Vandaag

Met een tas (of twee drie...) koffie mails sturen en chatten met vriendinnen. Vooral met men non dan...

Een uur of twee met mijn boek in bad liggen weken, zonder vijfendertig keer geërgerd naar de opengaande deur te kijken omdat er één in de arm/been/buik/schouder/whatever van de andere heeft genepen/gemept/geschopt/whatever.

Kijken of men non geantwoord heeft op mijn mail.

Nadenken over mijn foto-opdrachten-waar-ik-nu-heel-dringend-aan-moet-beginnen.

Misschien nog wel ergens tussen de kerstsfeer gaan lopen. Om inspiratie op te doen uiteraard...

Proberen om toch een paar foto's te produceren.

Kijken of er in de frigo tussen al de rommel ook nog iets eetbaars ligt.

En wat jammer nu.
Zo erg.
Zal ik toch wel geen tijd over hebben om die berg was weg te werken zeker.

Dju toch.