Moe

Week 4 op mijn niet-meer-zo-nieuw-werk is achter de rug. En het voelt alsof ik daar al maanden werk.

Mijn werk wordt nog steeds geapprecieerd en ze komen nog steeds vragen of ik dit of dit ook wil doen. Bazin-smurf heeft wel een mail rondgestuurd dat ik niet verplicht ben aan alle opdrachten te werken en ik zelf mag aangeven wanneer ik er geen tijd voor heb. Yay!

Deze week was de eerste week dat ik werk en kind ('t was er maar eentje) moest combineren. Oeps. Ik ben er toch twee dagen in geslaagd op tijd op mijn werk aan te komen...

Ondanks het feit dat er een week vakantie tussenzat (waar van rusten wel niet veel is in huis gekomen) ben ik nu al moe.
Ik zou veel vroeger moeten gaan slapen, in't weekend recupereren, gezonder eten, niet tot een stuk in de nacht lezen, niet bij de buren mogen blijven hangen....Ik wéét dat wel, maar ik wil ook het gevoel hebben dat ik tenminste leef. Alleen werken en kinderen proberen opvoeden, daar heb ik niet genoeg aan.

Bon, deze avond trek ik erop uit, morgen moet ik om 9h in Gent aan't station staan om Jongste op kamp te sturen, de was en de strijk doen, zondag een dagje naar de kust op bezoek bij vrienden...

en maandag héél moe naar mijn werk.
En ze zijn daar nu al aan't speculeren over waarom ik zo moe was....