Frieten

Ik had aan de kinderen beloofd dat we vandaag frieten zouden eten.

Dus ben ik gisteren in de muur dozen gekropen die de garage nog steeds vulden, op zoek naar de frietketel .
Resultaat: niksmendalle. Of jawel, een garage die nu nog meer overhoop staat, doordat ik geen plaats heb om de nu wel al uitgepakte spullen te zetten. Ik denk dat ik wel vijf dozen had waar bloempotten van op mijn terras in zaten.... met alle aarde er nog in. En dan nog een stuk of vier met rommel die samen met zijn oude schoenen en kleren naar het containerpark en kringloopwinkel moeten, dozen met voedingsmiddelen die allemaal ver voorbij de bruikbaarheidsdatum zijn, pakken werkgerief (ik kan er een doe-het-zelf zaak mee beginnen).... maar geen frietpot.

Hij is nadat ik in het huis geweest ben, duidelijk nog een keer met super-veel-beter-dan-mij-lief langs geweest om te kijken wat ze nog konden gebruiken. En alles waarbij ik niet expliciet had gezegd dat ik het wou, kwam blijkbaar in aanmerking, niet alleen de frietpot. Dingen sorteren en bepaalde spulletjes van de kinderen zelf deftig inpakken, zoals hij beloofd had, is er niet van gekomen. Ze hadden zeker wel 'beters' te doen.

Op zich vind ik het niet eens zo erg, die frietketel is nu ook niet zo belangrijk. Morgen schaf ik mij een nieuwe aan en dan eten we frietjes.
Alleen had ik graag gehad dat hij zich toch een beetje volwassen zou kunnen gedragen en mij gewoon laten weten wat hij nog genomen heeft. Dan moet ik er tenminste niet keer op keer tevergeefs naar zoeken.
En dat hij in plaats van alle rommel en dingen die hij niet meer wou te laten verhuizen zelf ginder zijn spullen zou weggedaan hebben. Meer dan genoeg mensen daar die het zouden kunnen gebruiken.

Maar misschien heeft hij het hoofdstuk over zich volwassen gedragen en beloftes nakomen nog niet gelezen in zijn boeken?