Getrouwd

Mijn post die 'verdwenen' is, ging inderdaad over eventjes weer getrouwd zijn. Want dat is hoever ik moet gaan om toch naar een huis te mogen gaan kijken.

Eergisteren zag ik op een immosite een huis in de stad waar ik wil gaan wonen. Met drie slaapkamers, op 2 km van de school waar ik de kinderen wil naartoe sturen, met een tuin... En niet 'gezellig', 'karatervol' of 'charmant'. Dit huis wordt effenaf als 'buitengewoon' beschreven.
Ik heb dus onmiddellijk gebeld. Bleek dat ik al de derde was, terwijl het nog maar een tweetal uur online stond. De eerste twee waren 'relocation' bureaus. De brave man aan de lijn wou mij nog uitleggen wat die deden...been there, done that.

Wat meer info gekregen en toen ik vroeg of ik mocht gaan kijken, begon het weer... En wat voor werk hebben u en uw echtgenoot dan wel? En hoeveel verdienen jullie???
Toen heb ik maar verteld wat mijn echtgenoot doet (zonder te liegen) en gezegd dat we omwille van familiale omstandigheden terug keren (klopt toch?). Ik heb er alleen niet bijgezegd dat hij niet meekomt....
De brave man (geen makelaar, HOERA!!!) heeft zelfs op een zondag even tijd gemaakt om mij het huis te tonen, omdat ik meer dan een week wachten toch wel lang vond.
Dus heb ik vandaag mijn trouwring weer aangedaan en mijn fototoestel meegenomen om alles aan mijn 'echtgenoot' te kunnen tonen.

En 'hij', hij heeft bij mij weer een paar punten krediet gekregen. Omdat hij zijn loonfiche heeft doorgestuurd om aan de eigenaar te tonen.
Ik weet wel dat hij het uit eigenbelang doet. Omdat hij niet verder kan met de verhuis, zolang ik geen huis heb om de spullen naartoe te brengen. Omdat hij mijn gezaag over het bij mijn ouders wonen beu is. Omdat hij alles zo vlug mogelijk wil regelen om er vanaf te zijn. Omdat hij zich schuldig voelt over onze situatie....

Maar soms moet een mens ook de positieve dingen kunnen zien tussen al het zwart, ook al is het maar een heel klein lichtpuntje.