En vol verwachting open gedaan.
Er zat zefs een handleiding bij.Voor't gemak.
En kleurcodes op de takken, om't simpel te maken.
Yay!

Alleen plakten de stickertjes die dezelfde kleurcodes moesten aangeven op de stam in één hoopje op de top van mijnen kerstenboom.
Resultaat: ik heb er meer dan 2 uur over gedaan om die boom in elkaar te steken. Takje per takje open plooien en steken waar ik dacht dat ze zouden moeten komen. Maar hij staat er in zijn 2.30m volle glorie.

Een beteken scheef??....Euh.....jaaa-haaa......Maar als ge uw hoofd wat schuin houdt, is hij hééééééél mooi.

Echt waar.

vrijdag 14 december 2007

Eten

Voeding en gerechten, oftewel eten, was de opdracht voor de fotoles van deze week.





Deze drie foto's zijn een paar van mijn resultaten.



Als commentaar kreeg ik deze week dat mijn 'werk' (LOL!!!) elke week nog beter wordt. Een mens zou met minder content zijn. Dat onze leraar nu niet onmiddellijk dé referentie is op gebied van fotografie, vergeten we gemakshalve even ;-)

Volgende week moet ik met minstens 5 foto's voor het thema 'rug' op de proppen komen. Tot nu toe heb ik er al nul-komma-geen. Als ik dit weekend niet nog een goddelijke ingeving krijg, vrees ik dat mijn USB stick dinsdag wel eens héél opeens kapot zou kunnen zijn.

donderdag 13 december 2007

Yay

Vandaag te horen gekregen dat de smurfenbazen akkoord gaan met mijn vraag om een contract van 3 ipv 2 dagen per week. Ik had gezegd het financieel anders gewoon niet te kunnen doen en blijkbaar willen ze me toch nog niet kwijt. Of hebben ze gewoon geen goesting om iemand anders te zoeken ;-)

Who cares.
Ik blijf er werken. Met flexibele uren, waarbij ik in een drukke week wat meer kan werken en die tijd op een kalm moment mag opnemen. Ideaal, omdat ik praktisch geen verlofdagen heb.

Ik werk wat minder. Hij betaalt wat meer.
Ik content. Hij wat minder.

En héél misschien loop ik mezelf niet meer de hele tijd voorbij...
Ik weet dat het zéér onwaarschijnlijk is (zelfkennis is iets moois).
Maar hoop doet leven ;-)

woensdag 12 december 2007

Soep

Deze week heeft een man uit Brabant smsjes gekregen die hij niet moest hebben.

Komt ervan als je alles tussen de soep en de pattaten doet.
Af en toe draait er dan een patat in de soep.

De bevestigingen voor Jongste's verjaardagfeestje zijn niet bij mij terechtgekomen. Maar bij de man wiens telefoonnummer wel op het kaartje stond.
Hij vond het grappig. En heeft me gezegd dat M en C in ieder geval zouden komen. Voor de rest zal ik het straks wel zien.

Na vandaag rusten.
Veel rusten.

Ben zo moe dat ik af en toe zelfs moeite heb om te spreken en smurfen-bazin me zegt dat ik vroeger in mijn bed moet kruipen.

Maar rusten is zo saai.....

zondag 9 december 2007

Weekend

Omdat ik een uitnodiging voor een vroeg kerstfeestje met Feuerzangenbowle, maar geen babysit had, zijn de kinderen bij Oma en Opa gaan logeren.

En er zijn nog brave mensen naast sinterklaas, want Opa is de kinderen gisterenvoormiddag komen halen en ze brengen ze deze namiddag terug naar huis.

Aaaaaaaaaah.
Rust.
Stilte.
Een kinderloos huis.

Ik ben naar Gent gertrokken en heb ZO LANG IK WOU (en enkel mensen met 'gaan-we-dan-nu-naar-hui-ui-ui-uis-kinderen-ervaring weten hoe kostbaar dit is) in de Fnac rondgelopen.
Eindelijk de bon uit mijn parfum-vivabox die ik vorig jaar voor kerst kreeg ingewisseld.
Op mijn dooie gemak op restaurant lekker gegeten en met een glas wijn en een tas thee de speciale decembereditie van de Weekend knack uitgelezen.
Thuis alle rommel gelaten voor wat het was en naar het feestje getrokken.

Niet te veel van de veel-te-vlot-binnengaande feuerzangenbowle gedronken.
Vastgesteld dat de mensen die ik bij mijn vorige uitje naar Gent heb leren kennen, ondanks mijn toen onnozel gedoe, nog tegen mij praten. En sterker, mij zelfs hun gsm-nummer geven om een keer af te spreken.
Ook beseft dat zij op dat moment al veel meer drank geconsumeerd hadden dan ik ;-)

En een sollicitatie binnengerijfd.
Bij een bedrijf dat op 5 minuten van mijn huidig werk zit, voor een gelijkaardige functie. Bleek dat ik al een uur had zitten zeveren, tegen de CEO die een assistente zoekt.

Op feestjes wordt veel gezegd en pas op maandagmorgen blijkt wat er echt van komt, maar 'het leven is voor de rappe' zou Opa zeggen ;-)

donderdag 6 december 2007

Sinterklaas-kadootje

Vandaag op mijn werk een kadootje gekregen van de sint.
De goedheilige man zelf in chocolade, 2 mandarijntjes en een gesprek met smurfin-baas. Over mijn contract dat ik zou moeten krijgen...

Zucht.

(hoorde mij komen??)

Diepe zucht.

Ze is begonnen met het goede nieuws.
Ze bieden mij een contract aan, want zijn zeer tevreden over mijn werk en willen mij niet kwijt. Ik werk zelfstandig, ben flexibel en maak weinig fouten. (Als ik er één maak, is't dan wel van de eerste keer de moeite.)

Maar...

Vermits er de laatste maanden een paar grote contracten zijn weggevallen, is er minder werk dan voorzien en komt er gewoon minder geld binnen.
Dus ik mag blijven, maar ipv 70% te werken zoals nu, zou het maar half-time zijn. Met de bijbehorende pay-check-cut natuurlijk....

Ik zou dit kunnen aannemen.
Maar dan moet ik terug naar Hem met de mededeling dat Hij weer meer moet betalen. Mijn moeizaam verdiende iet-of-wat-onafhankelijkheid van Hem samen met mijn trots in de vuilbak gooien en profiteurken spelen.
En dan maar niet te veel stilstaan dat dit ook invloed heeft op mijn pensioen (dat door het feit dat ik het grootste deel van mijn carrière zelfstandig was, weliswaar zo goed als onbestaand is) en wat weet ik nog allemaal...

Andere optie... weer op zoek naar nieuw werk.
En dan maar hopen dat ik iets vind met flexibele uren, om niet in de activiteiten van de kinderen te moeten snoeien.

Wat kiest een mens uit twee slechte opties??

Minder kadootjes van de Sint.

Dat stuk chocolade was voor mij al voldoende geweest.

woensdag 5 december 2007

Blauw

Vorige week mijn foto's niet kunnen tonen in de les. Deze week alweer niet... We moeten duidelijk nog een deel theorie verwerken, waardoor het bekijken van de foto's wat achterloopt. Het thema was dus 'blauw'. Blauwe dingen genoeg, maar om daar dan ook nog een deftige foto van te maken is wat anders. De meeste zijn gedeleted omwille van 'veuls te saai'.

Deze 6 hebben het wel gehaald.



Tegen volgende week moeten we met foto's van voeding en gerechten op de proppen komen.

Gisteren hebben we ook alle andere opdrachten gekregen. Ik zal nog mogen zwoegen op 'rug', 'zelfportret' , 'contrast' en een zelf gekozen thema als examenopdracht. De inspiratie voor dat laatste is momenteel ver te zoeken.

zondag 2 december 2007

Been there, done that.

Gisteren met mijn zus naar Clouseau geweest.

In tegenstelling tot een (volgens mij) zeer groot deel van het gevulde sportpaleis konden we het podium en de gespeelde liedjes niet met vorige jaren vergelijken, want wij hebben nog nooit de moeite gedaan om daarvoor tot in Antwerpen af te zakken.

Ik heb moeten vaststellen, dat ik ondanks het feit dat ik geen fan ben, toch de meeste liedjes kon meekwelen.
Maar dat kan ik bij de liedjes van Dana Winner en zelfs (god forbid) Silly Wommers ook. Ik heb de niet-altijd-benijdenswaardige eigenschap een liedje te kunnen meezingen, nadat ik het twee keer heb gehoord. Een groot deel van mijn brein wordt gebruikt voor de opslag van totaal nutteloze informatie.

Bon...Clouseau...
Ik heb lol gehad. Heb katte-vals en zeer luid meegezongen. Heb op de beschikbare halve vierkante meter staan wiebelen. En heb me afgevraagd waarom er begot een pauze in het midden van een concert hoort?
Het eerste deel vond ik tamelijk mak. Weinig ambiance of sfeer en als die er al kwam, zakte ze vlug als een pudding weer in elkaar. Ik verdenk ze ervan dit met opzet zo te hebben gepland, want de pauze kon dus niet echt veel kwaad ;-)
Het tweede deel was een stuk beter. Meer up-tempo nummers en meer show.

Ben ik nu wel fan??
Neu.
Ga ik nu elk jaar terug?
Neu.

Voor de prijs van het ticket heb ik me gisteren goed geamuseerd, maar meer zou ik er ook niet voor betalen.