donderdag 14 februari 2008

To Valentijn or not to Valentijn

Discussie tijdens de middagpauze.
Grote smurf vond mij maar een rare, omdat ik zei dat die hele valentijnstralala niet aan mij besteed is. Nu niet en nee, vroeger ook al niet.

Ik zie niet in waarom het zo leuk is om in een overvol restaurant, samen met x-tig andere koppels iets te gaan eten dat je niet eens zelf mag kiezen. Allemaal hetzelfde. Gegarandeerd dat ik net geen zin heb in wat er op het menu staat.
En waarom een boeket bloemen of kado op die dag, dat je bent gaan kopen omdat ze op tv, de radio, in kranten en tijdschriften steeds weer herhaald hebben dat het zo hoort, meer waard is dan anders.

Geef mij maar een onverwachte bos bloemen of kado. Gewoon spontaan, omdat je het wou kopen. En een restaurantbezoek als ik er zin in heb. Met een menukaart waarvan ik kan kiezen wat ik op dat moment wil eten.

De twee mannen die erbij zaten en een lief hebben, doen vandaag helemaal niks.
Grote smurf wel.
Hij heeft (naar eigen zeggen) ook een pre- en post-valentijnsdate. Want Valentijn is blijkbaar iets waarmee je 'makkelijk kan scoren'. Vrouwen zouden doodcontent staan zwijmelen als je ze uitnodigt voor de 14° februari. En je hoeft geen uitleg te geven als je achteraf niets meer van je laat horen.

Yup.

En ik zou na diene uitleg romantisch moeten ingesteld zijn?

2 opmerkingen:

Anoniem zei

pffft, mijnen Valentijn is er een van crossen van de ene school naar de andere, 's middags eten met zoonlief en dan 's avonds snipverkouden (jaja, ik moet wat meer kleren beginnen aantrekken)met pyama, kinderen en een grooooooot glas wijn in de zetel ploffen voor The Simpsons movie (oooh hoe romantisch) zonder manlief want die vertoeft in het buitenland in gezelschap van zijn technieker, een vent die zijn snater niet kan houden, altijd op dezelfde toon zevert en dan nog in een Engels waar zelfs Chinezen onderschriften bij nodig hebben. De Amerikaan die ook meereist heeft ondertussen alle mogelijke theorieën over de oplossing van het fileprobleem, onze politiek, enz... mogen aanhoren. De arme man houdt er waarschijnlijk een trauma aan over. Dus aan ons is die zever ook niet besteed.

Anoniem zei

Niks laten horen achteraf mag NOOIT, zelfs niet na deze commercieel opgeklopte dag....
Ik krijg heel dikwijls bloemekes van mijne man... dat moet voor mij ook niet perse op veertien februari.