Nummertjes
Ik ben het beu. Echt beu.
Het ge-heen-en-weer over hoeveel hij ons maandelijks aan alimentatie zal geven.
Het gepalaver over zijn 'nieuwe familiale situatie' en dat hij, 'super-veel-beter-dan-mij-lief' en die kinderen recht hebben op een deftige levensstandaard. Twee weken nadat hij mij had buitengezet, sprak hij al over zijn 'nieuw gezin'. Ik word daar misselijk van. De levensstandaard van de kinderen die hij al heeft, is blijkbaar veel minder belangrijk dat van deze die nog niet eens geboren zijn.
Het feit dat ik niet vind, dat als hij een huis koopt en hiervoor een lening moet aangaan, dit een gegronde reden is om de alimentatie te verminderen.
Dat als hij er zelf voor kiest een job aan te nemen waarbij hij geen expat meer is en dus minder voordelen zou hebben, ik en de kinderen daar ook niet voor gaan opdraaien.
Of als hij bewust minder gaat werken om zo meer tijd te hebben voor 'super-veel-beter-dan-mij-lief' (That'll be the day!As if!!!) en voortplantingen, mijn kinderen dat niet moeten bekopen.
Ik heb al genoeg toegevingen gedaan. De meesten denken dat ik nu ik bij mijn ouders woon wel wat kan sparen. Ha! Neen, zenne! Ik krijg niet het volle bedrag alimentatie, want ik betaal geen huur!
Als hij dan ook nog naar mijne kop smijt dat ik dan maar fulltime moet gaan werken, terwijl hij verdomd goed weet dat ik dit om gezondheidsredenen onmogelijk kan, dan is het genoeg geweest.
Tot nu toe heb ik tegen iedereen gezegd dat ze d'er niet op moeten gaan kloppen. Wel, ik ben van gedacht veranderd.
Iedereen die wil mag er op slaan. Zelfs een 'virtuele djoef' vind ik al goed.
Ik deel nummertjes uit.
6 opmerkingen:
Goed dat je het er allemaal uitsmijt, maar om nu op iemand te gaan kloppen die ik niet ken, doe ik toch niet, ook niet op iemand die ik wel ken.
Dat je vol frustraties zit, is normaal, daarom heb je ook een goeie vertrouwenspersoon nodig die de wetten kent en weet hoe alles te regelen, je eigen advocaat zou niet slecht zijn denk ik. Alles naast elkaar leggen, de legale weg aftasten. Het feit dat hij in het buitenland zit, zal het hele scheidingsproces er heel moeilijk op maken, laat je niet doen, zorg dat je krijgt waar je recht op heb, laat voor hem geen achterpoortjes open waar hij kan doorslippen. Zorg dat je een stevige professional in handen krijgt die van aanpakken weet, zo te zien heb je het meer dan nodig.
Ik denk dat je hier boven heel verstandig advies hebt gekregen, Sabine!
Kijk, je bent nu in het stadium gekomen waar de meeste echtscheidingen in komen, hoe 'goed bedoeld' ze aanvankelijk ook ingezet geweest zijn. Je hebt immers niet meer dezelfde belangen, zeker niet als hij zo makkelijk afstand lijkt te nemen van zijn verantwoordelijkheid als vader van de kinderen die hij nu reeds heeft.
Informeer ook eens bij je advocaat hoe het zit als hij besluit de kinderen toch bij zich te willen hebben (al was het maar om jou een loer te draaien).
Sabine, ik ben nog meer geschokt over wat ik nu weer allemaal lees.
Baby op komst, andere job?
Je hoort vaak zeggen dat "een tweede" vrouw veel meer kan bekomen dan de eerste. Het wordt weer eens bewezen.
Tip : die kledingcontainers die je vaak tegenkomt naast de glasbakken en zo..
Die "djoef" geeef ik aan eenieder die het niet de moeite waard vind om een ander met het nodige respect te benaderen: DJOEF !!!!
Virtuele dzjoef bij deze gegeven!
Hoe durft hij!
@ Ilse: de baby is voor zover ik weet (nog) niet op komst, maar wel al gepland... vandaar de 'haast' bij de scheiding....
Een reactie posten