Kinderen zijn terug van weggeweest.
En wouden weten wat ik gedaan had.
"Wow, naar een concert van P!nk! Da's wel cool!!"
"Alee vooruit, dan heb je een coole moeder."
"Euh... awel... ja...."
"Wat?"
"Dat is wel cool..... maar toch niet echt meer als ge al zo oud zijt zenne mama..."
En dat weten we dan ook weer...
Een fijn verschijnsel in dating-land.
De Pop-up!
Een venstertje op je scherm waar heel leuke conversaties in tot stand komen.
Zomaar. Opeens.
Pop!
Goed tegen verveling.
Ziehier een mooi staaltje van zo'n superdeluxe conversatie:
Peter: Dag Sabine
Ik: Hey
Peter: Dag
Okeeeee, die wil me tonen dat hij alle mogelijke begroetingswoorden kent... een hobby gelijk een ander.
Ik: (niks dus..)
Peter: Sabine, woon je in Gent zelf stad?
Jeuj! Hij kan mijn naam onthouden!!
Ik : nee
Peter: mijn echte voornaam is MARC
Ik: ok...
Pfff....whatever....hmmm....zou die ook in drukletters op zijn paspoort staan??
Peter: Sabine, is Sabine je echte voornaam?
Nee. Ik heb een andere voornaam gekozen voor dit dwaze profiel om dan tegen de eerste de beste onnozelaar in dit venster te kunnen zeggen dat het eigenlijk mijn naam niet is! zucht...
Ik: ja
En dan komt de grootste zever:
"op je foto zie je er gevoelig en diepzinnig uit en dat bedoel ik als een compliment"
"je lijkt me niet het 'oppervlakkig mooie' meisje, je komt over als iemand met inhoud"
Geeuw....
"met welke mensen ga je graag om, mogen ze diepzinnig, gevoelig, teder zijn, moeten ze knap zijn?"
Ahaaaa! Now we're getting there! Hij die nen helen tijd zaagt over mijn foto maar er zelf geen geplaatst heeft, weet wel waarom...
Peter/Marc:"...een man moet voor jou ook knap zijn, dat is natuurlijk wel te begrijpen.."
Ik: Jij bent anders ook wel afgegaan op mijn foto..
Peter/Marc/whatever: maar Sabine (mijn naam! mijn naam!) wel om een andere reden, ik dacht juist dat is een diepzinnig (here we go again...) gevoelig iemand, zo iemand bekijkt het anders, ik aanzie je als gevoelig niet in de eerste plaats als mooi wat je wel bent
Ik: en mocht ik vreselijk lelijk zijn zou je dat ook allemaal zien? Ik denk het niet.
POP!
Wegklikken dat venster.
En waarom dat gepop nu goed is tegen verveling?
Omdat je héél vlug iets anders zoekt om te doen.
Daarom.
De kinderen zouden in de krokusvakantie naar Hem en Trezebees gaan. Als compensatie voor het 'geen-tijd-hebben' met Kerst en Nieuwjaar.
Alleen op't vliegtuig, is ook niet de eerste keer.
Maar ze wouden niet.
Alleen vliegen.
Gaan misschien ook niet, maar dat zeggen ze niet zo plataf.
Nog niet.
Na veel gezaag werd het grote plan veranderd.
Hij en Trezebees zouden naar België komen. En van hieruit 'iets met de kinderen doen'.
Waarschijnlijk liefst iets waarbij ze hen zo vroeg mogelijk in bed kunnen stoppen en zelf zo laat mogelijk opstaan.
Of zoiets.
Zondag kwamen de kinderen na de obligate-5-minuten-skype huppelend naar beneden.
Changement de décor.
Hij komt naar België, om dan met hen terug te vliegen en doet hetzelfde als ze naar huis komen. Of zoals hij het zo mooi in zijn mail verwoordt: hij zal 'de kinderen begeleiden op de heen- en terugvlucht'.
Aaaaaaaaaah.
Zóóó schoon gezegd.
Maar hij kon het altijd al goed uitleggen.
Eén van zijn talenten.
Waarom Hij dat doet?
Omdat Trezebees wil gaan skiën tjiens. Ze gaan naar de bergen.
Uh-huh.
Met twee kinderen die nul-komma-niks van aangepaste kledij hebben.
Tenzij Hij denkt dat ze nog in die spullen van 3 jaar geleden kunnen.
Of Hij vergeten is dat het klimaat in België een ietsiepietsie klein beetje anders is. Zou best kunnen.
Is namelijk nog één van zijn talenten.
Dat vergeten.
Ik ben benieuwd hoeveel keer 'het grote plan' nog gaat wijzigen.
En zal blij zijn als het maart is.
Ik heb het gehad.
Smijt de handdoek in de ring.
Geef het op.
Heb geen zin meer.
't Is gewoon genoeg geweest met dat minimalisme.
Veel te moeilijk.
Zal er vijf kiezen uit de foto's die ik heb en al ben ik er niet 100% content mee, ik heb deze week slechtere foto's gezien in de les. En buizen doen we in die opleiding nooit, of 't moet al heel erg zijn.
Zal als ik wat meer tijd en weer goesting heb, wel nog opnieuw proberen. Omdat het dan niet 'moet'.
Zucht.
Het minimalisme is nog steeds zeer minimaal en 't zal nog wel een aantal foto's duren eer ik er een paar heb waar ik halfweg tevreden van zal zijn.
Wil eigenlijk graag kale-takken-met-stralend-blauwe-lucht-als-achtergrond-foto's maken. En zit dus te wachten tot die stomme mist het hier afbolt en de zon er een keer wil doorkomen.
Ondertussen moet ik uit mijn foto's die ik deze module gemaakt heb ook nog de vijf 'beste' kiezen en laten afdrukken.
Kwestie van op het examen te tonen dat ik mijn foto's ook zelf goed kan beoordelen.
Lol.
Dit zijn de keuzemogelijkheden:
Ik heb vandaag een antwoord gekregen op mijn vraag.
Omdat een job waar je af en toe een afschuwelijke-shit-dag hebt, nog altijd beter is dan geen job.
Daarom.
Had ik daar nu maar aan gedacht.
Dan had ik nu misschien niet op zoek moeten gaan naar een andere job-om-af-en-toe-een-shitdag te hebben.
Het lot wordt niet graag getart, ziet u.
Zeker als je enkel in het bezit bent van een tijdelijk contract.
En het bedrijf moet besparen.
Met de super-positieve evaluatie en de belofte-dat-ik-als-eerste-op-de-lijst-sta-om-terug-te-keren ben ik niks aan de kassa van den delijs. Zijn trouwens niet echt handig om in uw sjakosj mee rond te zeulen.
Bon.
Morgen nog een dag en in januari nog één en dan zien we wel weer.
Eerst de feestdagen.
En de pakjes.
Veeeeel mo-hoo-hoooie kadoos.
Want arme ik ben werkelooo-hoo-hooos.
(Ge moet altijd het positieve in een situatie vinden hé!)
Het is zoek.
Mijn gedacht over wat ik nu eigenlijk misschien zoek.
Of niet zoek.
Maar misschien zou moeten zoeken.
Of ook niet.
Zucht.
Moette weten dat ik tot een half jaar geleden niet zocht. En compleet content was met dat niet-zoeken. Had daar geen behoefte aan.
Alleen was dat buiten de vent gerekend die toen beslist heeft om mij te vinden.
En de enige zekerheid die me nu overblijft is dat -ook al had ik het niet zelf gezocht- dit niet was wat ik niet-zocht.
Dat en de twijfel.
Die knaagt aan het contentement over het niet-zoeken.
Ik weet niet of ik wil zoeken.
En al helemaal niet wàt ik dan wel zou zoeken.
Laat staan waar.
Weet wel heel goed wat ik níet wil zoeken, maar geef toe, daarnaar op zoek gaan zou pas onnozel zijn.
Tenzij ik op voorhand zou weten dat hetgene-ik-wel-zou-willen-zoeken ernaast zou staan.
Dàt zou de zoektocht vergemakkelijken.
Vooropgesteld dat ik dan tenminste weet langs welke kant van hetgene-ik-niet-zoek het staat natuurlijk. Liefst met duidelijke links-rechts instructies als't effe kan. Kwestie van vergissingen uit te sluiten.
Pfff.
Zoeken.
Het is zo mijn ding niet.
