Communiekleren
Mijn jongste doet in mei haar eerste communie.
Ik heb met hem genoeg discussies gehad over het al dan niet katholiek zijn. We zijn niet praktiserend, ik ben zelfs niet gelovig. Maar ik ben van mening dat het haar geen pijn doet om met de klas mee te doen en dat ze later oud genoeg zal zijn om zelf te beslissen. Bij hem hebben ze de kerk er thuis zodanig ingeramd dat hij er bijna een degout van heeft, bij mij was het allemaal veel 'losser'.
Ik besef dus dat ik niet rechtlijnig ben en meedoe voor't gemak, maar daar heb ik dus geen problemen mee. Ik vind het belangrijker dat ze 'christelijke' waarden meekrijgt dan dat ze katholiek is. Die waarden zijn trouwens over de verschillende godsdiensten hetzelfde. Het feit dat ik mijn dochter van 6 zou afzonderen in de klas, zonder dat ze zelf duidelijk begrijpt of kan uitleggen waarom, speelt voor mij een veel grotere rol. Dat ik daarmee wel gelovige mensen tegen de schenen trap, is dan maar zo. De paus zegt ook zo veel waar ik mij aan erger.
Maar ik wou het eigenlijk hebben over de kleren.
Iedereen is hier al vanaf begin januari op jacht. Ik vond dat natuurlijk belachelijk. Tot ik gisteren naar winkels ging kijken 'om een idee op te doen' en te horen kreeg dat alles al bijna weg was!
Echt waar!! De nieuwe collectie is een drietal weken binnen en voor communiekleertjes heb je nog nauwelijks keuze. Ik denk dat iedereen mekaar hier zo opjut, dat ze allemaal de eerste week dat de kleren binnen zijn, naar de winkels crossen om toch maar de eerste te zijn. Pffff.
Uiteindelijk heb ik mijn jongste gisteren maar onder de arm genomen en ben naar een winkel gegaan die en vriendin had aangeraden. Ik ben ook met kleertjes buiten gekomen.
Alleen.... heb ik ze haar deze morgen nog een keer laten aandoen en vind ik het toch niet dat.
Nu loop ik al de hele tijd te twijfelen of ik ze nu ga wisselen of niet. Ik weet ook zelf niet goed wat ik er nu niet mooi aan vind.
Komt ervan als je doodmoe, opgejut door anderen rap-rap beslissingen neemt.
Zucht.
Update:
Net terug van de winkel. Het kleed zelf ruilen ging niet omdat er niet echt iets was om het voor te ruilen. Bovendien waren ze niet echt toeschietelijk om het te doen. Ik heb dan toch de bloes geruild voor een veel soberdere cache-coeur. Maakt het geheel toch al veel minder 'druk'. Alhoewel de drie verkoopsters HELEMAAL niet zagen wat mijn probleem nu eigenlijk was, het 'moet écht zo hoor'.
Mijn dochter vindt het in ieder geval 'super-super-mooi', dat is ook al veel waard.
6 opmerkingen:
Wow, wat goed om te zien, dat het jaar 2007 jou jaar gaat worden. En als iemand mij uit Belgie het grote belang van die communie uit kan leggen, ben ik je erg dankbaar. Woon nu 3 jr in Belgie..en alles draait om de communie in het voorjaar, begrijp ik tenminste van mijn klanten. Good luck met de kleren, volg je gevoel...als het je niet aanstaat...ruilen..twijfel je nog...een weekendje laten hangen, dan komt de final beslissing vanzelf.
Ja, die communie, ik ken dat. Toch heb ik me nooit laten opjagen, het zal wel aan mezelf liggen, maar hoe meer de anderen zot draaiden hoe meer ik alles tot de laatste minuut heb uitgesteld.
Ik maakte het voor mijn zoontje zelf, de laatste week. En voor de meisjes heb ik slecht 1 kleedje gekocht, iets dat niet af te dragen was maar waar ze alle drie beeldschoon in waren, in een tweedehandswinkel nog wel, en ook op het laatste nipperke.
Laat je niet opjagen, en als je het wil ruilen dan moet je erop staan dat ze dat wel doen, of geld terug, is daar in Belgie ook geen wetgeving over? Als je weet dat hier in Amerika alles zonder problemen wordt teruggenomen binnen de drie maanden!
Maar al bij al, als je dochter gelukkig is, dan zal het wel goed zijn, het is trouwens haar dag!
Sabine, als ik je laatste maanden bekijk, dan heb ik toch wel bewondering voor je, je doet het toch maar, proficiat. Doe zo voort en neem zeker eens een rustweek, het zou je zoveel goeds doen!
@Ann: ruilen gaat hier in sommige winkels wel vrij vlot, bij andere absoluut niet. Ik heb het gevoel dat vooral grotere ketens het Amerikaanse model beginnen volgen, maar geld terugkrijgen heb ik nog niet meegemaakt. Hoogstens een tegoedbon.
Ik probeer ook om mij niet verder te laten opjutten. Velen zijn hier blijkbaar al maanden op voorhand bezig met de zaal, en traiteur en receptie en.....ze willen nu al weten wanneer de communie in 2008 zal zijn.
Niet aan mij besteed. Ik zie nog wel wat het wordt, maar in ieder geval iets gezellig thuis, met een kleine groep.
Oei, oei, wat gaan wij dan aan de hand hebben volgend jaar (weet zelfs niet of het volgend jaar is of binnen twee jaar). We weten niet eens waar we dan zullen wonen laat staan waar we de feest zullen houden. Als er al een feest zou komen tenminste..
Wij hebben besloten om onze oudste geen communie te laten doen. Hij zal inderdaad waarschijnlijk de enige zijn van de klas, maar wij willen ons hier niet integreren in een kerkgemeenschap (we zitten dan ook in de Bible Belt). Elke week moet hij dan Bible School volgen, elke week moet hij dan naar de mis... en dat zien we niet zitten.
Ik begrijp je redenering wel heel goed, hoor! In Belgie is 'naar de kerk gaan' veel vrijblijvender en de sociale druk veel minder. Dus waarschijnlijk had ik hetzelfde gedaan indien we in Belgie woonden.
Wat het kleedje betreft : als je dochter het super-super-mooi vindt, moet je echt niet twijfelen, hoor! Het gaat toch om haar communie, niet?
Groetjes,
Hilde
www.hilde.verenigdestaten.info
@ Hilde: mijn oudste heeft om dezelfde redenen ook haar communie niet gedaan. Op de Amerikaanse school met dat hele gedoe meedoen, ging me toen toch ook te ver. Zo een beetje 'vrijblijvend' je communie doen kon écht niet.
Om ook nog op je vroegere vraag te antwoorden... Je mag m'n blog linken als je wil. Als hij echt wil, vindt hij hem anders toch ook.
Een reactie posten