TV

Ik merk dat ik de laatste tijd meer en meer met een gevoel van plaatsvervangende schaamte naar tv zit te kijken. Veel zenders tonen al langer programma's waarbij ik me afvraag of die mensen wel goed beseffen dat half Vlaanderen (de rest is slimmer dan ik en kijkt wijselijk naar Canvas) naar hen zit te kijken, maar nu worden we er elke avond wel mee gebombardeerd. En ik ken nog niet de helft ervan.

Met de voorrondes van Idool die gisteren weer gestart zijn kan ik meestal nog lachen. Uiteindelijk zie je die mensen maar 2 minuten vals zingen en weet je voor de rest niks over hen, dus dat blijft nog beperkt. Tenzij ze voor hun auditie luidkeels verkondigen hoe goed ze wel kunnen zingen, dan is de afgang weer dubbel zo groot.
Voorrondes van Miss-verkiezingen vind ik ook best grappig, kandidates die verkondigen dat ze 'dans une friteuse' werken (misschien de mijne???) en hun 'manager' meebrengen... te erg voor woorden.

Maar de 'kuis-mijn-huis' en 'zoek-voor-mij-een-partner' programma's gaan mij toch te ver. Ik hoef niet te zien dat iemand z'n keuken zo vuil is dat er muizennesten in een oud pak meel zitten en er kakkerlakken van onder de kasten gekropen komen. Ik wil niet weten dat de lakens op het bed er al zo lang opliggen dat je de kleur bijna niet meer ziet. Alleen al de trailers van die programma's zijn voor mij echt te veel, daar word ik al misselijk van. Je hoeft mij niet te vertellen wat er nog in aan bod komt.

Het allerergste vind ik toch nog 'Hou van ons' waarbij kinderen zogezegd op zoek gaan naar een partner voor vader/moeder. Na een interviewronde kiezen ze twee personen uit die elk bij hen op weekend mogen komen. Bij de vrouwen zie je dan vaak dat ze, nadat ze de man in kwestie 2 uur gezien (en 5 glazen champagne gedronken) hebben, verklaren 'vlinders in de buik te hebben' en de 'toekomst roze tegemoet te zien'. Want het 'klikt' écht wel!! Groot is dan natuurlijk ook de ontgoocheling als de kinderen uiteindelijk voor de andere vrouw kiezen om met papa op 'date' te gaan.

De Idool- en Miss-kandidates kan ik nog volgen, die denken een carrière te kunnen beginnen en BV te worden. Bij de poetsvrouwen heb je (als je de schaamte overwint) een proper huis.
Maar de datingprogramma's???
Ik begrijp zeer goed dat het niet makkelijk is alleen, maar om nu zo ver te gaan en écht te geloven dat je de man van je leven gaat vinden (via VTM?!?!?) dat je ook nog je kinderen erbij betrekt, dàt snap ik niet.

Echt niet.