dinsdag 30 september 2008

Knoop

De kogel is door de kerk.
De knoop doorgehakt.

De vent is er nog wel, alleen is hij niet meer van mij.

Nee, 't was niet simpel.
En ja er zijn veel tranen aan te pas gekomen.
Maar om't met zijn eigen woorden te zeggen, als je niet 100% voor iemand kan kiezen, dan kies je beter niet.
Dus heb ik gekozen voor 'niet'.

Noem het wat je wil.
Bindingsangst voor mijn part. Onzekerheid misschien. Té rationeel zijn.
Maakt uiteindelijk niet uit welke naam je het geeft. Knagende twijfel in je achterhoofd is niet iets wat je wil in een relatie.

Mijne kop moet er nog aan wennen.
Het huis ligt nog vol met zijn spullen.
En we zullen elkaar nog zien.

't Is makkelijker uit elkaar gaan, als je razend coleirig op de ander bent.
Maar dan blijft er ook helemaal niets over.

Wat er van ons zal overblijven weten we nog niet.
Daarvoor is het nu nog te broos en breekbaar.
En zoeken we nog te veel onze weg.

Hij de zijne en ik die in de knoop in mijn hoofd.

zondag 28 september 2008

Averechts

Ben nooit degene geweest die meedeed met 'den hoop'.
Heb altijd wel mijn eigen gedacht gehad.
Zat met mijn neus in de boeken in plaats van buiten te lopen.
Haalde met weinig moeite goeie punten terwijl dit echt niet cool was en had een dikke buis op sport.

Of ik veranderd ben?
Du-huh.

Heb hier regelmatig een vent rondlopen die mij graag ziet. Mij. Of all people.
Enen die zelfs met mijn kreutels overweg kan. Oudste vindt hem super en Jongste wil hem niet eens buiten pesten. Wat voor dat kind veel wil zeggen.
Nen vent die niet zaagt en kreft. Zelfs niet nu hij al een groot deel van al mijn défauts kent.
Maar die wel naar mijn gezaag luistert.

Zou volgens mijn single vriendinnen content moeten zijn.
Krijg te horen dat er zo niet veel rondlopen.
Tenzij ik me volgens eentje met véél minder wil tevreden stellen zijn als't op de sex aankomt. Ze spreekt uit ervaring zegt ze ;-)

En ik?

Ik begin te hyperventileren als hij hier meer dan 4 dagen op rij is.
Krijg hartkloppingen als hij over iets dat meer dan 2 maand verder ligt begint.
Panikeer als zijn moeder vraagt wanneer ze mij een keer te zien krijgt.
Voel me benauwd en verstikt en jaag hem met mijn verschrikkelijk-ambetant-non-communicatief-ik-heb-meer-ruimte-nodig-gedrag de bomen in.

Averechts ben ik.

woensdag 24 september 2008

Excuus

Mijn blog is boos.
Vindt dat ik hem te veel verwaarloos de laatste tijd.

Dat ik met moeite bij de pc geraak, is blijkbaar geen excuus.
Dat ik 's avonds veuls te moe ben, want dat op-mijnen-allenen-consulentje-spelen-voor-75-interims-in-'tfabriek veel meer energie kost dan secretaresseke van Grote Smurf zijn, vindt hij ook een flauw uitvlucht.
Als ik opper dat september volgeperst zat met activiteiten van de kinderen regelen en het van onder't stof halen van mijn camera omdat de cursus weer is gestart, haalt hij zijne neus op.
Dat ik niet op een ander ga en zelfs geen tijd had om gewoon blogs te lézen, is precies maar een magere troost.
En als ik zeg dat ik niks interessants te vertellen heb, krijg ik de repliek dat dat nooit het geval is geweest.

Dus laat ik hem maar mokken. Maakt toch niet uit wat ik zeg. 't Zal wel koelen zonder blazen.
Venten.
Allemaal hetzelfde ;-)

woensdag 17 september 2008

Behang

Soms vallen ze wel mee.

Als ze...

's morgens niet weigeren om uit hun bed te komen en dan nog durven beweren dat ze doorsliepen toen ik het licht aanstak en de dekens wegtrok.
niet tegen de sterren op liegen over het feit dat ze hun tanden gepoetst hebben.
niet aan mekaars haar trekken.
de boeken die ze nodig hebben voor hun huiswerk ook meebrengen van school.
niet tergend traag naar bed gaan en nog ik-weet-niet-welke-uitvlucht uit hun mouw schudden om niet te gaan slapen.
niet de hele dag door neuten
niet hysterisch krijsen omdat ik zeg dat ze gestraft zijn en geen tv mogen kijken.
mekaar niet afranselen.
niet selectief doof zijn.
aan tafel een keer gewoon eten zonder tralalala te maken van wat-ze-allemaal-niet-lekker-vinden.
de rommel die ze maken ook een keer opruimen
vijf minuten stoppen met zagen over het feit dat ze een hamster willen
's morgens op minder dan een half uur kleren kiezen

Mocht ik in mijn nederige stulpje behang aan mijne muur hebben, plakten zij er nu achter.
Alletwee.
Zeker weten.

zaterdag 13 september 2008

Eeeeloo???

Ook nog op mijn werk. Telefoontje gedaan zoals er in een interimkantoor veel te veel gedaan worden. Die van het type en-waarom-zijde-gij-nie-in't-fabriek-hmmmm????

"Eeellllooo???""
eelloo toe joe toe
"Goeiemorgen. Sabine van Interim-Huppeldepup. Jij bent niet op je werk? Én je hebt niet eens verwittigd??"
" Pff. Ja. Nee. Kon d'er niks aan doen. Ben eigenlijk te moe."
Watte??
"En ik denk dat ik morgen ook nog te moe ga zijn, maar maandag ben ik er weer. Daar moogde op rekenen. Ja. Maar nu ben ik te moe. Echt wel."
G*dv*rd*mm* En ik ben nie moe zeker??
"Weette wa? Je mag maandag ook uitslapen. Hoeft helemaal niet meer te komen werken. Dan word je ook niet meer moe. Ik vervang je wel."
"Eeej trut! Ik heb da geld wel nodig!"
Huh? Nu opeens wel of wa?
"Da zal dan toch niet hééél erg nodig zijn, anders lag je nu niet meer in je bed. Slaapwel!"

En nu zeggen ze in't fabriek dat die nieuwe-van-den-interim nog viezer is dan de oude.
En die oude kon er al wat van.
Lol.

woensdag 10 september 2008

Te

Te veel drank dit weekend.
Te weinig slaap.
Te veel zever in mijne kop.
Te veel beseffen waarom het ook weer was dat ik niet op zoek was naar ne vent.
Te veel info over te veel uitzendkrachten waarvan ge niet weet wat de voor- of achternaam is en ge bijgevolg "Oy, you!" moet roepen, want Nederlands is veuls te moeilijk.
Te veel ploegbazen van te veel groen-blauwe-roze-met-witte-stippen-ploegen in te veel verschillende zones van't fabriek.
Te weinig tijd om het allemaal te kunnen onthouden.
Te veel ziektebriefkens en in te vullen papieren voor de economische werkloosheid van vorige maand.
Te veel activiteiten van de kinders die allemaal nog moeten worden geregeld.
Te moe om helder te kunnen denken.
Te weinig tijd en ruimte voor mezelf.

Maar dat laatste.
Daar kan ik iets aan doen.

De rest van de week is voor mij.
Morgenavond koken en kletsen met een vriendin, vrijdag op stap met een ander.

En 't weekend... daar vind ik ook nog wel iets voor.

zaterdag 6 september 2008

Hoe erg toch.

Gisterenavond thuis telefoon gekregen van de OM. Ofte mijn directe "bazin" die ik nog van heel vroeger ken.
Met 'niet zo goed nieuws'.
Een collega die bij een ander bedrijf werkt is van zijne fiets gevallen en zal zeker drie weken afwezig zijn. En die moet dus vervangen worden. En dat het haar speet, maar dat ik de pineut was.

Ik mag maandag niet meer terug naar de plaats waar ik deze week zat.
Oooooh.
MOET naar een bedrijf op een kwartier van mijn deur. (in tegenstelling tot 50 km afleggen)
Dju toch.
Zal daar alleen zitten en dus ALLE werk moeten doen. (ipv 'verbeterde stagiar' te spelen)
Dubbele oooooh.
Zal aan het eind worden beoordeeld op de cijfers die ik heb behaald. (ipv op mijn tong te moeten bijten omdat collega mij zal beoordelen)
Hoe erg nu toch.

Ze besefte uiteraard wel dat dit veel gevraagd was en dat ik wel flex-consulente ben, maar dat dit wel héél erg flex is en dat dit echt niet zo vaak voorkomt, maar dit is nu een noodgeval en ...
Heb héél begrijpend gereageerd.
Gezegd dat het niet zo erg was en ik me wel zou aanpassen.
Dat ik mijn plan wel zou trekken.

En toen de telefoon was ingelegd een rondedansje gedaan.
Of zelfs twee.

woensdag 3 september 2008

Bweurk.

Wat ik niet leuk vind aan mijn nieuw-twee-dagen-oude -werk.

Dat ik met mijne rug naar mijn twee collega's zit en ze dus de hele tijd kunnen meekijken op mijn scherm.
Dat de ene het dan ook nodig vindt om commentaar te geven op wat ik doe.
Dat ik dat niet van doen heb om te beseffen dat ze me héééél nauwlettend in't oog houdt.
Dat ik - omdat ik daar toch maar effekens ben - geen deftig werk mag doen.
Dat ze dan beter een stagiar had gevraagd.
Dat ze 's middags hun eten op een kwartier tijd naar binnen steken en dan weer verder werken.
Dat het uur middagpauze blijkbaar niet moet worden opgenomen, maar 5 minuten vroeger naar huis vertrekken om de massa vanuit 't fabiek voor te zijn absoluut onmogelijk is.

Wat ik wel leuk vind?
Euhhhhh...
Dat ik daar om 16u mag vertrekken en dat dan ook hééééél stipt doe???
En dat ik daar maar 'effekens' moet werken?
Dat ik weet dat 't niet op alle kantoren zo is.
Want dat ik dan nooit zo zot zou zijn geweest om daar weer te beginnen.

maandag 1 september 2008

Ik ook!

Oudste heeft op de fijne eerste schooldag een fijn spelletje gespeeld in de klas.

Iedereen zat in een kring en mocht om beurt iets vertellen over de zomervakantie. Zoals 'Ik ben gaan zwemmen' of 'Wij zijn naar Frankrijk geweest' of 'Ik heb me dooooodverveeld' of 'Ik was op spacekamp en ben naar de maan geweest', waarna de kinderen die dit ook gedaan hadden, moesten rechtstaan en 'Ik ook!' roepen.

Kelly heeft 'Mijn mama had deze vakantie een nieuw lief' in de groep gegooid.
Waarop Oudste rechtstond en 'Ik ook!' riep.

Yup.
Wat ne meester hoort op de eerste schooldag.
Niet meer wat 't geweest is.

"And the times they are-a-changing......"