Iets anders

Mijne mens. Twee minuten gillen brengt nogal wat reacties teweeg. Moesten mijn kinderen ook zo reageren als ik me kwaad maak, zou dat hier allemaal veeeeel rapper gaan.

Bon.
Ik zit hier dus niet de hele tijd in een hoekje te jammeren. Het galniveau stond gewoon boven het aanvaardbare peil en dan moet het eruit.
Niet tegen de kinderen. Zapnimf heeft overschot van gelijk. Zij zijn niet degenen die hem een rekening zullen presenteren. En als ik dat van hen zou verwachten, ben ik niet beter dan hij. (En nee, dit is geen stille hint, ik heb echt de prententie beter te zijn dan hij is. Niet dat dat een prestatie is, maar enfin.)
Niet tegen mijn ouders of zus. Die willen hem sowieso al met zuur overgieten en voor ze hem op de brandstapel smijten nog even met hete spiesen zijn ogen doorprikken. Of iets dergelijks toch.
Niet tegen mijn vrienden. Het gezaag-niveau moet daar ook een beetje worden ingeperkt, kwestie van ze nog even te vriend te houden.

Dus gewoon op de blog smijten. Want wie geen zin heeft om dat hier te lezen, surft gewoon weg. En ondertussen ben ik mijne gal toch kwijt. Nah.

En nu iets anders.
Gezien Oma's schouder nog kine nodig heeft, zijn de jaarlijkse-zes-maanden-weg-van-huis uitgesteld. Jeuj! (voor mij, niet voor Oma)
Resultaat: ik ga volgende week zaterdag met een vriendin een hele dag naar een wellnesscentrum en omdat Opa de kinderen al op vrijdag komt halen, heb ik nog een extra vrije avond.

Zonder plannen.
Geef toe. Kan niet zijn.

Ik ga op een kinderloze vrijdagavond, waarbij ik niet eens op het uur moet letten voor de babysit, niet thuis voor mijne tv blijven plakken.

Voorstellen zijn welkom.
Ge mailt maar. (Of zijde nu bang van mij?? lol)

Ben benieuwd wat er uit komt.