Zekerheden

Ooit zaten we met z'n vieren in een kantoor. Twee vanvoor en twee vanachter. Allemaal met man-huisje-tuintje-al-dan-niet-kinderen.Vier vrouwen in één ruimte. Met veel onnozel gezever en evenveel gezaag.

Ik ben als eerste vertrokken.
En als eerste gescheiden.

Vorige zomer was nummer twee aan de beurt. Hoewel ik het wel kon verwachten omdat ik de evolutie met stukken en beten had gevolgd, heb ik toen moeten slikken.
Toen ik deze week mijn mailbox opende, bleek dat ook het huwelijk van de collega achteraan niet meer is. Terwijl wij net dát koppel als ideaal zagen. En ik vermoed dat we niet de enigen waren.

Blijkt dat degene die toen het hardst en luidop aan haar relatie twijfelde, de enige is waar ze wel nog stand houdt.

Er zijn geen zekerheden meer in't leven...