Aureool

Ik heb sinds kort een aureooltje.
Eerlijk verdiend.
Uh-huh.

Mijn ex-schoonouders op de koffie gevraagd bij Jongste's verjaardag en ze laten blijven voor het avondeten.
Okeeee, ze hebben dan ook helpen opkramen, maar da's nog wel het minste.
Pff.

De kinderen op nieuwjaarsdag op tijd - wat een half mirakel is na veel te veel alcohol en veel te weinig slaap - bij hen afgezet. Mét cadeautjes - die eigenlijk door hem en Trezebees zouden moeten worden gekocht, maar gezien de kinderen dit jaar niks gekregen hebben, was die kans héél klein - voor iedereen.
Ook nog - met nen houten kop - sociaal gedaan en een glas - zonder alcohol, er zat nog genoeg in mijn lijf - meegedronken.
En 's avonds terug gaan ophalen, zodat zij niet meer hoefden te rijden.

Dat verdient geen aureooltje???
Duh-huh!
Gij kent mijn ex-schoonfamilie niet!

En ik precies ook niet meer.
Moet nog wennen aan het feit dat ik opeens een goeiken ben.
Denk altijd dat ze vanachter de deur zullen komen en 'GEFO-OOOOO-OPT!!!' gillen.

Ik houd uit voorzorg mijn aureooltje toch maar goed vast.
Want 't is een mooi.