vrijdag 23 februari 2007

Normaal

Ik heb de kinderen dinsdag avond naar zijn ouders gebracht, ze een zoen en knuffel gegeven aan de auto, van ver mijn hand opgestoken en vlug weer ingestapt.

Woensdag kwam zijn vader hem met de kinderen brengen naar de plaats waar we afgesproken hadden. Hij heeft het me dan toch bespaard dat ze tot bij mij thuis zouden komen.
Hij was compleet ambetant, zijn vader heb ik een hand gegeven, maar dat was het dan ook. Ondanks de gietende regen, ging hij eerst met zijn koffers te voet gaan, in plaats van in de auto te stappen.

Ik ben de kinderen naar 'Moeke' gebracht. Hij wou niet mee, terwijl die mensen nooit een negatief woord over hem zeggen. Ze luisteren naar mijn gezaag, geven soms hun mening, maar moeien zich absoluut niet. Voor haar tellen vooral de kinderen. Hij is dan maar in de gietende regen blijven wachten.

Toen had ik er genoeg van.
Als ik normaal kan doen, terwijl ik degene ben die zonder pardon buiten gezet is, dan is dat toch wel het minste dat ik van hem mag verwachten. Ik heb hem dan ook gezegd dat hij zijn puberaal gedrag nu mag stoppen en gewoon doen. Ik stuur toch ook geen verknipte foto's op? Of steek haar kat toch niet in de kookpot?? Ik zeg geen negatief woord over hem of haar tegen de kinderen (de blog telt niet, die lezen ze nog niet)? Wat wil hij dan nog meer?
Ik heb gezegd dat ik hoop dat hij content is met super-veel-beter-dan-mij-lief, maar we wel twee kinderen hebben en 15 jaar samen geweest zijn en dat zijn deadline nu ook verstreken is en hij zich een beetje volwassen mag beginnen gedragen.

Als bij wonder lijkt het te hebben geholpen. Hij heeft normaal gedaan. We hebben over de kinderen gesproken en over wat voor werk ik zoek. Hij moest natuurlijk wel weten of ik alle verzekeringen wel in orde had gebracht en of ik niet te veel nieuwe dingen op 'zijn' pc had gezet en of ik mijn bankzaken wel goed opvolgde en of ik wel toekom met mijn alimentatie (LOL alsof ik daar ja op ga zeggen!)...en... en... Maar dat schrijven we voor één keer onder 'bezorgdheid'. Een mens moet de dingen toch een beetje positief bekijken?? Ik heb ook niet altijd geantwoord, maar gewoon met hem gelachen.

Nu kan ik alleen maar hopen dat het zo blijft.
En anders geeft ik hem wel weer onder zijn voeten.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Willen we samen op een avond bij volle maan eens een ketel op het vuur zetten, en al dansend op blote voeten de verschrikkelijkste vloeken uitspreken ????? Wie weet loopt super-veel-beter-dan-jou-lief dan wel rond met de allerkleinste tietjes en een hele dikke kont en hij met een super-lange neus en een allerkleinst p...tje... hahaha !!!

Anoniem zei

Ik hoop echt voor jou dat hij 'normaal' blijft doen. Alles gaat toch veel gemakkelijker als je gewoon kan praten over de dingen. Toch wel een kentering die 'bezorgdheid', niet?

Groetjes,

Anoniem zei

Hij zal het eens nodig gehad hebben, de speech. Quite frankly, dat had al eerder moeten gebeuren. 't Belangrijkste is dat het geholpen heeft, en hopelijk blijft het werken.
Enne, by the way, hij mag inderdaad content zijn dat jij degene bent die er op deze serene manier ("normaal" dus) mee omgaat en je niet van die oh-wat-mis-ik-je-zo-en-wat-haat-ik-haar-en-toe-kunnen-we-weer-samen-zijn-trucs zoals je de voorbeelden geeft, uitprobeert. Veel te vermoeiend trouwens, en is het niet veel leuker om hem nog eens op zijn plaats gezet te kunnen hebben?

Anoniem zei

you go girl! het blijft natuurlijk zot dat jij hem zo bij de les moet houden. maarrrr.... het werkt en dat is waar het om gaat. is het niet heerlijk om zelf de regie te hebben?