eigen schuld dikke bult

Ik had beter moeten weten.

De voorbije weken ben ik steeds maar bezig, uitpakken, opruimen, spullen kopen, heen en weer lopen-rijden-rennen...dingen regelen. En ik weet dat ik moet rusten, maar dat is zo saai en dan blijft alles liggen...

Gisteren samen met G de kasten in mijn hall (van Ikea...alweer) ineen gestoken. Al moet ik er eerlijkheidshalve bijzeggen dat zij vooral het werk gedaan heeft. Ik heb al een aantal spullen van Ikea ineen gevezen, maar zij heeft duidelijk nog pakken meer ervaring, vooral met scharnieren ;-)
In plaats van daarna wat te rusten, 'moest' ik natuurlijk nog de garage verder opruimen, want straks komen ze mijn diepvries (die ik woensdag tussen de soep en de pattaten nog vlug gaan kopen ben, want het was de laatste dag van de solden) leveren.
Ik was zo druk bezig dat ik bijna was vergeten de kinderen eten te geven, alhoewel die hard genoeg roepen dat ze HONGER hebben, en om 21h lag ik compleet uitgeteld in mijn bed.

Ik wist toen al dat ik vandaag pijn zou hebben, dus heb al maar de pijnstillers klaargelegd. Ik neem zeer tegen mijn zin medicatie, maar zal vandaag toch moeten, anders kom ik de dag niet door, vrees ik.
Terwijl ik op mijn diepvries wacht, ga ik pannenkoeken bakken voor de school. Ze zochten mama's om dit te doen voor lichtmis en zouden laten weten of jij het moest doen of niet, want blijkbaar hebben ze altijd te veel kandidaten. Ik denk dat ze mij er maar bijgezet hebben onder het motto 'die nieuwe mag ook iets doen' ;-) Daarna moet ik die naar school brengen, nog spullen kopen voor de kinderen hun naschoolse activiteiten, naar de supermarkt, mijn huis opruimen (kuisen zit er vandaag niet in), niet vergeten de spullen van mijn oudste klaar te zetten (want die gaat bij een vriendinnetje slapen) en ... en .... en... en eigenlijk wil ik het liefste gewoon in mijn bed liggen.

'Eigen schuld dikke bult ' zou mijn jongste zeggen. En ze heeft nog gelijk ook.