Duh-huh!
Ok, hij heeft gelijk. Ik ben oerdom. Maar dat wist hij natuurlijk al veel langer. Ik had meer tijd nodig om het te beseffen, juist omdat ik zo oerdom ben.
Het was gisteren weer het moment voor de obligate 10 minuten aan de telefoon met de kinderen. (alhoewel...10...de jongste haakt na 2 al af...)
Ik had aan de kinderen gezegd dat hij volgende week even in België zou zijn, maar dat ik niet wist hoe lang ze hem zouden kunnen zien.
'Maar het is toch vakantie mama?? Mogen we dan niet gaan van u misschien??' (Hoera, ik ben weer de 'vieze'.)
Mijn oudste heeft dus maar tegen hem gezegd, dat ze met hem bij zijn ouders wil gaan slapen en dat zijn ouders hen dan maar moesten terugbrengen als hij daar geen tijd voor had en dat hij dat dan maar verder met mij moest regelen. Voilà.
Hij 'Ik kom wel heel laat aan de dinsdagavond, dus zult gij ze dan maar naar mijn ouders moeten brengen en dan zorg ik wel dat ze woensdagvoormiddag terug zijn.'
'Hallo??? Ik naar uw ouders??? Uw eerste plan was toch ook om ze dinsdagavond te komen ophalen?? Om 7.30??'
'(Haalt na een hele diepe zucht zijn ik-zal-het-nog-één-keer-traag-uitleggen-stemmetje boven) Ik heb nooit gezegd dat ik ze dinsdag zou komen halen, ik ging ze de woensdagmorgen om 7.30h komen halen en naar school brengen!!!! Mijn vliegtuig landt trouwens veeeeeel te laat, ergens rond 21h of zo.'
Ik heb mij dus opgejaagd omdat hij de kinderen maar een paar uur in de voormiddag wou zien, terwijl hij oorspronkelijk een HALF UUR in de auto op weg naar school had gepland. Zo erg had zelfs ik het niet verwacht. Dom. Dom. Dom.
Uiteindelijk heb ik maar weer toegegeven om de kinderen naar zijn ouders te brengen, maar hij houdt ze wel tot 13.30h de woensdag. Ik doe het ongeloofelijk tegen mijn goesting, maar mijn oudste wil het zo graag.
Wat hij wel is vergeten, is dat ik zijn ticketten voor de reis via mail heb gekregen en doorgestuurd. Dus dat ik weet dat hij om 18.30h landt. En dat ik met mijn erwtenverstand ook weet dat we niet op 3 uur van de luchthaven wonen (wat in België geografisch trouwens een uitdaging zou zijn).
Ik dom?? En hij dan??
Duh-huh!
4 opmerkingen:
Waarom zoekt hij telkens zo van die stoeme excuses om zijn kinderen-die-toevallig-niet-meer-in-zijn-schema-passen toch maar een minimale hoeveelheid tijd te moeten schenken? Ik vraag het me écht wel af.
Is misschien cru, maar waarom hoeven ze dan nog te gaan? Wat hebben ze er uiteindelijk aan? En omgekeerd?
Ik zou er al niet meer aan uit geraken aan zijn hele regeling. Maar zou het toch niet kunnen laten om hem te confronteren met zijn vluchturen.
Je doet er, voor je dochters, wel goed aan om ze te laten gaan. Misschien heeft hij er niets aan maar je kinderen misschien wel.
Laat het een troost zijn, je kan misschien veel zijn, maar dom, neen dat is wel het laatste.
Probeer het vooral niet te begrijpen... En inderdaad goed dat je hen laat gaan. Ze kunnen je later nooit iets verwijten. Als hij zo doorgaat, dan zullen de kinderen dit later wel zelf inzien. Hij moet wel niet verwonderd zijn dat hij er ooit wel de gevolgen van zal dragen als hij zo doorgaat. Als de kinderen niet in zijn schema passen op dit moment, zal hij hoogstwaarschijnlijk niet in hun schema passen als zij volwassen worden...
Groetjes,
Hilde
www.hilde.verenigdestaten.info
Hey Sabine, via de log van Hilde lees ik ook mee in je turbulente leven, en ik vind dat je echt goed bezig bent. Maar voor wat betreft de vluchturen...zal ik toch ook bij Ilse aanhaken...ik zou hem er toch keihard mee om zijn oren slaan.
Een reactie posten