Been there, done that.

Gisteren met mijn zus naar Clouseau geweest.

In tegenstelling tot een (volgens mij) zeer groot deel van het gevulde sportpaleis konden we het podium en de gespeelde liedjes niet met vorige jaren vergelijken, want wij hebben nog nooit de moeite gedaan om daarvoor tot in Antwerpen af te zakken.

Ik heb moeten vaststellen, dat ik ondanks het feit dat ik geen fan ben, toch de meeste liedjes kon meekwelen.
Maar dat kan ik bij de liedjes van Dana Winner en zelfs (god forbid) Silly Wommers ook. Ik heb de niet-altijd-benijdenswaardige eigenschap een liedje te kunnen meezingen, nadat ik het twee keer heb gehoord. Een groot deel van mijn brein wordt gebruikt voor de opslag van totaal nutteloze informatie.

Bon...Clouseau...
Ik heb lol gehad. Heb katte-vals en zeer luid meegezongen. Heb op de beschikbare halve vierkante meter staan wiebelen. En heb me afgevraagd waarom er begot een pauze in het midden van een concert hoort?
Het eerste deel vond ik tamelijk mak. Weinig ambiance of sfeer en als die er al kwam, zakte ze vlug als een pudding weer in elkaar. Ik verdenk ze ervan dit met opzet zo te hebben gepland, want de pauze kon dus niet echt veel kwaad ;-)
Het tweede deel was een stuk beter. Meer up-tempo nummers en meer show.

Ben ik nu wel fan??
Neu.
Ga ik nu elk jaar terug?
Neu.

Voor de prijs van het ticket heb ik me gisteren goed geamuseerd, maar meer zou ik er ook niet voor betalen.