dinsdag 7 november 2006

Retail therapy

Ik heb het de laatste dagen nogal moeilijk.

In plaats van in mijn bed te kruipen en zielig te wezen, heb ik beslist om dan maar te gaan winkelen. Vind ik persoonlijk een veeeeeel beter besluit.
Ik had nog een kadobon van
Mer du Nord die ik in augustus van een vriendin voor mijn verjaardag gekregen had. In die winkel vind ik altijd wel mijn goesting, alleen zal ik daar nu met mijn budget heel wat minder naar binnen gaan (lang leve de solden!!). Dus ben ik deze namiddag naar Gent getrokken. Ik hoefde niet eens op de tijd te letten, want 'opa' gaat de kindjes op school afhalen. Pure luxe.

Toen ik uit de parkeergarage kwam gestapt, reed de vriendin net weg. Bleek dat we hetzelfde idee hadden en allebei even getwijfeld hadden om mekaar op te bellen om te vragen om mee te gaan. Ik heb het niet gedaan, omdat ik weet dat ze veel werk heeft en ik bang was dat ze niet nee zou durven zeggen, als ze hoorde dat het niet zo goed met me ging. Ik besef zelf wel dat dit stom is, maar zo ben ik nu eenmaal. In het expatmilieu heeft het ook zeer lang geduurd voor ik vrienden om hulp wou vragen. Vaak werden ze dan boos, omdat ze merkten dat ik weer ziek was en toch alles zelf wou doen. Zal wel mijn koppig trekje zijn zeker???


In ieder geval was dit de eerste keer dat ik echt fijn gewinkeld heb, zonder de hele tijd gefixeerd te zijn op de prijzen. Missschien omdat ik de Belgische prijzen nu al iets meer gewoon ben? Of omdat ik vandaag beslist heb dat dit even tijd voor mij was en al de miserie nu even niet telde.
Resultaat: een héél mooi truitje voor mij (bedankt S&H!!), twee T-shirts (ook voor mij) en wat kleren voor de kinderen. Ik heb niet eens veel geld uitgegeven. Bovendien kan ik er weer even tegen en heb nieuwe moed om een huis te gaan zoeken.

Retail therapy werkt echt!

1 opmerking:

Anoniem zei

Groot gelijk! Wie durft nog beweren dat shopping-therapie niet werkt!? ;-)