Boekenwurm
Ze is terug, mijn boekenwurm.
De maanden na de scheiding kreeg ik mijn oudste niet meer aan het lezen. Na twee bladzijden had ze er elke keer al weer genoeg van, was het boek niet leuk, te veel lawaai, had ze beters te doen, kon ze zich niet concentreren...
Ik ben elke avond blijven voorlezen, soms in het Nederlands, maar ook in het Engels.
En nu....eindelijk... moet ik 's avonds weer opletten dat ze niet om 23h nog ligt te lezen, neemt ze haar boek weer mee op weg naar school (al duurt de rit maar 5 minuten), hoor ik 's morgens zeer vroeg haar licht aangaan en krijg ik haar niet uit haar bed omdat ze eerst 'alleen nog dàt blad' wil lezen, hoort ze mij niet als ik iets zeg 'want het is zo spannend', gaat ze spontaan weg van de tv....
Ik moet toegeven dat ik me zorgen gemaakt heb en dat dit een hele opluchting is. Ik denk (hoop) dat het feit dat ze nu wel weer leest, een teken is dat ze zich weer beter voelt en de hele situatie goed aan het verwerken is.
Hoera.
4 opmerkingen:
Oh wat heerlijk. Lezen is zo goed voor een kind (voor iedereen eigenlijk). Lekker ontspannend en de kids krijgen er een grotere woordenschat door. Helpt later zoveel op school als je dol op lezen bent. Hier is de oudste ook dol op lezen. De jongste daarintegen helemaal niet. Toch zet ik door en lezen we regelmatig samen.
Wat hoop ik dat onze kinderen ook graag gaan lezen. Ikzelf heb die microbe te pakken en hoop dat ik ze kan doorgeven.
Goed van haar. De nieuwe school stelt haar precies meer op haar gemak. Ze zal haar draai wel helemaal terugvinden.
Fijn dat zo stilaan maar zeker haar draai vindt... Ik wou dat onze oudste wat meer las, maar hij heeft het er vrij moeilijk mee (moet zich veel moeite doen om te concentreren)
Groetjes,
Ik denk ook wat jij denkt. Zo zie je maar. Nu hop naar de bibliotheek.
(Ik hoorde ooit dat de mens het enige wezen op aarde is dat zich bijzonder goed kan aanpassen, ik denk dat het klopt.)
Een reactie posten