vrijdag 23 november 2007

Perspectief

Vorig jaar in de lente zou hij een paar weken afwezig zijn, omwille van rugklachten...of zoiets...de toffe meester van het zesde.

Het leek niet belangrijk.

Deze week is hij overleden aan kanker.

35 was hij nog maar.
Hij laat zijn vrouw, vier kinderen en een verweesde school achter.
Eén van de kinderen zit in de klas van Oudste, de jongste gaat zelfs nog niet naar de kleuterklas.

En dan bekijk je je eigen problemen weer vanuit een héél ander perspectief....

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Ja, dan sta je weer met beide benen op de grond.... vreselijk!

Anoniem zei

Pas als je zo'n dingen hoort, ga je weer beseffen hoe gelukkig je wel bent met wat je hebt ipv aldoor te klagen en te zagen over het minste geringste. In feite is het spijtig dat we dit enkel doen op zulke momenten. Mijn hart gaat uit naar de weduwe en de kindjes!

Anoniem zei

En dan beseffen we maar weer eens hoe gelukkig we onszelf mogen prijzen.
Sterkte aan alle betrokkenen.

Anoniem zei

Ik krijg er kippenvel van... Perspectief, inderdaad............

Anoniem zei

Zonder woorden !! En ook vanuit hier sterkte aan alle betrokkenen.

Sandrissimo zei

't leven is gewoon niet eerlijk...