Zoek

Het is zoek.

Mijn gedacht over wat ik nu eigenlijk misschien zoek.
Of niet zoek.
Maar misschien zou moeten zoeken.
Of ook niet.

Zucht.

Moette weten dat ik tot een half jaar geleden niet zocht. En compleet content was met dat niet-zoeken. Had daar geen behoefte aan.
Alleen was dat buiten de vent gerekend die toen beslist heeft om mij te vinden.

En de enige zekerheid die me nu overblijft is dat -ook al had ik het niet zelf gezocht- dit niet was wat ik niet-zocht.
Dat en de twijfel.
Die knaagt aan het contentement over het niet-zoeken.

Ik weet niet of ik wil zoeken.
En al helemaal niet wàt ik dan wel zou zoeken.
Laat staan waar.

Weet wel heel goed wat ik níet wil zoeken, maar geef toe, daarnaar op zoek gaan zou pas onnozel zijn.

Tenzij ik op voorhand zou weten dat hetgene-ik-wel-zou-willen-zoeken ernaast zou staan.
Dàt zou de zoektocht vergemakkelijken.
Vooropgesteld dat ik dan tenminste weet langs welke kant van hetgene-ik-niet-zoek het staat natuurlijk. Liefst met duidelijke links-rechts instructies als't effe kan. Kwestie van vergissingen uit te sluiten.

Pfff.
Zoeken.
Het is zo mijn ding niet.