Gisteren...

was een heel lange dag.

Eerst nog een paar boodschappen gedaan en dan naar Gent getrokken. 's Middags lekker gegeten. Ik ben er zelfs in geslaagd een cadeautje te vinden! Weer iets minder op mijn to do lijst.

Om 15h naar de rechtbank, waar hij al zat te wachten. Ik had wel verwacht dat er veel volk ging zijn, maar zo een toeloop??
Ik vond het grappig om de koppels te bekijken. Sommigen zaten zo ver mogelijk van elkaar verwijderd en keken elkaar zelfs niet aan. Eén vrouw is al snotterend buiten gekomen, met haar bijna-ex in het kielzog. Die vent zijn air en blik bekijkend, had ik het idee dat ze er beter vanaf is, maar dat kon ik haar maar moeilijk zeggen ;-)

Ik heb mijn bijna-officiële-ex onder zijn voeten gegeven omdat hij alweer geen tijd voor de kinderen gemaakt heeft, gezegd dat hij verdomme kon zien dat hij zijn belofte nakomt en hier is voor de communie en dat als hij nog één keer allusie maakt op 'hoeveel hij wel voor mij betaalt' ik de kat van super-veel-beter-dan-mij-lief in de pot kom steken. Hij kon er nog om lachen, maar heeft de boodschap gekregen.

Ik heb mij nog moeten haasten om het allemaal gezegd te krijgen, want we na een 5-tal minuten wachten, was het al onze beurt. Een tafel met een man en een vrouw aan, vragen 'of we wel wisten waar we mee bezig waren en dit nog wouden verderzetten??' een papier onder uw neus om te tekenen een ander papier met datum en tijd dat je terug moet komen en dan gaat het belletje voor de volgende... 'Nummer 52 is klaar aan de beehouwerij'
Wij stonden nadien nog wat te praten en ook een ander bijna-niet-meer-getrouwd-koppel zag toch het grappige van de situatie in. Mij deed het tekenen van dat blaadje in ieder geval niets. Of ik nu op papier wel of niet officieel gescheiden ben, verandert weinig aan de situatie zoals ze is.
Ik was gewoon blij dat ik weer en keer mijn gedacht tegen hem heb kunnen zeggen, dat wij toch 'normaal' konden praten en dat ik zo vlug naar huis kon vertrekken, dan had ik nog even tijd voor de cursus begon.

Toen ik daar toekwam, bleek dat er iemand was waarmee ik nog gestudeerd heb. Tussen het knopen en kralen kiezen door gezellig gekletst. De groep was sowieso fijn, gezien bijna iedereen alleen gekomen was en er geen 'kliekjes' tussen zaten.
Omdat we eerst de knopen moesten aanleren, had ik aan het einde van de avond nog maar 3(!!) parels op mijn ketting. Maar wel een heel leuke avond gehad.
Ik heb veel gelachen, kreeg van de eigenares de opmerking dat ik wel heel sociaal was en tegen iedereen sprak (lol!!), heb het telefoonnummer van die vriendin om een keer af te spreken en ik sta op de wachtijst om in mei nog een cursus te doen.

Alleen heb ik vandaag een hele dag nodig gehad om te recupereren, want ik ben echt doodmoe.