Moederinstict??
Vrijdagavond heb ik de kinderen naar Sint-Niklaas gebracht voor hun weekend met de KSJ. Wat dus betekent dat ik gisteren en vandaag heerlijk lang kon uitslapen en doen waar ik zin in had.
Hmmm.
Juist ja.
Gisteren was ik al om 6 uur wakker en heb ik me, luisterend naar de wind en de kletterende regen, liggen afvragen of ze toch wel goed geslapen zouden hebben?? En of ze niet te koud hadden?? Zouden ze wel warm genoeg aangekleed zijn?? Zou mijn oudste zich niet weer ziek voelen?? En wat moeten ze nu de hele dag in de regen doen??
De rest van de dag heb ik wat boodschappen gedaan, geprutst op de pc, hoopvol naar buiten gekeken en gehoopt dat het ginder ook droog bleef, maar vooral rondgelopen 'gelijk een kieken zonder kop'.
Ik ben er echt niet goed in, in het 'genieten van de tijd zonder kinderen', hoe hard ik ook probeer. Ik loop de hele tijd aan hen te denken en zou niets liever willen dan ze even opbellen om te horen hoe het gaat. Zelfs als ze nog geen volle 2 dagen weg zijn.
Nog goed dat m'n zus en betere wederhelft mij gisteravond mee op sleeptouw genomen hebben. Anders zat ik me de hele avond in de zetel af te vragen of ze al zouden slapen...
Straks mag ik ze gaan halen, zal ik (hopelijk) horen hoe fijn ze het vonden en mezelf voor de kop slaan omdat ik mijn vrij weekend niet benut heb.
Ik zal het nooit leren, vrees ik.
2 opmerkingen:
Een schitterende foto in elk geval.
Natuurlijk zullen ze zich reuze geamuseerd hebben en natuurlijk zullen ze moe en vervelend doen vanavond. Althans zo was ik vroeger toch..
Ik weet zeker dat ik hetzelfde gevoel zou hebben. Alleen als ze bij de grootouders zijn kan ik van de rust genieten. Anders maak ik me ook constant zorgen.
Heel herkenbaar. Dit weekend is Ralph ook voor het eerst bij een vriendje gaan slapen. En ook ik zat er constant aan te denken. Hopelijk betert het met ouder worden!
Heel leuke foto! De disco-outfit is prima geslaagd!
Groetjes,
Een reactie posten