woensdag 19 november 2008

Loemp - Part II

Mijn vriendin (Ikke niet. Zij. Uh-huh.) verdient deze keer een prijs. Nen sjieken prijs. Voor het overtreffen van haar eerdere loempigheid.

Haar bankkaart-die-ze-op-de-Kouter-had-achtergelaten werd via haar oud kantoor waar ze nog aan gelinkt is van in den tijd voordat ze naar het buitenland vertrok, naar het filiaal van haar bank dichter bij huis gestuurd.
Waar ze deze gisteren heeft opgehaald.

Om in het voorbijgaan aan de self-bank nog even wat cash af te halen.

En een paar uur later in een winkel in Gent tot de vaststelling te komen dat de kaart alweer niet meer in haar portefeuille zat.
Maar in de selfbank-automaat.
Van de bank waar ze die kaart twee minuten voordien aan het loket had opgehaald.

Oeps.

Ze vraagt zich nu wel af of de man aan het loket in staat zou zijn zijne lach in te houden als ze die kaart vandaag gaat ophalen.

Ze zal het jullie laten weten.

Update: de mens heeft niet gelachen. Hij wou misschien wel, maar heeft zich serieus gehouden. (zegt mijn vriendin...)

4 opmerkingen:

annava zei

ooh help, wat een domme vriendin heb jij:)

Anoniem zei

Hahahaha !!! da's nu echt iets voor die vriendin !!! da's waarschijnlijk omdat die tijd teveel heeft en alles heel rustig kan doen dat ze alles vergeet ...

Anoniem zei

Ohoh... maak het maar mee...

Annelica zei

Hahaha! En ik die dacht dat ik al verstrooid ben... blijkbaar bestaat er nog vééééééééél erger :)