Jojo

Mijn voorbije jojo-week:

ziek - niet ziek - ziek - niet ziek - ziek
En alle zever tussenin zoals mottig - beetje beter - spierpijn - hoesten - koorts en lege hoestsiroopflessen in het midden van de nacht er ook nog bij.

up - down - up - down
Met tussenstopjes bij 'beetje blij' en 'gaat wel' en 'niet zo erg'

druk - saai - druk - saai - druk - saai
Mijn vrienden hebben de afspraak gemaakt om alles op dezelfde dag te plannen denk ik. En ik heb de slechte eigenschap om alles te willen doen. Ziek of niet ziek. Ik zou ne keer iets kunnen gemist hebben...

Ik heb hier veel te veel tijd om mij met onnozele dingen bezig te houden.
En dat komt niet goed...

't Wordt verdorie tijd dat ik werk begin te zoeken.

Crash

Tweede week op't kantoor in de fabriek.
Blij dat ze gedaan is.
En dat de derde pas overmorgen begint.

Of ik last heb van stress? Neuh zenne.
Of er veel te veel werk is? Neuh zenne.
Of't allemaal wel lukt? Neuh.

Donderdag en vrijdag was de enige collega die weet hoe het daar eigenlijk zit met verlof.
En is deze die er wel nog was gecrasht.
Diene ene gast van de MUG zag er yummie uit. Alé, toch zijne rug. Zijn gezicht was uiteraard gericht naar de op-de-grond-gedrapeerde collega. Die zo zot was dat toen ze eindelijk weer bij bewustzijn was, ze nog achter haren laptop wou kruipen, wegens 'nog veeeeel te doen'. Hebben als commentaar gekregen dat wij zeker nogal goed moeten verdienen, want dat de gasten van de MUG zoiets nog niet veel gezien hadden.
Huh.
We hebben ze rap uit hun dromen geschopt.
Wij worden gewoon geselecteerd op 'goe zot zijn' en vooral op dat voor weinig geld willen doen.

Vrijdagvoormiddag het kot daar alleen recht gehouden en 's namiddags vooral de slappe lach gehad met de twee collega's die ze mij ter versterking gestuurd hadden, maar het bedrijf nog minder kennen dan ik.
Maandag komt de ik-weet-het-wel-collega gelukkig terug.
En zal ze al mijne rommel moeten opkuisen.

En of ik daar nu wakker van lig?
Neuh.

Of toch niet zo heel lang, want ben veel te moe.

Excuus

Mijn blog is boos.
Vindt dat ik hem te veel verwaarloos de laatste tijd.

Dat ik met moeite bij de pc geraak, is blijkbaar geen excuus.
Dat ik 's avonds veuls te moe ben, want dat op-mijnen-allenen-consulentje-spelen-voor-75-interims-in-'tfabriek veel meer energie kost dan secretaresseke van Grote Smurf zijn, vindt hij ook een flauw uitvlucht.
Als ik opper dat september volgeperst zat met activiteiten van de kinderen regelen en het van onder't stof halen van mijn camera omdat de cursus weer is gestart, haalt hij zijne neus op.
Dat ik niet op een ander ga en zelfs geen tijd had om gewoon blogs te lézen, is precies maar een magere troost.
En als ik zeg dat ik niks interessants te vertellen heb, krijg ik de repliek dat dat nooit het geval is geweest.

Dus laat ik hem maar mokken. Maakt toch niet uit wat ik zeg. 't Zal wel koelen zonder blazen.
Venten.
Allemaal hetzelfde ;-)

Te

Te veel drank dit weekend.
Te weinig slaap.
Te veel zever in mijne kop.
Te veel beseffen waarom het ook weer was dat ik niet op zoek was naar ne vent.
Te veel info over te veel uitzendkrachten waarvan ge niet weet wat de voor- of achternaam is en ge bijgevolg "Oy, you!" moet roepen, want Nederlands is veuls te moeilijk.
Te veel ploegbazen van te veel groen-blauwe-roze-met-witte-stippen-ploegen in te veel verschillende zones van't fabriek.
Te weinig tijd om het allemaal te kunnen onthouden.
Te veel ziektebriefkens en in te vullen papieren voor de economische werkloosheid van vorige maand.
Te veel activiteiten van de kinders die allemaal nog moeten worden geregeld.
Te moe om helder te kunnen denken.
Te weinig tijd en ruimte voor mezelf.

Maar dat laatste.
Daar kan ik iets aan doen.

De rest van de week is voor mij.
Morgenavond koken en kletsen met een vriendin, vrijdag op stap met een ander.

En 't weekend... daar vind ik ook nog wel iets voor.

Te kort

Dju toch.
Nog maar één week.
Zelfs minder.
En ik mag weer optrekken om zoals de helft van de rest van't volk te gaan werken.
Bwéék.

Dus moet deze week vanalles gedaan worden.
De dressing of bureau opruimen? Mijn to do lijstje voor deze zomer van onder 't stof halen?? Neeet jong, dat heb ik twee maanden lang genegeerd en dat gaan we nu ook niet meer veranderen. Zal voor ooit een keer een regenachtige woensdag zijn.
Of ook niet. Who cares.

Straks naar school om te beslissen wat we met Oudste gaan doen.
Zoals altijd was Hij wel akkoord met wat ik zei. Op dat gebied is't genen lastigen. Hij weet wanneer hij niet kan winnen ;-) Nu nog de school zover krijgen en dan ben ik content.

Deze namiddag trek ik naar 't Leuvense.
Met A-die-bij-de-polies-werkt-en-mij-zo-terug-gevonden-heeft op stap.
Blijf daar slapen. Uiteraard.
't Is lang geleden, maar ze kent mij nog. En haar polies-geweten zal het niet verantwoord vinden om mij vannacht nog naar huis te laten rijden. LOL

En dan tussendoor mijn strijdplan voor zaterdag verder opstellen en afwerken.
Den colruyt en den delijs gaan plunderen.
Hopen dat Frank-de-weerman voor één keer gelijk heeft en ik geen 30 man in de gietende regen moet binnen houden.
Zou zonde zijn van de kaarsen die ik gekocht heb.
En al die theelichtjes.
Me niks aantrekken van't feit dat ik geen flauw idee heb hoeveel 30 man wel eten, want dat ze altijd naar de frituur kunnen trekken.
(Niet) vergeten dat ik zaterdag Oudste nog moet gaan inschrijven voor de muziekles.
Tussendoor ook nog ergens naar de kapper.

Veul te weinig tijd.
Denk dat ik ga bellen en laten weten dat dat werken van maandag mij héél misschien eigenlijk feitelijk toch niet zo goed uitkomt...

Maar dan krijg ik klop van mijne portemonnee.
Zucht.

Bekomen

Druk weekend gehad.

Vrijdag naar de cinema geweest, kinderen wouden WallE zien. Het voordeel is dat ze Engels kunnen en ik dus bij films niet verplicht ben naar de gedubde versie te gaan. Driewerf hoera voor die twee-jaar-en-wat-langer op de Amerikaanse school.

Zaterdag naar Plopsaland. We (De Vent was mee, uit eigen vrije wil, uh-huh!) zijn er pas tegen de middag aangekomen, wegens te laat vertrokken en veel te veel file van mensen die potverdikke daar ook naartoe wouden. Maar dat kon de pret niet drukken. Ook het urenlang aanschuiven was niet erg. De rotverwende kreutels van de mensen achter ons die met een veel te hoog decibelgehalte in onze oren krijsten anders wel. Ik had bijna naar ons Wendy gebeld.
't Park bleef open tot 22.30u en hoewel we niet van plan waren om zo lang te blijven, zijn we uiteindelijk om 10 voor 11 in de auto gestapt. De kinderen die vijf minuten voordien nog 'olalala' stonden te zingen sliepen al, voor we van de parking waren. Heeft zo zijn voordelen ;-)

Gisteren de kids naar Oma en Opa gebracht. Na die weken kan ik effe wat kinderloze dagen absoluut gebruiken.

En vandaag?
Uuuuuren op Flickr rondgezworen en veeeeel dingen gezien die ik ook wil proberen. Mijn camera zal niet veel in de fototas blijven.
En geslapen. In de zetel. In mijn bed. In bad gelegen.

En nagedacht over wat ik de brave menschen die eind deze maand mijn verjaardagsfeestjen komen opluisteren zal voorschotelen. Veel alcohol uiteraard, dan vinden ze't eten sowieso lekker. En eigenlijk moeten ze niet zagen, want de helft komt enkel om De Vent te zien.
LOL.

Averechts

Zucht.
Bloggen werkt averechts. Gelijk bij't breien. Rechts-averechts, weette wel...

Veel tijd om te bloggen, betekent meestal geen inspiratie.
Tenzij ik net den Freddy bijna van de autostrade gereden heb. Maar diene zie ik nooit meer. Denk dat hij al remt als't hij mijn voiture ziet zoeven.
Den bangerik.

En veel inspiratie betekent geen tijd om te bloggen, wegens things to do, places to go... Het slaaptekort zorgt er dan meestal voor dat mijn luttele brein dat o-zo-hard probeert om alles te onthouden, zodat ik het zeer mooi verwoord voor ulle hier zou kunnen neertokkelen, meestal alleen nog maar onsamenhangende flarden kan reproduceren. Waar ge het breipatroon nooit meer in zou terugvinden. En ge een trui of sjaal of geitenwollen sokken of godbetert een débardeur vol met gaten als resultaat krijgt.

Ja. Nóg onsamenhangender dan mijn gewoonlijke schrijfsels.
Kan niet, zegde??
Ha! Gulle kent mij niet!
(Zijt content.)

Bon. Een samenvatting van een weekend.
veel lachen - te late Cinema - superdeluxe wegbeschrijvingen - pasta met groene dingen die mensen niet kennen in pot smijten - muggen - groen dak van't sportpaleis aan de rechtse kant, yay! - veel te oude Indiana Jones -wijn - eten - veel bloggers - lol - popcorndienengansenachtmoestwordenverteerdwegensnietkunnenstoppenmeteten - weinig slaap - nog meer eten - doodmoe in bed vallen - hele zondag nodig hebben om te recupereren en morgen op't werk verder slapen

Wilde een meer gedetailleerd verslag van mijn toffe zaterdagnamiddag (jaja, ik was laat.....) en -avond?
Dan moette hier, of hier, of hier gaan kijken.
Of als ge wacht tot ze ook wakker is hier.
En verder zulde op uw wandeling door de Schoone Vlaamsche blogs ook elders nog wel stukjes terugvinden.

Ik ga nu mijn bloeikens van kinderen ophalen.
Geniet van de rest van ulle zondag, want morgen is't weer maandag.

Lap.

Ik heb het weer voor. Vrees dat ik het nooit zal leren.

Elke keer opnieuw hoor ik mezelf 'ja' zeggen, terwijl mijn drie hersencellen gillen dat het 'nee' moest zijn.

De buren wouden een late nieuwjaarsreceptie organiseren. Tof idee. En wie heeft de boel geregeld? Uh-huh.
Of zoals een buurman het zegt: "Ge woont hier begot een jaar en hebt de buurt al meer in uw huis gehad dan wij!" De buren na dat ene jaar al een beetje kennende, zullen ze hier tot een gat in de nacht blijven plakken.

Op zich allemaal niet erg.
En eigenlijk doe ik dat allemaal ook graag. Heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat ik altijd graag in de belangstelling heb gestaan. Of is genetisch bepaald. Opa was ook altijd voorzitter van gelijk welke club hij lid was ;-)
't Is trouwens toch vrijdag en ik heb het hele weekend om uit te slapen en op te ruimen.

Not.

Want morgenvroeg komt de mama van Jongstes beste vriend ons om 9u oppikken. Om naar een pretpark te gaan. En ondertussen haar hart te luchten over haar scheiding, waar ze ocharme nog maar 4 weken ver in zit. Pure ellende.
En ik hoorde mezelf antwoorden dat wij wel zouden meegaan. Terwijl mijn linkse hersencel de rechtse probeerde wakker te schudden om te kunnen protesteren.
Tevergeefs.
Ze waren te laat.
Reactiesnelheid is ook niet hun sterkste kant.

Dus zal ik zondag mijnen opkuis doen, de manden was en strijk negeren, pijnstillers nemen om te gaan slapen en maandag na mijn 'verlof' doodmoe gaan werken. 'k Zal op kantoor wel wat rusten ;-)

Ik zou moeten leren 'nee' zeggen. Niet elke uitnodiging waar ik halvelings tijd voor heb aannemen. Het rustiger aan doen.

Zucht.
Not me.

Veel te saai.