12 weken geleden...
..of hoe je 15 jaar op 5 minuten van tafel veegt.
Neem je gezin en ga voor je werk een paar jaar in het buitenland wonen.
Breng ze tijdens de zomermaanden naar de luchthaven met de plannen dat je zelf twee weken later komt om samen op vakantie te gaan.
De avond voor je vertrekt, praat je via msn met je (dan nog) vrouw, want die wil natuurlijk dat je nog bepaalde spullen meebrengt.
Zeg haar dan dat je wil scheiden, de reden 'doet er niet toe' en als ze geen woord meer kan uitbrengen door het huilen, zet je de pc maar af.
Wanneer je de volgende dag bij je gezin aankomt, blijf je vooral doodkalm en vraag je zeer zakelijk aan je vrouw hoe ze dit 'praktisch' denkt te regelen. Geef na veel gezaag van je (nog steeds) vrouw toe dat je iemand anders hebt die er (uiteraard) 'niet toe doet'.
Schakel je verstand uit, zodat je het half uur dat komt het gehuil van je kinderen kan aanhoren en vertrek.
Zorg ervoor dat je de volgende dagen zo weinig mogelijk contact hebt en blijf vooral koel en zakelijk. Regel onmiddellijk een advocate. Geen geruzie, geen geroep...
Simple comme bonjour...toch?
5 opmerkingen:
Oh jee, dit scenario zie ik zo voor me. Als het ooit mij zou overkomen dan is het vast op deze manier. Zo koel en zakelijk mogelijk, berekend om ons zo veel mogelijk te ontzien, geen onnodige scenes, besluit staat vast en laat ons er nu maar ineens doorslaan. Zo is mijn man ook.
Maar inderdaad, op die manier krijg jij geen kans meer om er langzaam in te komen en je eens te laten gaan en te tonen hoe heel erg boos je op hem bent.
Dit schrijven is een stap in de goeie richting, voor jezelf, maar misschien wel ooit voor je kinderen en misschien wel ooit voor hem ook, na vele jaren, als je er beide weer nuchtiger over kunt nadenken, wanneer je hem de feiten zoals jij ze beleefde eens onder zijn neus kunt wrijven. a.
Blij weer van je te horen. Alleen hadden we het liever op de oude blog verdergezet eh.
Jongens toch wat een donderslag moet dat geweest zijn. Ik heb het al gezegd dat het me kippenvel bezorgd als ik het lees..
Gelukkig zijn er je ouders waar je kan op terugvallen. Maar ideaal is dat natuurlijk nooit.
Succes
Pfff en dan te bedenken dat je 15 jaar lief en leed hebt gedeeld. En dan zoiets mededelen, op deze manier? Onbegrijpelijk. Ik ben er stil van.
Oh my God, zo koel en afstandelijk een einde maken aan 15 jaar... ik krijg het daar ijskoud van.
Chapeau dat je weigert er een vechtscheiding van te maken omwille van je kinderen. ècht ècht chapeau.
En de tijd zal wel komen dat je hem kan zeggen wat je op je lever ligt.
gezellig wel, zo'n man die een besluit neemt en dan niet met de gevolgen geconfronteerd wenst te worden. jammer voor hem, zo'n eencijferig e.q. of wilde hij gewoon graag bewijs zien dat hij bij jullie nog nummer 1 was, ook al vertrok hij? jammer wel dat het geen echte soap is, want dan kreeg ie tenminste uiteindelijk zijn vet!
Een reactie posten