GODVERDOMME!!!!!!

Ok ik schrijf hier niet veel meer. Geen tijd, geen zin. Whatever.

Maar kom nu effe gillen.
En krijsen.
En tieren.
Heeeeeeeel erg hard.
Want 't is van doen.

Die godverdomse lullige loser van een ex van mij heeft de kinderen de godganse krokusvakantie gouden croissants, kreeft en kaviaar en oesters te eten gegeven. En is er zeker mee naar een drie-sterren-restaurant geweest.
Uh-huh.

Hoe ik dat weet?

Gezien aan het bedrag dat ik deze maand NIET op mijn rekening krijg.
Hij heeft de alimentatie namelijk aangepast.
Omdat hij de kinderen 8 dagen eten heeft moeten geven.

Zal hem zegggen dat stomme Trezebees volgende keer naar den Aldi mag gaan. Of dat ik hen zelf wel een rantsoen zal meegeven.
Zal mij veel goedkoper uitkomen.

GODVERDOMMMMEEEEEEEE!!!!

En toch...

Ik heb het voelen aankomen. Wist het eigenlijk al lang.
Mag ondertussen ook al wel.
En toch...

Toch fret ik ook deze keer weer mijn kas op.
Krijs en tier ik uit pure frustratie.
En wil ik zijnen en Trezebees haren oh-zo-schonen-kop tegen de muur rammen om daarna spijkers in hun ogen te priemen en haar krullen af te knippen. Krabben en bijten wil ik.

Ze verbreken dit jaar hun record.
Gaan de kinderen welgeteld 4 dagen gezien hebben. VIER. En een jaar telt bij mijn weten nog altijd meer dan 300 dagen.

Die ene dag in mei, was om goed te maken dat het deze zomer 'niet paste' om de kinderen tot bij hen te laten komen.
In de herfstvakantie gaan ze met zijn familie een weekendje weg. En dan mogen de kinderen mee. Drie vollen dagen. DRIE! Nog een geluk dat zijn ouders en de rest van de boel mee is om ze bezig te houden, want stel u voor dat zij dat zouden moeten doen! Een mens mag het niet gedroomd hebben. Ge zou er voor minder op slag medelijden mee krijgen.

En dan wat ik eigenlijk al wist maar niet wou weten. Is nu niet meer iets dat ik met mijn slecht karakter over hen denk of veronderstel. De afspraak dat de kinderen elk jaar met Kerst bij mij zijn en met Nieuwjaar bij hem gaat niet door.
Of hij lastig doet en ze ook een keer met Kerst wilt? En dat ik daar toch niet zo moeilijk over moet doen? Gij leest deze blog nog niet lang zeker?
Ze willen de kinderen niet met Nieuwjaar.

En nee, met Kerst ook niet.
Krijg er zelfs geen uitleg voor. 't Is gewoon niet van doen. Ze komen niet naar België. Zullen ze in de plaats 'waarschijnlijk' in het krokusverlof laten overkomen.
Tot er iets tussenkomt en dat ook niet meer past zeker.

En als het wel doorgaat hebben ze meteen een excuus om ze in de zomer niet te moeten zien. Want dan hebben ze in 2009 hun quota van vier dagen al gehaald.

Behang

Soms vallen ze wel mee.

Als ze...

's morgens niet weigeren om uit hun bed te komen en dan nog durven beweren dat ze doorsliepen toen ik het licht aanstak en de dekens wegtrok.
niet tegen de sterren op liegen over het feit dat ze hun tanden gepoetst hebben.
niet aan mekaars haar trekken.
de boeken die ze nodig hebben voor hun huiswerk ook meebrengen van school.
niet tergend traag naar bed gaan en nog ik-weet-niet-welke-uitvlucht uit hun mouw schudden om niet te gaan slapen.
niet de hele dag door neuten
niet hysterisch krijsen omdat ik zeg dat ze gestraft zijn en geen tv mogen kijken.
mekaar niet afranselen.
niet selectief doof zijn.
aan tafel een keer gewoon eten zonder tralalala te maken van wat-ze-allemaal-niet-lekker-vinden.
de rommel die ze maken ook een keer opruimen
vijf minuten stoppen met zagen over het feit dat ze een hamster willen
's morgens op minder dan een half uur kleren kiezen

Mocht ik in mijn nederige stulpje behang aan mijne muur hebben, plakten zij er nu achter.
Alletwee.
Zeker weten.

Vandaag...

ben ik al weer gekalmeerd.

Ik heb hem eergisteren een mail gestuurd, waarin ik een keer goed mijn zeg gedaan heb. Naar goede gewoonte (moet zeker zo van de persoon die zo'n dingen goed weet), heeft hij niet gereageerd. En eigenlijk vind ik dat goed. Ik heb mijn zeg gedaan en ik hoef daar geen 20 mails verder op door te zagen.

Hij heeft vandaag wel een mail gestuurd met de vraag waar en wanneer hij dit weekend verwacht wordt. Heel sec, alsof er verder niks aan de hand is. Onder het motto 'een hysterische vrouw negeer je beter'.
Ik had in mijn stommiteit nog gehoopt dat hij de zaterdag eventueel in de voormiddag tijd zou hebben voor de kinderen. Niet dus. Die vijf minuten die hij zondag 'even zou langskomen' zijn natuurlijk voldoende.
Ook goed, dan hoef ik daar ook geen rekening mee te houden.

Ik ben ondertussen druk bezig met de voorbereidingen voor het feest.
Een deel van de hapjes zijn al klaar, het werkplan voor zaterdag is bijna af (@ mijn zus en mama: stroopt uw mouwen maar op!), uit de probeersels voor de bedankingskaartjes moet ik nog kiezen welke ik ga afdrukken en Jongste haar communiekleren hangen aan de wasdraad (natùùrlijk waren die al vuil!!).

En de mensen die zondag wel komen, doen dit met plezier. Dat is het voornaamste.

Dikke zever

Hij heeft daarnet gebeld.

Ik heb al gegild en ben nog altijd ontzettend kwaad.

Meneer zou op het feest van zondag 'gewoon even langskomen om een glas te drinken' en hij gaat niet mee betalen aan de beloofde trampoline. Die hij trouwens een paar weken geleden alleen ging betalen. Van gedacht veranderen is één van zijn sterkste kanten.

En de reden?
Omdat dit 'een verkeerde boodschap zou geven aan de kinderen'. Zeker omdat het feest niet op 'neutraal terrein' is. Maar het beste moet nog komen. Hij heeft hierover 'navraag gedaan' en die raad komt van iemand die het veeeeeeel beter weet dan ik.

Wat een bullshit.
Gescheiden ouders mogen dus niet samen een cadeau kopen, niet samen zijn op een feest en vooral niet op een deftige manier met elkaar omgaan, want dan denken de kinderen dat hun ouders weer gaan samenkomen???

Ik ben beginnen janken van coleire en al dat hij te zeggen had was, dat hij door mijn gedrag ook nooit op een deftige manier met mij zou kunnen praten.
Maar hij iets verkeerd doen?? Hoe komt ge daarbij!

Rotte vent.

Gillen

Ik ga nu even HEEEEEL HARD GILLEN

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAA-AAAAAARRRRRRRGGG (even adem halen)AAAAAAAAARRRGGGGHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Voilà. dat moest er uit.