Genoeg
Ik ben er weer.
Waar ik eigenlijk niet moet zijn.
Op die plek waar ik het liefst van al mijn donsdeken over mijne kop wil trekken en doen alsof ik er niet zit. Omdat ik geen goesting meer heb. Zelfs op't werk niet wil doen alsof ik wel 'mijn vreugdige zelf' ben. Geen zin heb in chitchat over dwaze dingen, mij te pletter erger aan alles-en-nog-wat.
Die plek waar commentaar als "ga ne keer wat vroeger slapen en morgen is't weer beter" me compleet de boom injagen. Wil ne keer zien hoe je zou rondlopen als je drie nachten na elkaar wakker wordt van de pijn. En beseft dat dit het is.
Ben moe geluisterd naar geklaag over bouwen en verbouwen. Zijt verdomme content dat ge een eigen huis hebt.
En ik wil niet meer horen hoe lastig het toch is om kinderen op te voeden. Probeert het ne keer helemaal alleen. En komt dàn nog een keer langs.
En kom mij niet af met Bond-Zonder-Naam-zinnetjes van "hoe goed ik het wel doe"' en "van hoe ver ik toch wel kom", ge krijgt ze met gekrijs terug naar uwe kop gesmeten.
Want ik doe niet meer mee.
Houd het voor bekeken.
Ik heb weer genoeg gehad.
Ben het allemaal
Wil roepen en tieren
9 opmerkingen:
ge weet dat je me altijd kan bellen, met een goed (het hoeft zelf niet zo goed te zijn, plonk doet het ook)glas wijn kan ik goed luisteren . Met mij gaat het ook niet zo denderend dus we kunnen tegen elkaar opzagen, zien wie er het meeste te beklagen is en kijken wie er de meeste platitudes kent. Dus " bel me, schrijf me, laat me gerust iets weten" .... als je wil natuurlijk ... maar als je in uw bed wil liggen, dan versta ik dat absoluut
Dat mag, iedereen heeft recht op zijn stronte-beuïgheid.
't Is niet altijd makkelijk om vanop afstand in te schatten hoe de barometer staat, maar dit is wel duidelijk, ja...
Ik hoop dat dit je een beetje soelaas bracht...
Beterschap, Sabine!
Groetjes,
Uit je frustraties maar, wij lezen ze wel.
Mag ik mee onder je dekentje?
Hier wil het ook allemaal maar niet lopen zoals we willen/dromen. Ondertussen doe ik moedige pogingen om mij sterk te houden omdat ik het anders nog erger maak voor zoon- en manlief. Maar makkelijk is anders en ik heb al heel wat traantjes gelaten.
Dus: virtueel samen onder het dekentje? Beetje roepen en tieren, en nadien wat uithuilen?
Hoi, hier ook niet alles rozengeur en maneschijn ... met Tom loopt het niet zoals gepland, en dat brengt wat met zich mee. Dus schuif op, ik breng de krat wijn en een zaklamp mee (kwestie van toch iets te zien onder het dekentje ....
Sterkte !!! Zwaar &%^%& dat gevoel !!!!
Enneuuh kan deugd doen hoor..ff een paar dagen met je kop onder de donsdekens kruipen ;)
En wanneer ben je er weer weer?
Een reactie posten