Beslist

Het is beslist. De kinderen gaan na de kerstvakantie naar deze school.

De directeur heeft een uur tijd voor me vrijgemaakt, misschien omdat ik aan de telefoon gezegd had dat het nogal een 'speciale' situatie was.
Bleek dat die man duidelijk tonnen meer begrip kon opbrengen dan het hele lerarenkorps van de huidige school samen. Hij haalde ook onmiddellijk materiaal boven dat ze in de klas gebruiken bij kinderen die een verlies moeten verwerken.
Ik heb hem ook verteld wat mij aan hun school in de westvlaanders stoorde en hij heeft zonder de school af te breken gewoon verteld hoe er op zijn school in zo'n situaties wordt gereageerd.

Het is nog kilometers verwijderd van het Amerikaanse systeem, maar een aantal aspecten vind ik wel terug. Vooral het feit dat er niet alleen belang gehecht wordt aan het academische, maar de kinderen veel breder en individueel bekeken worden. In de eerste plaats wordt hier getracht de kinderen graag naar school te laten komen, met als redenering dat ze dan sowieso leren. Verder werken ze veel meer rond projecten dan ik van Vlaamse scholen gewoon ben en lijkt de school veel 'opener' te zijn. Mijn jongste haar juf vroeg me wanneer ze kwam en toen ik zei 'na de vakantie' kreeg ik een rare blik en de opmerking dat ze toch vond dat je een kind niet zomaar op een maandag in een klas kon afzetten als ze daar nog nooit geweest was. Je kan toch zeker wel even tijd vrijmaken om te komen kennismaken???

Wat de doorslag gegeven heeft is dat de kinderen van een vriendin op deze school zitten en zij heeft ervaren hoe ze in 'moeilijke' situaties meewerken. Het gaat niet alleen om 'zeggen', ze doen het dus ook.

De kinderen kijken er enorm naar uit. Ik hoop alleen maar dat we de verhuis op tijd in België krijgen, anders zullen we een tijdje in het nieuwe huis moeten kamperen. Want ze na de vakantie toch nog terug naar de (bijna) oude school sturen is niet echt meer een optie.