Sissy
Het had lang geduurd, maar mijn besluit stond vast. Geen enkel argument zou me nog van gedacht doen veranderen.
En vandaag was D-day. En dat ze maar ne keer kwaad durfden zijn...Ha! Ik ging me niet laten doen!
Dus heb ik deze voormiddag aan Brilsmurf en Bazinsmurf die vandaag uit bevallingsverlof terugkwam (en Neeeeee, ik zou me NIET schuldig voelen! No way José!) laten weten dat ze mijn contract dat op donderdag eindigt, niet moesten verlengen EN (want ik ben stoer!! uh-huh!!) dat ik na vandaag NIET meer zou komen, want dat ik nog een massa overuren staan had.
Voilà. Ne keer zien wat ze nu zouden doen..... Ha.
En toen deden ze..... niks. Helemaal niks. Stonden gewoon compleet verdwaasd en in shock te kijken.
Vroegen toen ze bekomen waren of ik écht zeker was? Of er nog over te praten viel? En wat dan eigenlijk het probleem was?? En dan zijn ze maar naar Grote Smurf getrokken. Met de mededeling dat hij dus blijkbaar het probleem was.
Ik zat te wachten. Op Grote Smurf die uit zijn sloffen zou schieten. Maar zelfs diene deed niks. Wou ne keer 'babbelen'. Zien of hij mij op andere gedachten kon brengen.
Hij was vooral teleurgesteld. Dat ik zomaar van de ene op de andere dag vertrok, terwijl ik wist dat ze nu in de problemen komen. Maar hij ging daar niet over neuten. 't Was mijn beslissing.
Yes!!! Mijn beslissing. Nah. Abso-bloody-lutely.
Ik heb er genoeg van en hun problemen zijn dan mijn zorgen niet meer.
Voilà-haha!
Tot ik om 16u nog aan mijn bureau zat. Overuren te doen.
En in de agenda zag dat Brilsmurf de rest van de week op opleiding is....en mij de warboel van de facturatie vrijdag levendig voor de geest kon halen. En de telefoons van de freelancers...... en....
Een Sissy ben ik. Goodie-two-shoes. Een seut met hoofdletter S.
Een groot bakkes ja, maar verder.....pfffff.
Wuss.
Ik ga dus donderdag terug.
Naar dat kantoor waar ik stoer de deur achter mij ging dichttrekken en ze zelf hunne rommel laten opkuisen.
En... goh ja, als't echt nodig is..... vrijdagvoormiddag ook.....
Maar daarna niet meer.
Écht niet....
2 opmerkingen:
Oei, wat herken ik mezelf daarin.
Toen ik besliste dat mijn contract op mijn vorig werk niet hoefde verlengd te worden, zat ik met dezelfde wroeging toen ik aan mijn collega's dacht die het de week daarop wel extra druk zouden krijgen.
Dus ben ik ook op mijn beslissing teruggekomen om daar geen voet meer binnen te zetten en heb ik er nog 'n weekje aangebreid.
Zijn we dan sissy's? Enerzijds wel. Anderzijds zijn we gewoon lief en vriendelijk en behulpzaam en te goed van hart...
En als je dan vrijdag echt de deur dichttrekt hoop ik dat het een heel goede beslissing is die je genomen hebt.
Een reactie posten