vrijdag 21 september 2007

Vraagtekens

Af en toe sturen jullie (mijn dierbare lezers) me een mail of schrijven commentaar op mijn schrijfsels. Meer dan eens krijg ik te lezen dat iemand bewondering voor me heeft, of geïntrigeerd is door de manier waarmee ik met dingen omga. En elke keer opnieuw vraag ik me af waarom nu eigenlijk??

Zou ik mezelf beter voorstellen in m'n blog en irl veel meer klagen??
Nope. Zou van m'n zus heel terecht nogal vlug de wind van voor krijgen! Uiteindelijk belanden alle frustraties op de blog, om ze dan zo vlug mogelijk te vergeten, dus lezen jullie meer gezaag dan de mensen van mij te horen krijgen.

Doe ik dan echt iets dat bewondering verdient?? LOL! Dan moeten jullie wel elke alleenstaande-werkende-mama-die-zichzelf-voorbijloopt bewonderen. En wie heeft daar nu tijd voor?

God ja... ik heb MS. So what?? Ik ben bij de gelukkigen die weinig motorische symptomen heeft en met veel rusten, vroeg gaan slapen, wat pijnstillers, aanpassen van mijn ritme en de kids af en toe bij oma en opa dumpen min of meer gewoon kan voortdoen. Of dat al dan niet zo zal blijven...dat zie ik dan wel als het zo ver is.

Ik vermoed dat ik gewoon het geluk heb de karaktertrek te hebben content te zijn met wat ik heb. Het beste bewijs daarvan is toch wel dat ik het 15 jaar met hem heb uitgehouden ;-)) En chance dat hij zijn schuldgevoel (dat ik af en toe een beetje moet voeden) afbetaalt, waardoor ik financieel momenteel geen zorgen heb.

Dus heb maar niet te veel bewondering of respect. Allemaal niet nodig. Zou alleen maar naar mijne kop kunnen stijgen en dan wordt ik nog een grotere verwaande trien dan ik al ben!

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Pfft, bewondering... 't is dat gevoel voor humor dat het 'm doet, meid!

Euh... uw antwoordspel blokkeert op geregelde tijdstippen zodat mijn 'intelligente' reacties niet altijd getypt kunnen worden. Nu het wel een keer lukt, efkes van profiteren om erover te klagen. ;-)

Anoniem zei

Tja stoere meid,
Ik heb MS als toeschouwer meegemaakt. Ik heb toen ervaren dat optimisme en soepel denken levensnoodzakelijk zijn. Nu begrijp ik je beter. Moeilijk gaat ook is het devies en dat lees ik tussen de regels bij je. Je bent een straffe madame.
ZOenen
Guy

Anoniem zei

God ja, idd een doorsnee vrouw; 't is ook nooit goed... ;-)

Anoniem zei

Ik vind het een verademing om op uwen blog al soms eens te kunnen lezen of het slecht gaat ook. En das puur uit eigenbelang hoor, want anders ga ik echt wel denken dat je superwoman bent en voel ík me nog veel slechter omdat ik dat niet ben - frustratie all over..... :)

Anoniem zei

juist ja..... ge krijgt van mij de wind van voor als je te veel klaagt??

Anoniem zei

't is net wat zapnimf schrijft je humor die bij velen bewondering afdwingt. Want echt niet iedereen, kan met zo'n vrolijke noot, euh penneslag, relativeren.