Blauw
...heb ik mij vandaag geërgerd. Twee keer raden door wie... Jaaaa-aaa!! Gewonnen!!!
Deze morgen heb ik een mail gestuurd, met de mededeling dat 'het pakket' er nog altijd niet was en hoe dat nu kon. We hebben toch nog nooit moeilijkheden gehad met UPS??
Hij zou dat 'nakijken'. Een beetje later belt hij (hij mag dat, ik niet, want hij is te belangrijk om op zijn werk te storen). Dat het pakket pas zondag met het vliegtuig vertrokken is.
Hé? Je had het toch donderdag al bij UPS afgeleverd?
Toen kwam het antwoord.... Neen, ik heb het met de post verstuurd, niet met een koerierdienst, veeeeeel te duur. AAAAAAAARRRRRRGGGGGHHHHHHHH!!!!!!!!!!! Dat doet die in een land waar ELK pakket dat ooit toekwam 'per ongeluk' was opengedaan en waar algemeen bekend is dat wat ze kunnen gebruiken eruit gehaald wordt. 'Maar ik heb het wel verzekerd, voor 350€'
SH*T..... Mijn twee paar hoge laarzen, mijn twee winterjassen, 3 broeken, mutsen en sjaals voor de kinderen en een handtas. Die handtas heeft hij verdomme zelf gekocht en daar moest ik voorzichtig mee zijn en mocht ik bijna niks insteken 'omdat ze zou vervormen en die was duur!!!' 350Euro?? Daar is nog niet de helft mee gedekt.
's Middags belt hij, natuurlijk als wij aan het eten zijn. 'Ik stoor toch niet? ' Jawel, maar dat zou dan ook de eerste keer zijn dat ge u dat aantrekt. Pfff
'Hebt ge mijn mails gelezen?' Nee. Ik heb écht wel andere dingen te doen.
'Dan hebt ge nog niet naar de advocate gebeld?' Euhhhh... waarom? 'Om te vragen of ze onze suggesties al aan het incorporeren zijn. ' Hij gebruikt zooo graag moeilijke woorden.
Heb hem, na 10 minuten te hebben geluisterd naar geroep en aggressief gedoe over 'nog te regelen zaken', zeer kalm gezegd dat als hij een afspraak wil, hij zelf kan bellen naar de advocate. Hij nog kwader natuurlijk, hij kan er al niet tegen dat ik ijzig kalm blijf als hij roept.
En dan... heb ik de telefoon gewoon ingelegd. Ik kon het gewoon niet meer opbrengen om er nog naar te luisteren, had er absoluut genoeg van. En hij heeft NIET terug gebeld! Dat is ook de eerste keer. Zal doorgehad hebben dat ik écht niks meer nodig had.
Resultaat: ik loop nu al de godganse dag de muren op, gewoon door die onnozelaar. Vreselijk.
Wedden dat hij nog geen afspraak gemaakt heeft??
2 opmerkingen:
Sabine, jij gaat hem nog een hele wijze les leren: ZELF leren uwe plan te trekken... (maar ja, da's moeilijk als vroeger mama alles deed voor jou, nadien je vrouw, en nog wat later ook nog je secretaresse).
En chapeau dat jij zo ijzig kalm gebleven bent! Tracht het als een spelletje te zien, zodat je jezelf er minder in opjaagt. Als hij belt, dan zeg je "ok, nu ga ik op zijn 'knoppeke' duwen door heel erg rustig te blijven. Gevolg van drukken op knoppeke is dat hij begint te roepen en tieren." LOL! Toch fijn dat jij vanop afstand een popje in werking kan stellen? ;-))
wat krijgen we nou, ga jij hEm afwijzen? maar zo zat zijn scenario niet in elkaar... je moet gewoon blijven zitten wachten tot hij je instructies toewerpt, want uit jezelf kom je tot niets. nou ja, in zijn beleving dan he. hoei, wat zal ie geschrokken zijn :D
Een reactie posten