Gescheld.

Jongste deze morgen.
"En toen kwamde die en toen loopte ik rap weg mama!"

Ik (zoals het een goei logopedistjen betaamt) voor de ik-weet-niet-hoeveelste-en-ik-wil-het-niet-weten-ook keer.
"Wie KWAM er schat en waarom LIEP jij weg?"

"Awel, die trut die da deedde! En ik kost dat niet!"

Zucht.
Een hele lange-diepe-gevuld-met-frustratie-logopedisten-zucht.
Net niet gevolgd door frustratie-gegil.
Ik houd mij (af en toe) toch nog in.

Twintig minuten later op een niet nader te noemen radiozender, wiens naam met de letter q wordt gevormd, na een aantal 'shits' van kandidaten die de reis toch-net-niet hadden gewonnen.
"Amaai er wordt hier vandaag nogal gescheld op de radio!"

Er is nog hoop! Jongste kan bij de radio gaan werken! He-le-maal iets voor haar!
Dat zult ze wel kosten!
Jeuj!!

(De juffrouw in kwestie kan natuurlijk ook 'geschelt' bedoeld hebben. Was niet echt duidelijk. Of geschild, als ze haar patatten voor die middag al meehad. We geven haar uiterààrd het voordeel van de twijfel.)